Sirija

[barrcode]

apropo ljudskih prava, javio se Esam Zahredin - Asadov general koji je rukovodio odbranom DeZ i koji je voleo licno da sece glave (bilo cak i snimaka, pre godinu dana koliko se secam)

 

 

 

[Radoye]

Znam veoma dobro i tamo u linkovima ti je napisano. A to sto ti ne znas da citas, ili sto humantirano pravo ne ubrajas u ljudska prava, me uopste ne iznenadjuje.

 

Medjunarodno humanitarno pravo se iskljucivo primenjuje tokom oruzanog konflikta i bavi se delovanjem zaracenih strana (drzava, (para)vojnih formacija i pojedinaca) kako jednih prema drugima tako i prema civilima, izbeglicama, ranjenicima itd. Njime se propisuju obaveze koje strane u sukobu imaju, sredstva koja su dozvoljena i koja su zabranjena tokom oruzanog sukoba i pozivaju se na odgovornost oni koji ove propise krse. Drugacije se naziva i Pravila o ratovanju.

 

Ljudska prava su nesto drugo (uoci razliku - humanitarno pravo je na engleskom "law" dakle zakon, ljudska prava su "rights" - sasvim drugaciji pojam) i kodifikovana su Univerzalnom deklaracijom o ljudskim pravima UN, i predstavljaju listu neotudjivih gradjanskih, politickih, socijalnih, ekonomskih, kulturnih i drugih prava i sloboda koje (u idealnom slucaju) sleduju svakom pojedincu na planeti. U njih spadaju pravo na zivot, pravo na fer sudjenje, pravo na rad, sloboda govora, sloboda veroispovesti, sloboda kretanja, zastita od razlicitih vidova diskriminacije, i tome slicno.

 

Znaci jedan pojedinac (na koga se odnose ljudska prava) ne moze da ima "humanitarno pravo" (koje predstavlja set zakona i pravila o ponasanju zaracenih strana), vec podleze obavezama i zastiti humanitarnog prava, isto kao sto podleze i drugim zakonima u zavisnosti od situacije (krivicno pravo itd).

 

A u svom modernom obliku kodifikovanom Zenevskom konvencijom iz 1949, humanitarno pravo se oslanja i uvazava neotudjiva ljudska prava definisana Deklaracijom UN iz 1948.

[Ayatollah]

apropo ljudskih prava, javio se Esam Zahredin - Asadov general koji je rukovodio odbranom DeZ i koji je voleo licno da sece glave (bilo cak i snimaka, pre godinu dana koliko se secam)

 

 

 

 

To se njegov sin slikao sa odsečenim glavama ISIS-ovaca, ovaj je brojao leševe koliko se ja sećam. Sirijci koje pratim po Twiteru nisu baš oduševljeni Zahredinom seniorom, kažu da je poprilična budaletina i teška skotina.

[NiZdr]

Vidim da koalicija sada preti SAA da ne sme da pređe Eufrat, dok SDF juri da im blokira put ka Iraku, i čini mi se da će tu biti sukoba vrlo brzo.

Чини ми се да они нешто друго јуре.

 

 

[Anduril]

Medjunarodno humanitarno pravo se iskljucivo primenjuje tokom oruzanog konflikta i bavi se delovanjem zaracenih strana (drzava, (para)vojnih formacija i pojedinaca) kako jednih prema drugima tako i prema civilima, izbeglicama, ranjenicima itd. Njime se propisuju obaveze koje strane u sukobu imaju, sredstva koja su dozvoljena i koja su zabranjena tokom oruzanog sukoba i pozivaju se na odgovornost oni koji ove propise krse. Drugacije se naziva i Pravila o ratovanju.

 

Ljudska prava su nesto drugo (uoci razliku - humanitarno pravo je na engleskom "law" dakle zakon, ljudska prava su "rights" - sasvim drugaciji pojam) i kodifikovana su Univerzalnom deklaracijom o ljudskim pravima UN, i predstavljaju listu neotudjivih gradjanskih, politickih, socijalnih, ekonomskih, kulturnih i drugih prava i sloboda koje (u idealnom slucaju) sleduju svakom pojedincu na planeti. U njih spadaju pravo na zivot, pravo na fer sudjenje, pravo na rad, sloboda govora, sloboda veroispovesti, sloboda kretanja, zastita od razlicitih vidova diskriminacije, i tome slicno.

