Pitanje za pravnika

[Hamlet Strašni]

Ako ste prijavljeni na adresu na kojoj stvarno i zivite, nema problema...

 

Послато са GT-P6200 користећи Тапаток 2

[gospa buba]

Ako ste prijavljeni na adresu na kojoj stvarno i zivite, nema problema...

 

Послато са GT-P6200 користећи Тапаток 2

prijavljeni smo,  prijavljeni smo!

 

 

mislim, jesmo. stvarno. sad imam ovaj problem sa ubedljivoshcu <_<

Edited April 1, 2014 by gospa buba

[Dr Arslanagić]

Da li je ovaj priručnik još uvek validan?

 

Unapred zahvalan!

[halloween]

Nije ažuriran u pogledu važećih propisa u ovoj oblasti. Npr. poziva se na nevažeći (nekadašnji savezni) Zakon o računovodstvu, a novi Zakon o računovodstvu je donet 2013.godine (Sl. glasnik RS br. 62/13). Neki propisi nisu nevažeći, ali su izmenjeni i dopunjeni (što  često ima isti efekat kao i donošenje novog propisa)

Dakle, može da služi kao neki opšti orijentir, ali  tačan naziv i sadržinu treba proveriti za svaki citirani zakon i drugi propis.

 

 

Može koristiti sajt Kancelarije za civilno društvo (opet kao orijentir jer im podaci nisu ažurirani)

 

Za NVO je naročito zanimljiva Uredba o sredstvima za podsticanje programa ili nedostajućeg dela sredstava za finansiranje programa od javnog interesa koja realizuju udruženja  (Sl. glasnik RS br. 8/12, 94/13).

Edited April 2, 2014 by halloween

[Dr Arslanagić]

Hvala puno!

[MancMellow]

 

 

ZA FINANSIRANJE PROGRAMA OD JAVNOG INTERESA

 

^_^

[slepa živana]

Ne znam da li pušteno u rad - ovde

 

EDIT

 

vidim da još nema pretrage po imenu, nekad je bilo

hvala.

 

Ako je krivica u pitanju, najbolje i najefikasnije je da naručiš uverenje preko neta ( http://www.prvisud.rs/narucivanje-uverenja )  ili odeš u Palatu da izvadiš isto. Ako se vodi postupak, odbiće da ti ga izdaju.

 

Ako je izvršenje u pitanju, pogledaj Registar izvršnih dužnika ( http://tpson.portal.sud.rs/libra_portal_ikd/default.cfm)

 

Za ostale vrste  postupaka (prekršaji, parnica) nema nekog efikasnog načina, osim prijema poziva, akata, itd. Za prekršaje se izdaje potvrda da nisi kažnjavan, ali to nije ono što ti treba.

hvala i tebi.

mene konkretno zanima da li je busplus to jest apeks pokrenuo postupak ili kako se to već kaže, za naplatu kazni zbog švercovanja. sve kazne koje imam su mi iz 2012. pa sam mislila da je možda zastarelo. shvatila sam da ne mogu da se pozivam na zastarevanje ako je u međuvremenu pokrenuto to u sudu.

[kapetanm]

То што те гањају за шверцовање није прекршајни поступак, па не може да застари у року за прекршаје. Јуре те за доплатну карту

[Hella]

pobiju se pakistanac i sirijac u srbiji (true story) i jel može srbija da ih izruči u pakistan ili siriju ili mora da im se sudi ovde i tu da žderu i loču na napaćenom, golorukom i obespravljenom budžetu 

Edited April 2, 2014 by Hella

[slepa živana]

pa ne ganjaju me, nego ja hoću da proverim da li će i kada će da počnu.

[cmrlj]

gde da nabavim zakon o drzavljanstvu sfrj iz 1974. i onaj sto mu je prethodio?

[Uskebasi]

 

 

"Službeni list SFRJ", br. 58/76

 

 

Na osnovu člana 337. tačka 1. Ustava Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, izdajem

 

 

U K A Z

 

O PROGLAŠENJU ZAKONA O DRŽAVLJANSTVU SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE

 

 

Proglašava se Zakon o državljanstvu Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, koji je usvojila Skupština SFRJ, na sednici Saveznog veća od 24. decembra 1976. godine.

 

 

PR br. 548

24. decembra 1976. godine

Beograd

 

Predsednik Republike,

Josip Broz Tito, s. r.

 

Predsednik Skupštine SFRJ,

Kiro Gligorov, s. r.

 

 

Z A K O N

 

O DRŽAVLJANSTVU SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE

 

I. Opšte odredbe

 

 

Član 1.

 

Ovim zakonom utvrđuju se osnovi i uslovi za sticanje i prestanak državljanstva Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (u daljem tekstu: državljanstvo SFRJ).

 

 

Član 2.

 

Za građane Jugoslavije postoji jedinstveno državljanstvo SFRJ.

 

 

II. Sticanje državljanstva SFRJ

 

 

Član 3.

 

Državljanstvo SFRJ stiče se:

 

1) poreklom;

 

2) rođenjem na teritoriji Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije;

 

3) prirođenjem;

 

4) po međunarodnim ugovorima.

