Django Unchained

[colonelo]

Film je odličan!!!Iako je možda predug, bez probema mi je držao pažnju sve vrijeme.A sad malo i ja da se napravim pametan sa nekim zapažanjima koje dosad nisam pročitao, nego idu iz glave- Od svih neočekivanih muzičkih tema upotrebljenih u filmu ja sam se oduševio kad sam prepoznao instrumental Jerrya Goldsmitha iz Spottiswoodeovog filma Under Fire (U plamenu Nikaragve) - po meni jedan od najboljih filmskih instrumentala, ali ne toliko poznat i korišten. Ovdje je upotrebljen u sceni dolaska na Candyland.- Jamesa Remara sam prvo prepoznao kao jednog od braće Speck sa početka filma. Zato sam se iznenadio što je to tako mala uloga, a on relativno visoko kreditiran (potpisan). Posle sam pomislio da to nije bio on jer sam ga prepoznao kao Butcha (za ovu ulogu je planiran Kevin Costner, a mislim i Kurt Russell posle njega). Tek na odjavnoj špici sam vidio da je Remar zapravo igrao obje uloge.- Schultzov finalni postupak (odluka) sa sve objašnjenjem ''to je bilo jače od mene'' me je podsjetilo na basnu o žabi i škorpionu, koja je već prepričana u x filmova (što stranih, to domaćih). Mada se taj njegov iracionalni (i autodestruktivni) postupak može shvatiti djelimično i u sklopu Candieve opaske da Schultz jednostavno ne zna da podnese poraz.- Već je pominjan cartoonish duh prisutan u filmu, a ponajviše duh Duška Dugouška (i rekao bih ponajviše Looney Toonsa uopšte). Mene je na to najviše podsjetio outfit Dona Johnsona (sjajna epizoda) koji mi je baš zaličio na jednog južnaka (bijelo odijelo sa velikim šeširom i veliki bijeli brkovi) kojeg Duško Dugouško urniše po nekom parobrodu na Misisipiju.- Stephen (Samuel L Jackson) je zapravo crna verzija Keyser Sosea.

Edited January 24, 2013 by colonelo

[Turnbull]

http://www.youtube.com/watch?v=c3mb_Ja-AMAA ima i ovaj:http://vbox7.com/play:ca38a42d

[Vapad]

Zar nije to Pukovnik Sanders?

[kim_philby]

- Stephen (Samuel L Jackson) je zapravo crna verzija Keyser Sosea.

fingira da je crnac?

[porucnik vasic]

Покупите своје крпице, склоните се на безбедну даљину и направите места сенсеиу брбљивог јенкија:https://www.youtube....h?v=_NU6dnnM36Y

Ех, да је нешто и научио...

[Mp40]

- Od svih neočekivanih muzičkih tema upotrebljenih u filmu...

Gde ces ludackiji potez od uzimanja naslovne numera iz naslovne numere drugog filma! Ne znam jel idiotski ili carski!! Meni je kod Tarantina neverovatno kako mu ponekad nije zao da kad ima tako super ideju, ne napravi svoje skroz do kraja nego istraje u odavanjima pocasti i tim svim blesavostima... Zasto se ovaj film uopste zove DJango?

[boshoku]

ne trubi. upravo pocast taljatele uesternu, i serdju korbuciju.covek voli film, i zna o istom mnogo - takvih je pun kufer. onih pak, koji pride prave i svoja dela, referencirajuci otvoreno sa kapom dole, na sopstvene heroje, i to dela o kojima se poslovicno zustro razglaba, infinitezimalno.da li je taj njegov ego-onan dosadio, meni da.

[mlatko]

http://vbox7.com/play:ca38a42d

that's what i'm talking aboutUzroci društvenih konflikata u to doba istorije Severne Amerike su mnogobrojni. Mogu biti kako objektivne, tako i subjektivne prirode. Objektivni uslovi društvenog života društvene stvarnosti stvaraju okolnosti u kojima postoji suprotnost interesa izmedu razlicitih društvenih grupa. U tu kategoriju kuprotnosti spadaju – klasni, rasni, nacionalni i medunarodni konflikti. Subjektivni cinioci sa druge strane, kao što je ljudska psiha, proces stvaranja društvene svesti, nacin na koji ljudi shvataju, percipiraju i tumace odredenu društvanu stvarnost, takode može biti izvor odredenih sukoba. Django je tek na putu percepiranja i oblikovanja te društvene svesti, zato ne radi ništa drugo osim što se laća pištolja.Imajuci u vidu nesaglasnost razlicitih grupnih interesa i neuskladenost (neravnomernost) i društvenom razvoju kao dva najžnacajnija uzroka društvenih sukoba, logicno je pretpostaviti da u odredenim konfliktnim situacijama obicno preovladuje jedna od dve vrsta uzroka. Kod klasnih ili meduprofesionalnih sukoba, njihov medusobni antagonizam proizilazi, po pravilu, iz nejednakog društvenog položaja koji razlicite klase ili profesije zauzimaju u društvenom sistemu (npr.suprotnost i moguci sukobi izmedu manuelnih i nemanuelnih zanimanja).Posle smrti Šulca Django ne zna ništa drugo osim toga da želi da živi kao belac. Da ga nasledi.