 

Znaci jedan pojedinac (na koga se odnose ljudska prava) ne moze da ima "humanitarno pravo" (koje predstavlja set zakona i pravila o ponasanju zaracenih strana), vec podleze obavezama i zastiti humanitarnog prava, isto kao sto podleze i drugim zakonima u zavisnosti od situacije (krivicno pravo itd).

 

A u svom modernom obliku kodifikovanom Zenevskom konvencijom iz 1949, humanitarno pravo se oslanja i uvazava neotudjiva ljudska prava definisana Deklaracijom UN iz 1948.

 

Ljudska prava nisu nesto drugo nego je to generalni pojam koji obuhvata i humanitarno pravo kao jednu od prvih internacionalnih kodifikovanih formi. Zato sam je spomenuo.

https://en.wikipedia.org/wiki/Human_rights#19th_century

 

 

In the 19th century, human rights became a central concern over the issue of slavery.^[6] A number of reformers, notably British Member of Parliament William Wilberforce, worked towards the abolition of the Atlantic slave trade and abolition of slavery. This was achieved across the British Empire by the Slave Trade Act 1807, which was enforced internationally by the Royal Navy under treaties Britain negotiated with other nations,^[23] and the Slavery Abolition Act 1833. In the United States, all the northern states had abolished the institution of slavery between 1777 and 1804, although southern states clung tightly to the "peculiar institution". Conflict and debates over the expansion of slavery to new territories constituted one of the reasons for the southern states' secession and the American Civil War. During the reconstruction period immediately following the war, several amendments to the United States Constitution were made. These included the 13th amendment, banning slavery, the 14th amendment, assuring full citizenship and civil rights to all people born in the United States, and the 15th amendment, guaranteeing African Americans the right to vote. In Russia, the reformer Tsar Alexander II ended serfdom in 1861,^[6] although the freed serfs often faced restrictions of their mobility within the nation.

Many groups and movements have achieved profound social changes over the course of the 20th century in the name of human rights. In Europe and North America, labour unions brought about laws granting workers the right to strike, establishing minimum work conditions and forbidding or regulating child labour. The women's rights movement succeeded in gaining for many women the right to vote. National liberation movements in many countries succeeded in driving out colonial powers. One of the most influential was Mahatma Gandhi's movement to free his native India from British rule. Movements by long-oppressed racial and religious minorities succeeded in many parts of the world, among them the Civil Rights Movement, and more recent movements, on behalf of women and minorities in the United States.

The establishment of the International Committee of the Red Cross, the 1864 Lieber Code and the first of the Geneva Conventions in 1864 laid the foundations of International humanitarian law, to be further developed following the two World Wars.

 

Deklaracija UN je samo jos jedna kasnija i separatna kodifikovana forma i svakako ne obuhvata ceo pojam ljudskih prava koji ima mnogo duzu istoriju. Niko ovde nije mesao Deklaraciju UN i humanitarno pravo, tj. nije se govorilo o razlici izmedju humanitarian law i human rights law.

Edited September 11, 2017 by Anduril

[Radoye]

Humanitarno pravo (humanitarian law), iliti ratno pravo, je skup medjunarodnih odredbi i obicajnih prava koje regulise ponasanje ucesnika u ratu. Njime se regulise ponasanje i odgovornosti strana u sukobu, neutralnih drzava, vojnih formacija, pojedinaca itd u odnosu jednih prema drugima, i u odnosu prema tzv. zasticenim osobama (civili, zarobljenici, ranjenici, izbeglice i tome slicno). Pravila o ratovanju su prvobitno kodifikovani krajem XIX veka Haskim i Zenevskim konvencijama, da bi konacno bila definisana u sadasnjem obliku Zenevskom konvencijom 1949.
 