 

 

Član 4.

 

Poreklom stiče državljanstvo SFRJ dete:

 

1) čija su oba roditelja u trenutku njegovog rođenja državljani SFRJ;

 

2) čiji je jedan roditelj u trenutku njegovog rođenja državljanin SFRJ, a dete je rođeno u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji;

 

3) čiji je jedan roditelj u trenutku rođenja deteta državljanin SFRJ, drugi bez državljanstva, a dete je rođeno u inostranstvu.

 

 

Član 5.

 

Dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan roditelj u trenutku rođenja deteta državljanin SFRJ, poreklom stiče državljanstvo SFRJ ako do navršene 18. godine života bude prijavljeno radi upisa kao državljanin SFRJ kod nadležnog jugoslovenskog organa u zemlji ili u inostranstvu, ili ako se stalno nastani u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji.

 

Dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan roditelj u trenutku rođenja deteta državljanin SFRJ, stiče državljanstvo SFRJ iako ne ispunjava neki uslov iz stava 1. ovog člana, ako bi ostalo bez državljanstva.

 

Dete koje stiče državljanstvo SFRJ po stavu 1. ili 2. ovog člana smatra se državljaninom SFRJ od trenutka rođenja.

 

 

Član 6.

 

Državljanstvo SFRJ stiče dete rođeno ili nađeno na teritoriji Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije kome su oba roditelja nepoznata ili su nepoznatog državljanstva, ili su bez državljanstva. Detetu će prestati državljanstvo SFRJ ako se do navršene 14. godine života utvrdi da su mu roditelji strani državljani.

 

 

Član 7.

 

Prirođenjem može steći državljanstvo SFRJ stranac koji je podneo zahtev za prijem u državljanstvo SFRJ ako ispunjava sledeće uslove:

 

1) da je navršilo 18 godina života;

 

2) da ima otpust iz dosadašnjeg državljanstva ili da podnese dokaz da će otpust dobiti, ako bude primljen u državljanstvo SFRJ;

 

3) da je do podnošenja zahteva boravio tri godine neprekidno na teritoriji Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije;

 

4) da se iz njegovog vladanja može zaključiti da će biti lojalan građanin Jugoslavije.

 

Smatraće se da je uslov iz tačke 2. stava 1. ovog člana ispunjen ako je lice koje je podnelo zahtev bez državljanstva ili će ga po zakonu zemlje čiji je državljanin izgubiti samim prirođenjem.

 

Ako strana država ne dopušta otpust ili za otpust postavlja uslove koji se ne mogu ispuniti, dovoljna je izjava lica koje je podnelo zahtev da se pod pretpostavkom sticanja državljanstva SFRJ odriče stranog državljanstva.

 

U rešenju kojim se odbija zahtev za sticanje državljanstva SFRJ prirođenjm ne moraju se navesti razlozi kojima se nadležni organ rukovodio pri donošenju rešenja.

 

 

Član 8.

 

Iseljenik iz Jugoslavije i član njegove porodice prirođenjem mogu steći državljanstvo SFRJ iako ne ispunjavaju uslove iz člana 7. stav 1. tač. 2. i 3. ovog zakona.

 

Stranac koji je zaključio brak sa državljaninom SFRJ može prirođenjem steći državljanstvo SFRJ iako ne ispunjava uslove iz člana 7. stav 1. tač. 1. do 3. ovog zakona.

 

Državljanin SFRJ može za maloletnog usvojenika tražiti da stekne državljanstvo SFRJ prirođenjem iako nisu ispunjeni uslovi iz člana 7. ovog zakona. Ako je usvojenik stariji od 14 godina, potreban je i njegov pristanak.

 

 

Član 9.

 

Stranac čiji bi prijem u državljanstvo SFRJ predstavljao interes za Jugoslaviju, može prirođenjem steći državljanstvo SFRJ ako je podneo zahtev za prijem u državljanstvo SFRJ iako ne ispunjava uslove iz člana 7. stav 1. tač. 2. i 3. ovog zakona.

 

 

Član 10.

 

U zahtevu za prijem u državljanstvo SFRJ navodi se i republičko državljanstvo koje podnosilac zahteva želi da primi.

 

 

Član 11.

 

Ako su oba roditelja prirođenjem stekla državljanstvo SFRJ, sledi ih i njihovo dete mlađe od 18 godina.

 

Ako je prirođenjem jedan od roditelja stekao državljanstvo SFRJ, prirođenjem stiče državljanstvo SFRJ i njegovo dete mlađe od 18 godina ako to ovaj roditelj zahteva i ako dete živi u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji.

 

Ako je prirođenjem jedan od roditelja stekao državljanstvo SFRJ, prirođenjem stiče državljanstvo SFRJ i njegovo dete mlađe od 18 godina kad to oba raditelja zahtevaju, bez obzira gde dete živi.

 

Ako je dete navršilo 14 godina života, za sticanje državljanstva po st. 1. i 2. ili stavu 3. ovog člana potreban je pristanak deteta.

 

 

Član 12.