[Hippie]

au bre, pa uopste nije tako komplikovano voleti/razumeti Djanga... evo, da se slozim s njujorkerom u par paragrafa;I have to face it: Quentin Tarantino’s “Django Unchained” is his most entertaining piece of moviemaking since “Pulp Fiction.” Some of it, particularly in the first half, is excruciatingly funny, and all of it has been brought off in a spirit of burlesque merriment—violent absurdity pushed to the level of flagrancy and beyond. That’s the place where Tarantino is happiest: out at the edge, playing with genre conventions, turning expectations inside out, ginning up the violence to exploitation-movie levels. The film is in two parts: the first half is a mock Western; the second is a mock-revenge melodrama about slavery, set in the deep South and ending in fountains of redemptive spurting blood. “Django” is a crap masterpiece, garrulous and repetitive, rich with jokes and cruelties, including some Old South cruelties that Tarantino invented for himself. It’s a very strange movie, luridly sadistic and morally ambitious at the same time, and the audience is definitely alive to it, revelling in its incongruities, enjoying what’s lusciously and profanely over the top.What’s even stranger than the movie, however, is how seriously some of our high-minded critics have taken it as a portrait of slavery. Didn’t they notice that Tarantino throws in an “S.N.L.”-type skit about the Ku Klux Klan, who gather on their horses for a raid only to complain petulantly that they can’t see well out of their slitted white hoods? Or that Samuel L. Jackson does a roaring, bug-eyed parody of an Uncle Tom house slave in the second half? Or that the heroine of the movie, a female slave, is called Broomhilda von Shaft? Could Mel Brooks have done any better? (“Lili von Shtupp,” I suppose, is slightly better.) Yes, we are told that Broomhilda’s German mistress gave her the name and taught her German, but Tarantino is never more improbable than when he supplies explanations for his most bizarre fancies. Some of his characters spring from old genre movies, some spring full-blown from the master’s head. None have much basis in life, or in any social reality to speak of. (Remember the Jews who killed Nazis with baseball bats?) Yes, of course, there were killers in the Old West and cruel slave masters in the South—central characters in the movie—but Tarantino juices everything into gaudy pop fantasy. I enjoyed parts of “Django Unchained” very much, but I’m surprised that anyone can take it as anything more than an enormous put-on.

[Timmi]

njemacka i mir nikako ne mogu da stoje jedno do drugog.

[yolo]

zabavan tuzan i lep je definicija sjajnog. hoste, koriguj se.

[Turnbull]

i to je jasno, nagovestavano je da ce se desiti tako nesto od njihove posete kendilendu, ustvari, od upoznavanja kendija pocinje da se nagovestava sulcovo zgrozavanje sto je po meni totalna kontradiktornost u ono kako je prikazan od pocetka. On nije znao u ciju kucu ide i sta ga tamo ceka?A gde se izgubilo ono da je to poslednja lekcija djangu? Kakva je to poslednja lekcija? Ubijaj oca pred detetom da bi zaradio al kad ti plan bidne provaljen i kad te drugi izjebe ti....nesto...ode mi misao.ed. nije sulc soprano koji place zbog pataka i beba, on je vrhunski strateg i ubica. bez trunke skrupula.

Pogledah sad ponovo, i film mi je i bolji nego prvi put. Stvari koje sa prvi put uhvatio u naznakama, sada vidim - potpuno su dosledno sporvedene. Recimo ideja o breaking character. Šulc kaže Djangu kad idu na prvi posao (kod Big Daddy-ja): ti sam glumiš lik, izaberi kako ćeš da ga glumiš, ali zapamti - never break character! To savršeno objašnjava i Djangovo ponašanje kasnije kada ostaje hladan pred rastrzanjem D'Artanjana - he never breaks character - a pritom glumi lika kojeg prethodno sam opisuje kao nešto najgore - a black slaver. Šulc breaks his character kada upuca Kendija, a Stiven breaks his tek pred smrt, kada baca štap - he was in character all his life. Sloboda je - breaking character. To je Šulcova poslednja lekcija Djangu.

[ToniAdams]

a sta je tocno u filmu uvredilo onog netalentovanog rasistu rezisera pa je kukao?

Edited January 26, 2013 by ToniAdams

[yolo]

pa sama cinjenica, da je slavery an zeneral slagvort za ovakvu bioskopsku zajebavanciju.moja 2 centa idu na ovu okladu.

[ToniAdams]

dokurca, ja se nadao nekom prozivanju