Pod pojmom ljudska prava (ne human rights law, nego human rights) podrazumeva se ideja da svako svojim rodjenjem stice odredjena neotudjiva prava, bez obzira na rasu, pol, drzavljanstvo, starost, seksualno opredeljenje, religiju, politicke stavove itd, da su ta prava univerzalna i jednaka za sve. Ona su po prvi put kodifikovana i definisana kao takva (univerzalna i neotudjiva) 1948.

 

Jedno je zakon, to jest grana pravnih nauka (kao i ustavno pravo, krivicno pravo, gradjansko pravo, korporativno pravo, itd).

 

Drugo je ideja, koncept, da su sva ljudska bica ravnopravna i da svima sleduju jednaka neotudjiva prava.

[porucnik vasic]

 

 

 

Znam veoma dobro i tamo u linkovima ti je napisano. A to sto ti ne znas da citas, ili sto humantirano pravo ne ubrajas u ljudska prava, me uopste ne iznenadjuje.

 

Medjunarodno humanitarno pravo se iskljucivo primenjuje tokom oruzanog konflikta i bavi se delovanjem zaracenih strana (drzava, (para)vojnih formacija i pojedinaca) kako jednih prema drugima tako i prema civilima, izbeglicama, ranjenicima itd. Njime se propisuju obaveze koje strane u sukobu imaju, sredstva koja su dozvoljena i koja su zabranjena tokom oruzanog sukoba i pozivaju se na odgovornost oni koji ove propise krse. Drugacije se naziva i Pravila o ratovanju.

 

Ljudska prava su nesto drugo (uoci razliku - humanitarno pravo je na engleskom "law" dakle zakon, ljudska prava su "rights" - sasvim drugaciji pojam) i kodifikovana su Univerzalnom deklaracijom o ljudskim pravima UN, i predstavljaju listu neotudjivih gradjanskih, politickih, socijalnih, ekonomskih, kulturnih i drugih prava i sloboda koje (u idealnom slucaju) sleduju svakom pojedincu na planeti. U njih spadaju pravo na zivot, pravo na fer sudjenje, pravo na rad, sloboda govora, sloboda veroispovesti, sloboda kretanja, zastita od razlicitih vidova diskriminacije, i tome slicno.

 

Znaci jedan pojedinac (na koga se odnose ljudska prava) ne moze da ima "humanitarno pravo" (koje predstavlja set zakona i pravila o ponasanju zaracenih strana), vec podleze obavezama i zastiti humanitarnog prava, isto kao sto podleze i drugim zakonima u zavisnosti od situacije (krivicno pravo itd).

 

A u svom modernom obliku kodifikovanom Zenevskom konvencijom iz 1949, humanitarno pravo se oslanja i uvazava neotudjiva ljudska prava definisana Deklaracijom UN iz 1948.

 

Е, значи то је то. Нацртано. Хвала за време које нисам потрошио на куцкање. 

[Anduril]

Humanitarno pravo (humanitarian law), iliti ratno pravo, je skup medjunarodnih odredbi i obicajnih prava koje regulise ponasanje ucesnika u ratu. Njime se regulise ponasanje i odgovornosti strana u sukobu, neutralnih drzava, vojnih formacija, pojedinaca itd u odnosu jednih prema drugima, i u odnosu prema tzv. zasticenim osobama (civili, zarobljenici, ranjenici, izbeglice i tome slicno). Pravila o ratovanju su prvobitno kodifikovani krajem XIX veka Haskim i Zenevskim konvencijama, da bi konacno bila definisana u sadasnjem obliku Zenevskom konvencijom 1949.

Pod pojmom ljudska prava (ne human rights law, nego human rights) podrazumeva se ideja da svako svojim rodjenjem stice odredjena neotudjiva prava, bez obzira na rasu, pol, drzavljanstvo, starost, seksualno opredeljenje, religiju, politicke stavove itd, da su ta prava univerzalna i jednaka za sve. Ona su po prvi put kodifikovana i definisana kao takva (univerzalna i neotudjiva) 1948.

Jedno je zakon, to jest grana pravnih nauka (kao i ustavno pravo, krivicno pravo, gradjansko pravo, korporativno pravo, itd).