 

Lice koje je prirođenjem steklo državljanstvo SFRJ postaje državljanin SFRJ danom dostavljanja rešenja o sticanju državljanstva SFRJ.

 

 

III. Prestanak državljanstva SFRJ

 

 

Član 13.

 

Državljanstvo SFRJ prestaje:

 

1) otpustom;

 

2) odricanjem;

 

3) oduzimanjem;

 

4) po međunarodnim ugovorima.

 

 

Član 14.

 

Otpust iz državljanstva SFRJ daće se licu koje je podnelo zahtev za otpust, a ispunjava sledeće uslove:

 

1) da je navršilo 18 godina života;

 

2) da nema smetnji u pogledu vojne obaveze;

 

3) da je izmirilo dužne doprinose, poreze i druge obaveze prema društveno-političkim zajednicama, organizacijama udruženog rada i drugim samoupravnim organizacijama i zajednicama u Jugoslaviji;

 

4) da je regulisalo imovinsko-pravne obaveze iz bračnog odnosa i odnosa roditelja i dece prema licima koja žive u Jugoslaviji;

 

5) da se protiv njega u Jugoslaviji ne vodi krivični postupak zbog krivičnog dela za koje se goni po službenoj dužnosti ili ako je u Jugoslaviji osuđeno na kaznu zatvora - da je tu kaznu izdržalo;

 

6) da ima strano državljanstvo ili da je dokazalo da će biti primljeno u strano državljanstvo.

 

Smetnje u pogledu vojne obaveze za otpust iz državljanstva SFRJ propisuje savezni sekretar za narodnu odbranu.

 

Nadležni organ odbiće zahtev za otpust iz državljanstva SFRJ i kad su ispunjeni uslovi iz stava 1. ovog člana ako to zahtevaju razlozi bezbednosti ili drugi posebni interesi zemlje, ili ako to nalažu razlozi reciprociteta ili drugi razlozi iz odnosa sa stranom državom.

 

U rešenju kojim se odbija zahtev za otpust iz državljanstva SFRJ po stavu 3. ovog člana ne moraju se navesti razlozi kojima se nadležni organ rukovodio pri donošenju rešenja.

 

Licu koje se otpušta iz državljanstva SFRJ prestaje državljanstvo danom dostavljanja rešenja o otpustu iz državljanstva SFRJ.

 

 

Član 15.

 

Rešenje o otpustu iz državljanstva SFRJ gubi važnost i stavlja se van snage ako lice koje je dobilo otpust, u roku od jedne godine od dana donošenja rešenja, ne stekne strano državljanstvo a nastavi da živi u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji.

 

Rešenje o otpustu može biti stavljeno van snage na zahtev lica koje je dobilo otpust i iselilo se iz Jugoslavije ako ono u roku od jedne godine od dana iseljenja nije steklo strano državljanstvo, a o tome je u roku od tri meseca po isteku roka od jedne godine obavestilo diplomatsko ili konzularno predstavništvo Sacijalističke Federativne Republike Jugoslavije u inostranstvu ili organ određen propisom republike.

 

 

Član 16.

 

Detetu do navršene 18. godine života prestaje državljanstvo SFRJ na zahtev oba roditelja kojima je državljanstvo SFRJ prestalo otpustom, ili ako je državljanstvo SFRJ prestalo na taj način jednom od roditelja, a drugi roditelj nema državljanstvo SFRJ.

 

Detetu koje stalno živi u inostranstvu, čiji je jedan roditelj stranac, može se izuzetno odobriti otpust iz državljanstva SFRJ ako je dodeljeno na čuvanje, vaspitanje i izdržavanje roditelju koji je stranac i ako se sa otpustom deteta saglasi roditelj koji je državljanin SFRJ.

 

Za prestanak državljavstva SFRJ po st. 1. i 2. ovog člana potreban je i pristanak deteta, ako je ono navršilo 14 godina života.

 

 

Član 17.

 

Punoletni državljanin SFRJ koji je rođen i živi u inostranstvu, a ima i strano državljanstvo, može se do navršene 25. gadine života odreći državljanstva SFRJ.

 

Pravo na odricanje od državljanstva SFRJ ima i punoletan državljanin SFRJ koji je rođen u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji, stalno živi u inostranstvu a ima i strano državljanstvo, kao i lice iz stava 1. ovog člana posle navršene 25. godine života:

 

1) ako se protiv njega u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji ne vodi krivični postupak zbog krivičnog dela koje se goni po službenoj dužnosti, ili ako je u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji osuđeno na kaznu zatvora pa je tu kaznu izdržalo;

 

2) ako je regulisalo svoje imovinsko-pravne obaveze iz bračnog odnosa i odnosa roditelja i dece prema licima koja žive u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji;

 

3) ako je izmirilo dužne doprinose, poreze i druge obaveze prema društveno-političkim zajednicama, organizacijama udruženog rada i drugim samoupravnim organizacijama i zajednicama u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji.

 

Izjava o odricanju od državljanstva SFRJ podnosi se diplomatskom ili konzularnom predstavništvu Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije u inostranstvu ili organu određenom propisom republike.

 

Licu, čiju izjavu o odricanju od državljanstva SFRJ uvaži nadležni organ, prestaje državljanstvo danom podnošenja izjave.

 

 

Član 18.

 

Detetu do navršene 18. godine života prestaje državljanstvo SFRJ na zahtev oba roditelja kojima je državljanstvo SFRJ prestalo odricanjem, ili na zahtev roditelja kome je državljanstvo SFRJ prestalo odricanjem ako drugi roditelj nema državljanstvo SFRJ. Za dete koje je navršilo 14 godina života potreban je pristanak deteta.

 

 

Član 19.

 

Državljaninu SFRJ koji je odsutan iz Jugoslavije, a ima i strano državljanstvo, može se oduzeti državljavstvo SFRJ ako on svojim radom u inostranstvu nanosi štetu međunarodnim ili drugim interesima Jugoslavije ili ako odbije da vrši dužnost građanina Jugoslavije.

 

Kao rad kojim se nanosi šteta međunarodnim i drugim interesima Jugoslavije smatra se naročito:

 

1) pripadnost organizacijama čije su aktivnosti usmerene protiv ustavnog poretka Jugoslavije;

 

2) pružanje usluga drugoj državi i pored izričite zabrane nadležnih jugoslovenskih vlasti;

 

3) ponašanje u inostranstvu kojim se nanosi šteta ugledu i bitnim interesima Jugoslavije;

 

4) ispoljavanje rešenosti na koji drugi nesumnjiv način o odricanju vernosti Jugoslaviji.

 

Kao odbijanje vršenja dužnosti građanina Jugoslavije smatra se naročito:

 

1) odbijanje izvršavanja odluka jugoslovenskih sudova i organa uprave, ili neprihvatanje jurisdikcije jugoslovenskih organa;

 

2) odbijanje, izričitom izjavom ili postupkom, izvršavanja ustavom i zakonom propisanih dužnosti državljana SFRJ;

 

3) aktivno učešće u radu organizacija čiji su ciljevi suprotni opštim principima Povelje Ujedinjenih nacija i Opšte deklaracije o pravima čoveka.

 

 

Član 20.

 

Lice kome je kao maloletnom prestalo državljanstvo SFRJ po članu 16. ili 18. ovog zakona stiče ga ponovo ako se do navršene 25. godine života stalno nastani u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji i podnese zahtev za ponovno sticanje državljanstva SFRJ.

 

 

Član 21.

 

Zahtev za prijem u državljanstvo SFRJ ili otpust iz državljanstva SFRJ podnosi se preko organa određenog propisom republike, odnosno preko nadležnog diplomatskog ili konzularnog predstavništva Socijalističke Federanivne Republike Jugoslavije u inostranstvu.

 

Rešenje o sticanju ili prestanku državljanstva SFRJ donosi organ određen propisom republike.

 

 

IV. Rešavanje sukoba republičkih zakona o državljavstvu

(kolizione norme)

 

 

Član 22.

 

Republičko državljanstvo određuje se detetu po zakonu republike čije državljanstvo imaju oba roditelja u trenutku njegovog rođenja.

 

Dete čiji roditelji u trenutku njegovog rođenja imaju različito republičko državljanstvo stiče republičko državljanstvo po zakonu republike na čijoj je teritoriji rođeno, ako to republičko državljanstvo ima jedan roditelj. Roditelji mogu sporazumno da odrede da dete stiče republičko državljanstvo po zakonu republike čiji je državljanin drugi roditelj.

 

Dete čiji roditelji u trenutku njegovog rođenja imaju različito republičko državljanstvo, a rođeno je na teritoriji republike čije državljanstvo nemaju roditelji, stiče republičko državljanstvo po zakonu republike na čijoj je teritoriji rođeno, ako roditelji sporazumno ne odrede da dete stiče republičko državljanstvo po zakonu republike čije državljanstvo ima jedan od roditelja.

 

Dete rođeno u inostranstvu, čiji roditelji u trenutku njegovog rođenja imaju različito republičko državljanstvo, stiče republičko državljanstvo jednog od roditelja po zakonu republike koji oni sporazumno odrede.

 

Ako se sporazum iz stava 4. ovog člana ne postigne, dete stiče republičko državljanstvo po zakonu republike na čijoj je teritoriji upisano rođenje deteta u matičnu knjigu rođenih, odnosno po zakonu republike čije državljanstvo ima roditelj koji je prijavio rođenje deteta radi upisa u matičnu knjigu rođenih koja se vodi u diplomatskom ili konzularnom predstavništvu Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije u inostranstvu.

 

Ako jedan od roditelja nije u životu ili ne može da vrši roditeljska prava ili je nepoznat, izjavu o republičkom državljanstvu deteta daje drugi roditelj.

 

 

V. Evidencija o državljanima SFRJ i dokazivanje državljanstva SFRJ

 

 

Član 23.

 

Evidenciju o državljanima SFRJ vodi organ određen propisom republike, a o državljanima SFRJ koji stalno žive u inostranstvu - i nadležno diplomatsko ili konzularno predstavništvo Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije u inostranstvu.