Drugo je ideja, koncept, da su sva ljudska bica ravnopravna i da svima sleduju jednaka neotudjiva prava.

Е, значи то је то. Нацртано. Хвала за време које нисам потрошио на куцкање. 

 

 

Nema uopste potrebe za kuckanjem i da ovde redefinisete nesto sto je odavno veoma dobro definisano.

Jos su dosadnija forumska/amaterska objasnjavanja osnovnih pojmova koji vam ocigledno nisu sasvim jasni: 

 

- Ranije je UN za Internacionalno humanitarno pravo koristila druge termine, izmedju ostalog: Respect for Human Rights in Armed Conflicts. (Resolution 2444 (XXIII) of the United Nations General Assembly, 19 December 1968.)

 

 

With this impetus, Resolution 2444 (XXIII) on Respect for Human Rights in Armed

Conflicts was passed by the UN General Assembly on 19 December 1968, similarly

talking of applying humanitarian principles in all armed conflicts and asking the

Secretary-General to look into the need for additional humanitarian international

conventions.

 

The topic continued to be canvassed in the 24th, 25th and 26th sessions of the UN General Assembly.

At the 24th session in 1969, the Secretary-General tabled his report on ‘Respect for

Human Rights in Armed Conflict’. It contained a ‘historical survey of international

instruments of a humanitarian character relating to armed conflict’, looked at the

relationship between the 1949 Geneva Conventions and UN instruments on human

rights and considered steps to secure respect of humanitarian principles in all armed

conflicts.

86

A resolution was passed, and it was decided to spend more time on the

subject at the next session.

At the 25th session, the Secretary-General produced a more definitive report.

87

This

report said it had given special attention, as Resolution 2597 (XXIV) had requested, to

the need for protection of the rights of civilians and combatants in conflicts that arise

from the struggles of peoples under colonial and foreign rule for liberation and self-

determination and to the better application of existing humanitarian international

conventions and rules to such conflicts.

88

The subject was discussed for four weeks in

this session.

89

When it came to discussion in the UN General Assembly, many states

had comments to make and agenda to push. The USA wanted to increase the protec

-

tion of prisoners of war; the Soviet Union, with some Third World nations, wanted

to condemn ‘aggressive war’ and protect freedom fighters; France wanted to protect

journalists.

90

84

Draper, ‘Humanitarian Law and Human Rights’,

Acta Juridica

(1979) 193, at 194–195. Suter,

supra

note

61, at 101, also makes this point.

85

Respect for Human Rights in Armed Conflict, GA Res. 2444 (XXIII) (19 December 1968).

86

Respect for Human Rights in Armed Conflicts

, Report of the Secretary-General, Agenda Item 61, UN Doc.

A/7720 (20 November 1969), at 70–104.

87

Respect for Human Rights in Armed Conflicts

, Report of the Secretary-General, Agenda Item 79, UN Doc.

A/8052 (1970).

88

Ibid.,

at 8.

89

Hewitt,

supra

note 75, at 59.

90

Ibid.,

at 60–62.

Downloaded from https://academic.oup.com/ejil/article-abstract/26/1/109/497489/A-Short-History-of-International-Humanitarian-Law

by Max Perutz Library user

on 12 September 2017

A Short History of International Humanitarian Law

121

Four resolutions on the subject were passed at the 25th session. Resolution 2674

(XXV) said that extra instruments were needed to provide for the protection of the

civilian population and freedom fighters against colonial and foreign domination

as well as against racist regimes. Resolution 2675 (XXV) stated that fundamental

human rights would still apply in armed conflicts and that civilians should not be the

object of military operations or reprisals. Resolution 2677 welcomed the decision of

the ICRC to convene a forthcoming ‘conference on the reaffirmation and development

of international humanitarian law.’ Two more resolutions followed, in similar terms,

at the 26th session.

91

None of these instruments, with the notable exception of Resolution 2677, referred

to ‘international humanitarian law’. They either spoke of human rights, continuing

the refrain from Teheran that human rights had to be protected in armed conflict, or

they discussed humanitarian conventions or humanitarian rules as a part of the laws

of armed conflict. As such, the emphasis of the UN General Assembly was very much

focused on promoting the specific issue of human rights in armed conflict, an issue

that suited the varying ends of the states involved. States did not yet think or talk in

terms of ‘international humanitarian law’.

 

 

- Drugo, primarni cilj i humanitarnog prava kao i ostalih internacionalnih kodifikovanih formi jeste zastita ljudskih prava. To se spominje u svim definicijama ukljucujuci i UN. Objasnite im da su pogresili:

http://www.ohchr.org/Documents/Publications/HR_in_armed_conflict.pdf

 

 

International human rights law and international humanitarian law share

the goal of preserving the dignity and humanity of all. Over the years, the

General Assembly, the Commission on Human Rights and, more recently,

the Human Rights Council have considered that, in armed conflict, parties

to the conflict have legally binding obligations concerning the rights of

persons affected by the conflict. Although different in scope, international

human rights law and international humanitarian law offer a series of

protections to persons in armed conflict, whether civilians, persons who

are no longer participating directly in hostilities or active participants in the

conflict. Indeed, as has been recognized, inter alia, by international and

regional courts, as well as by United Nations organs, treaty bodies and

human rights special procedures, both bodies of law apply to situations

of armed conflict and provide complementary and mutually reinforcing

protection.

 

 

While international human rights law and international humanitarian law

have different historical and doctrinal roots, both share the aim of protecting

all persons and are grounded in the principles of respect for the life,

well-being and human dignity of the person.

 

 

International humanitarian law is a set of rules that seek to limit the effects

of armed conflict on people, including civilians, persons who are not or

no longer participating in the conflict and even those who still are, such

as combatants. To achieve this objective, international humanitarian law

covers two areas: the protection of persons; and restrictions on the means

and the methods of warfare. 

 

 

 While on the face of it, the

rules of international human rights law and international humanitarian

law are very different, their substance is very similar and both protect

individuals in similar ways.  

 

 

International humanitarian law is traditionally formulated in terms of

objective rules of conduct for States and armed groups, while international

human rights law is expressed in terms of subjective rights of the

individual vis-à-vis the State. Today, an increasing number of rules of

international humanitarian law, in particular fundamental guarantees for

all persons in the power of a party to a conflict and rules of international

humanitarian law in non-international armed conflict, are formulated in

terms of subjective rights, e.g., the right of persons whose liberty has been

restricted to receive individual or collective relief or the right of families

to know the fate of their relatives. 

 

 

International humanitarian law provides for the protection of a number

of civil and political rights (e.g., the right to life of enemies placed hors

de combat or judicial guarantees), economic, social and cultural rights

(e.g., the right to health and the right to food) and group rights (e.g., the

right to a healthy environment). This is particularly evident concerning the

wounded and the sick, who must be respected, protected, collected and

cared for.

 

Itd., itd.

Edited September 12, 2017 by Anduril

[Geo]

Bice zanimljiva ova trka za naftna polja(najveca u Siriji) u prvinciji Dier ez Zor .... Kurdi tamo ne zive , niti su ziveli ikada ali ce izgleda morati da ostave poprilican broj kostiju da bi delimicno isplatili pomoc saveznika sa zapada ... Po meni je velika mogucnost da dodje do ozbiljnih incidenata(rusi-amerekinci) na tom ne tako velikom prostoru(isuvise borbene tehnike, vojski i avijacije je prisutno)

[porucnik vasic]

Nema uopste potrebe za kuckanjem i da ovde redefinisete nesto sto je odavno veoma dobro definisano.

Jos su dosadnija forumska/amaterska objasnjavanja osnovnih pojmova koji vam ocigledno nisu sasvim jasni: 

 

- Ranije je UN za Internacionalno humanitarno pravo koristila druge termine, izmedju ostalog: Respect for Human Rights in Armed Conflicts. (Resolution 2444 (XXIII) of the United Nations General Assembly, 19 December 1968.)