 

 

Član 24.

 

Državljanstvo SFRJ dokazuje se ličnom kartom, vojnom legitimacijom ili važećom putnom ispravom za državljane SFRJ.

 

Državljanin SFRJ koji nema jednu od isprava iz stava 1. ovog člana dokazuje državljanstvo SFRJ uverenjem o državljanstvu SFRJ koje, na osnovu evidencije o državljanima SFRJ, izdaje organ određen propisom republike.

 

Ako državljanin SFRJ nije upisan u evidenciju o državljanima SFRJ, organ određen propisom republike utvrdiće za njega državljanstvo SFRJ i podatak o tome upisaće u evidenciju o državljanima SFRJ.

 

U uverenju o državljanstvu SFRJ istovremeno se označava i državljanstvo republike.

 

 

Član 25.

 

Spisi i evidencija o jugoslovenskom državljanstvu po kojima je postupao Savezni sekretarijat za unutrašnje poslove čuvaju se u Saveznom sekretarijatu za unutrašnje poslove.

 

Na zahtev zainteresovanih organa, organizacija ili građana, Savezni sekretarijat za unutrašnje poslove davaće podatke na osnovu evidencije iz stava 1. ovog člana.

 

 

VI. Prelazne i završne odredbe

 

 

Član 26.

 

Državljaninom SFRJ, u smislu ovog zakona, smatra se lice koje je po dosadašnjim propisima imalo jugoslovensko državljanstvo.

 

 

Član 27.

 

Ovlašćuje se savezni sekretar za unutrašnje poslove da, u sporazumu sa saveznim sekretarom za inostrane poslove, propiše način vođenja evidencija o državljanima SFRJ koji stalno žive u inostranstvu i obrazac uverenja o državljanstvu SFRJ koje je namenjeno za upotrebu u inostranstvu.

 

 

Član 28.

 

Danom stupanja na snagu ovog zakona prestaje da važi Zakon o jugoslovenskom državljanstvu ("Službeni list SFRJ", br. 38/64).

 

 

Član 29.

 

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SFRJ".

 

 

 

 

"Službeni list SFRJ", br. 38/64

 

 

Na osnovu člana 217. stav 1. tačka 1. Ustava Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, izdajem

 

 

U K A Z

 

O PROGLAŠENJU ZAKONA O JUGOSLOVENSKOM DRŽAVLJANSTVU

 

Proglašava se Zakon o jugoslovenskom državljanstvu, koji je usvojila Savezna skupština na sednici Saveznog veća od 15. septembra 1964. godine i na sednici Organizaciono-političkog veća od 15. septembra 1964. godine.

 

P.R. br. 80

17. septembra 1964. godine

Beograd

 

Predsednik Republike,

Josip Broz Tito, s. r.

 

Predsednik Savezne skupštine,

Edvard Kardelj, s. r.

 

Saglasno odredbi člana 8. Ustavnog zakona o sprovođenju Ustava, Zakon o državljanstvu Federativne Narodne Republike Jugoslavije ("Službeni list FNRJ", br. 54/46, 104/47, 88/48 i 105/48) usklađuje se sa Ustavom Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i u njemu se vrše izmene i dopune, tako da novi tekst glasi:

 

 

Z A K O N

 

O JUGOSLOVENSKOM DRŽAVLJANSTVU

 

 

I. Osnovne odredbe

 

Član 1.

 

Za građane Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije postoji jedinstveno jugoslovensko državljanstvo.

 

 

Član 2.

 

Samo jugoslovenski državljanin može imati republičko državljanstvo.

 

Gubitkom jugoslovenskog državljanstva gubi se i republičko državljanstvo.

 

 

 

II. Sticanje jugoslovenskog državljanstva

 

Član 3.

 

Jugoslovensko državljanstvo stiče se:

 

1) poreklom;

 

2) rođenjem na teritoriji Jugoslavije;

 

3) prirođenjem;

 

4) po međunarodnim ugovorima.

 

 

Član 4.

 

Poreklom stiče jugoslovensko državljanstvo dete:

 

1) čija su oba roditelja u trenutku njegovog rođenja jugoslovenski državljani;

 

2) čiji je jedan roditelj u trenutku rođenja deteta jugoslovenski državljanin, a dete je rođeno u Jugoslaviji;

 

3) čiji je jedan roditelj u trenutku rođenja deteta jugoslovenski državljanin, drugi bez državljanstva a dete je rođeno u inostranstvu.

 

 

Član 5.

 

Dete rođeno u inostranstvu čiji je jedan roditelj u trenutku njegovog rođenja jugoslovenski državljanin poreklom stiče jugoslovensko državljanstvo, ako do navršene 18. godine života bude prijavljeno radi upisa kao jugoslovenski državljanin kod nadležnog jugoslovenskog organa u zemlji ili u inostranstvu, ili ako se stalno nastani u Jugoslaviji.

 

Dete rođeno u inostranstvu čiji je jedan roditelj u trenutku njegovog rođenja jugoslovenski državljanin stiče jugoslovensko državljanstvo iako ne ispunjava neki uslov iz stava 1. ovog člana, ako bi takvo dete ostalo bez državljanstva.

 

Dete koje stiče jugoslovensko državljanstvo po stavu 1. ili 2. ovog člana smatra se jugoslovenskim državljaninom od trenutka rođenja.

 

 

Član 6.

 

Jugoslovensko državljanstvo stiče dete rođeno ili nađeno na teritoriji Jugoslavije kome su oba roditelja nepoznata, ili su nepoznatog državljanstva, ili su bez državljanstva. Detetu će prestati jugoslovensko državljanstvo ako se do navršene 14. godine života utvrdi da su mu roditelji strani državljani.

 

 

Član 7.

 

Jugoslovensko državljanstvo prirođenjem može steći stranac koji je podneo zahtev za prijem u jugoslovensko državljanstvo, ako ispunjava ove uslove:

 

1) da je navršio 18 godina života;

 

2) da ima otpust iz dosadašnjeg državljanstva odnosno zajemčenje da će ga dobiti ako bude primljen u jugoslovensko državljanstvo;

 

3) da je do podnošenja zahteva boravio tri godine neprekidno na teritoriji Jugoslavije;

 

4) da se iz njegovog vladanja može zaključiti da će biti lojalan građanin Jugoslavije.

 

Smatraće se da je uslov iz tačke 2. stava 1. ovog člana ispunjen ako je lice koje je podnelo zahtev bez državljanstva ili će ga po zakonu zemlje čiji je državljanin izgubiti samim prirođenjem.

 

Ako strana država ne dopušta otpust ili za otpust postavlja uslove koji se ne mogu ispuniti, dovoljna je izjava lica koje je podnelo zahtev da se pod pretpostavkom sticanja jugoslovenskog državljanstva odriče stranog državljanstva.

 

 

Član 8.

 

Jugoslovenski iseljenik i član njegove porodice mogu steći jugoslovensko državljanstvo iako ne ispunjavaju uslove iz člana 7. stav 1. tač. 2. i 3. ovog zakona.

 

Stranac koji je sklopio brak sa licem koje ima jugoslovensko državljanstvo može prirođenjem steći jugoslovensko državljanstvo iako ne ispunjava uslove iz člana 7. stav 1. tač. 1. do 3. ovog zakona.

 

Jugoslovenski državljanin može tražiti jugoslovensko državljanstvo po prirođenju za maloletnog usvojenika iako nisu ispunjeni uslovi iz člana 7. ovog zakona. Ako je usvojenik stariji od 14 godina, potreban je i njegov pristanak.

 

 

Član 9.

 

Stranac čiji bi prijem u jugoslovensko državljanstvo predstavljao interes za Jugoslaviju može prirođenjem steći jugoslovensko državljanstvo ako je navršio 18 godina života i ako je podneo zahtev za prijem u jugoslovensko državljanstvo.

 

 

Član 10.

 

Ako su oba roditelja prirođenjem stekla jugoslovensko državljanstvo, sledi ih i njihovo dete mlađe od 18 godina.

 

Ako je prirođenjem jedan od roditelja stekao jugoslovensko državljanstvo, prirođenje se proteže i na njegovo dete mlađe od 18 godina, ako to ovaj roditelj zahteva i ako dete živi u Jugoslaviji.

 

Ako je prirođenjem jedan od roditelja stekao jugoslovensko državljanstvo, prirođenje se proteže na njegovo dete mlađe od 18 godina i kad to oba roditelja zahtevaju bez obzira gde dete živi.

 

Ako je dete starije od 14 godina, za sticanje državljanstva po st. 1, 2. ili 3. ovog člana potreban je pristanak deteta.

 

 

Član 11.

 

Lice koje je prirođenjem steklo jugoslovensko državljanstvo stiče jugoslovensko državljanstvo danom dostavljanja rešenja o sticanju državljanstva prirođenjem.

 

 

III. Prestanak jugoslovenskog državljanstva

 

Član 12.

 

Jugoslovensko državljanstvo prestaje:

 

1) otpustom;

 

2) odricanjem;

 

3) oduzimanjem;

 

4) po međunarodnim ugovorima.

 

 

Član 13.

 

Otpust iz jugoslovenskog državljanstva daće se licu koje je podnelo zahtev za otpust, a ispunjava sledeće uslove:

 

1) da je navršilo 18 godina života;

 

2) da nema smetnji u pogledu vojne obaveze;

 

3) da je izmirilo dužne doprinose, poreze i druge obaveze prema društveno-političkim zajednicama i radnim organizacijama u Jugoslaviji;

 

4) da je regulisalo obavezu iz socijalnog osiguranja i radnog odnosa;

 

5) da je regulisalo imovinsko-pravne obaveze iz bračnog odnosa i odnosa roditelja i dece prema licima koja žive u Jugoslaviji;

 

6) da se protiv njega u Jugoslaviji ne vodi krivični postupak zbog krivičnog dela koje se goni po službenoj dužnosti, ili ako je u Jugoslaviji osuđeno na kaznu zatvora - da je tu kaznu izdržalo;

 

7) da je primljeno ili da je dokazalo da će biti primljeno u strano državljanstvo.

 

Smetnje u pogledu vojne obaveze za otpust iz jugoslovenskog državljanstva (stav 1. tačka 2) propisuje državni sekretar za narodnu odbranu.

 

Nadležni organ odbiće davanje otpusta iz jugoslovenskog državljanstva i kad su ispunjeni uslovi iz stava 1. ovog člana ako to zahtevaju razlozi bezbednosti ili drugi posebni interesi zemlje, ili ako to nalažu razlozi reciprociteta ili drugi razlozi iz odnosa sa stranom državom.

 

 

Član 14.

 

Rešenje o otpustu iz jugoslovenskog državljanstva gubi važnost i biće stavljeno van snage ako lice koje je dobilo otpust, u roku od jedne godine od dana donošenja rešenja ne stekne državljanstvo druge zemlje a nastavi da živi u Jugoslaviji.

 

Rešenje o otpustu može biti stavljeno van snage na zahtev lica koje je dobilo otpust i iselilo se iz Jugoslavije, ako ono u roku od jedne godine od dana iseljenja nije steklo strano državljanstvo, a o tome je u roku od tri meseca po isteku roka od jedne godine obavestilo diplomatsko ili konzularno predstavništvo Jugoslavije ili Savezni sekretarijat za unutrašnje poslove.

 

 

Član 15.

 

Detetu do navršene 18. godine života prestaje jugoslovensko državljanstvo na zahtev oba roditelja kojima je jugoslovensko državljanstvo prestalo otpustom, ili ako je jugoslovensko državljanstvo prestalo na taj način jednom od roditelja a drugi roditelj nema jugoslovensko državljanstvo. Za dete starije od 14 godina potreban je pristanak deteta,

 

 

Član 16.

 

Punoletni jugoslovenski državljanin koji je rođen i živi u inostranstvu a ima i strano državljanstvo, može se do navršene 25. godine života odreći jugoslovenskog državljanstva.

 

Pravo na odricanje od jugoslovenskog državljanstva ima i punoletni jugoslovenski državljanin koji je rođen u Jugoslaviji, stalno živi u inostranstvu a ima i strano državljanstvo, kao i lice iz stava 1. ovog člana posle navršene 25. godine života:

 

1) ako se protiv njega u Jugoslaviji ne vodi krivični postupak zbog krivičnog dela koje se goni po službenoj dužnosti, ili ako je u Jugoslaviji osuđen na kaznu zatvora pa je tu kaznu izdržao;

 

2) ako je regulisao svoje imovinsko-pravne obaveze iz bračnog odnosa i odnosa roditelja i dece prema licima koja žive u Jugoslaviji;

 

3) ako je izmirilo dužne doprinose, poreze i druge obaveze prema društveno-političkim zajednicama i radnim organizacijama u Jugoslaviji.

 

Izjava o odricanju od jugoslovenskog državljanstva podnosi se diplomatskom ili konzularnom predstavništvu Jugoslavije ili Saveznom sekretarijatu za unutrašnje poslove.

 

 

Član 17.

 

Detetu do navršene 18. godine života prestaje jugoslovensko državljanstvo na zahtev oba roditelja kojima je jugoslovensko državljanstvo prestalo odricanjem, ili na zahtev roditelja kome je jugoslovensko državljanstvo prestalo odricanjem, ako drugi roditelj nema jugoslovensko državljanstvo. Za dete starije od 14 godina potreban je pristanak deteta.

 

 

Član 18.

 

Jugoslovenskom državljaninu koji je odsutan iz Jugoslavije može se oduzeti jugoslovensko državljanstvo ako on svojim radom u inostranstvu nanosi štetu međunarodnim i drugim interesima Jugoslavije.

 

Kao rad kojim se nanosi šteta međunarodnim i drugim interesima Jugoslavije smatra se naročito:

 

1) pripadnost organizacijama čije su aktivnosti usmerene protiv ustavnog poretka Jugoslavije;

 

2) pružanje usluga drugoj državi i pored izrične zabrane nadležnih jugoslovenskih vlasti;

 

3) ponašanje u inostranstvu kojim se nanosi ozbiljna šteta bitnim interesima Jugoslavije;

 

4) ispoljavanje rešenosti na koji drugi nesumnjiv način o odricanju vernosti Jugoslaviji.

 

 

Član 19.

 

Jugoslovenskom državljaninu koji ima i strano državljanstvo i stalno živi u inostranstvu može se oduzeti jugoslovensko državljanstvo:

 

1) ako odbije da izvršava odluke jugoslovenskih sudova i organa uprave, ili ne prihvata jurisdikciju jugoslovenskih organa;

 

2) ako svojom izričnom izjavom ili postupkom odbije da vrši Ustavom i zakonom propisane dužnosti jugoslovenskog državljanina;

 

3) ako aktivno učestvuje u radu organizacija čiji su ciljevi suprotni opštim principima Povelje Ujedinjenih nacija i Opšte deklaracije o pravima čoveka.

 

 

Član 20.

 

Lice kome je kao maloletnom prestalo jugoslovensko državljanstvo po članu 15. ili 17. ovog zakona, stiče ga ponovo ako se do navršene 25. godine života stalno nastani u Jugoslaviji i podnese zahtev za ponovno sticanje jugoslovenskog državljanstva.

 

 

Član 21.

 

Zahtev za prijem u jugoslovensko državljanstvo ili otpust iz jugoslovenskog državljanstva podnosi se preko opštinskog organa uprave nadležnog za unutrašnje poslove ili diplomatskog odnosno konzularnog predstavništva Jugoslavije u inostranstvu.

 

Rešenje o sticanju ili prestanku jugoslovenskog državljanstva donosi Savezni sekretarijat za unutrašnje poslove.

 

U rešenju kojim se odbija zahtev za davanje otpusta iz jugoslovenskog državljanstva po članu 13. stav 2. ovog zakona ne moraju se navesti razlozi kojima se nadležni organ rukovodio pri donošenju rešenja.

 

 

IV. Prelazne i završne odredbe

 

Član 22.

 

Jugoslovenskim državljaninom, u smislu ovog zakona, smatra se lice koje je po dosadašnjim propisima imalo jugoslovensko državljanstvo.

 

Lice koje je rođeno ili odraslo u Jugoslaviji i tu prebiva, kao i lice koje se stalno nastanilo u Jugoslaviji do 15. maja 1945. godine, smatra se jugoslovenskim državljaninom, ako se do dana stupanja na snagu ovog zakona koristilo pretpostavkom jugoslovenskog državljanstva i nije se pozivalo na strano državljanstvo.

 

Lice iz stava 2. ovog člana ima pravo da u roku od jedne godine od dana stupanja na snagu ovog zakona izjavi organu uprave nadležnom za unutrašnje poslove opštine na čijoj je teritoriji njegovo prebivalište, da zadržava dosadašnje strano državljanstvo. Ovakvo lice u tom slučaju neće se smatrati jugoslovenskim državljaninom.

 

 

Član 23.

 

Jugoslovenskom državljaninu koji se pre dana stupanja na snagu ovog zakona iselio iz Jugoslavije, pa živi u inostranstvu i stekao je državljanstvo zemlje čijoj narodnosti pripada, prestaje jugoslovensko državljanstvo danom sticanja stranog državljanstva, ako nije drukčije određeno međunarodnim ugovorom.

 

 

Član 24.

 

Evidenciju o jugoslovenskim državljanima vodi opštinski organ uprave nadležan za unutrašnje poslove, a o jugoslovenskim državljanima koji stalno žive u inostranstvu - i diplomatska ili konzularna predstavništva Jugoslavije u inostranstvu.

 

Uverenje o jugoslovenskom državljanstvu izdaje pojedincima opštinski organ uprave nadležan za unutrašnje poslove.

 

 

Član 25.

 

Prijem u jugoslovensko državljanstvo i prestanak jugoslovenskog državljanstva objavljuju se u "Službenom listu SFRJ".

 

 

Član 26.

 

Ovlašćuje se savezni sekretar za unutrašnje poslove da donese bliže propise o prijavljivanju za upis u evidenciju o jugoslovenskim državljanima, o vođenju te evidencije, o izdavanju uverenja, o obrascima koji će se upotrebljavati u postupku sticanja odnosno prestanka jugoslovenskog državljanstva i o načinu objavljivanja prijema u jugoslovensko državljanstvo i prestanka jugoslovenskog državljanstva u "Službenom listu SFRJ".

 

 

Član 27.

 

Danom stupanja na snagu ovog zakona prestaje da važi Zakon o državljanstvu Federativne Narodne Republike Jugoslavije ("Službeni list FNRJ", br 54/46, 104/47, 88/48 i 105/48).

 

 

Član 28.

 

Ovaj zakon stupa na snagu 1. januara 1965. godine.

 

 

 

[cmrlj]

oooo kakva brzina i efikasnost  :ziga:  ipak, meni treba iz 1974. (ovaj je iz 1976.) i treba mi jedan pre njega, mislim da je bio neki pocetkom sedamdesetih. ali ako ima neki sajt sa sluzbenim glasnicima, sama cu ja to traziti, samo me uputi. i hvala, jos jednom:)

 

i ako nema onlajn, je l to trazim u istorijskom arhivu?

Edited April 3, 2014 by cmrlj

[Uskebasi]

Jesi li sigurna da su iz te godine? Koliko vidim ovaj iz 1964. godine je bio na snazi dok nije zamenjen ovim iz 1976. godine.

Edited April 3, 2014 by Uskebasi

[Dr Arslanagić]

oooo kakva brzina i efikasnost  :ziga:  ipak, meni treba iz 1974. (ovaj je iz 1976.) i treba mi jedan pre njega, mislim da je bio neki pocetkom sedamdesetih. ali ako ima neki sajt sa sluzbenim glasnicima, sama cu ja to traziti, samo me uputi. i hvala, jos jednom:)

 

i ako nema onlajn, je l to trazim u istorijskom arhivu?

 

Sluzbeni list SFRJ (FNRJ), trebalo bi da je dostupan po bibliotekama