 

 

With this impetus, Resolution 2444 (XXIII) on Respect for Human Rights in Armed

Conflicts was passed by the UN General Assembly on 19 December 1968, similarly

talking of applying humanitarian principles in all armed conflicts and asking the

Secretary-General to look into the need for additional humanitarian international

conventions.

 

The topic continued to be canvassed in the 24th, 25th and 26th sessions of the UN General Assembly.

At the 24th session in 1969, the Secretary-General tabled his report on ‘Respect for

Human Rights in Armed Conflict’. It contained a ‘historical survey of international

instruments of a humanitarian character relating to armed conflict’, looked at the

relationship between the 1949 Geneva Conventions and UN instruments on human

rights and considered steps to secure respect of humanitarian principles in all armed

conflicts.

86

A resolution was passed, and it was decided to spend more time on the

subject at the next session.

At the 25th session, the Secretary-General produced a more definitive report.

87

This

report said it had given special attention, as Resolution 2597 (XXIV) had requested, to

the need for protection of the rights of civilians and combatants in conflicts that arise

from the struggles of peoples under colonial and foreign rule for liberation and self-

determination and to the better application of existing humanitarian international

conventions and rules to such conflicts.

88

The subject was discussed for four weeks in

this session.

89

When it came to discussion in the UN General Assembly, many states

had comments to make and agenda to push. The USA wanted to increase the protec

-

tion of prisoners of war; the Soviet Union, with some Third World nations, wanted

to condemn ‘aggressive war’ and protect freedom fighters; France wanted to protect

journalists.

90

84

Draper, ‘Humanitarian Law and Human Rights’,

Acta Juridica

(1979) 193, at 194–195. Suter,

supra

note

61, at 101, also makes this point.

85

Respect for Human Rights in Armed Conflict, GA Res. 2444 (XXIII) (19 December 1968).

86

Respect for Human Rights in Armed Conflicts

, Report of the Secretary-General, Agenda Item 61, UN Doc.

A/7720 (20 November 1969), at 70–104.

87

Respect for Human Rights in Armed Conflicts

, Report of the Secretary-General, Agenda Item 79, UN Doc.

A/8052 (1970).

88

Ibid.,

at 8.

89

Hewitt,

supra

note 75, at 59.

90

Ibid.,

at 60–62.

Downloaded from https://academic.oup.com/ejil/article-abstract/26/1/109/497489/A-Short-History-of-International-Humanitarian-Law

by Max Perutz Library user

on 12 September 2017

A Short History of International Humanitarian Law

121

Four resolutions on the subject were passed at the 25th session. Resolution 2674

(XXV) said that extra instruments were needed to provide for the protection of the

civilian population and freedom fighters against colonial and foreign domination

as well as against racist regimes. Resolution 2675 (XXV) stated that fundamental

human rights would still apply in armed conflicts and that civilians should not be the

object of military operations or reprisals. Resolution 2677 welcomed the decision of

the ICRC to convene a forthcoming ‘conference on the reaffirmation and development

of international humanitarian law.’ Two more resolutions followed, in similar terms,

at the 26th session.

91

None of these instruments, with the notable exception of Resolution 2677, referred

to ‘international humanitarian law’. They either spoke of human rights, continuing

the refrain from Teheran that human rights had to be protected in armed conflict, or

they discussed humanitarian conventions or humanitarian rules as a part of the laws

of armed conflict. As such, the emphasis of the UN General Assembly was very much

focused on promoting the specific issue of human rights in armed conflict, an issue

that suited the varying ends of the states involved. States did not yet think or talk in

terms of ‘international humanitarian law’.

 

 

- Drugo, primarni cilj i humanitarnog prava kao i ostalih internacionalnih kodifikovanih formi jeste zastita ljudskih prava. To se spominje u svim definicijama ukljucujuci i UN. Objasnite im da su pogresili:

http://www.ohchr.org/Documents/Publications/HR_in_armed_conflict.pdf

 

 

 

 

 

 

 

Itd., itd.

Уопште ниси прочитао оно горе постовано. Два пута. Но није те мрзело да јуриш неке ллинкове и цитате, засипаш нас .

[Anduril]

Уопште ниси прочитао оно горе постовано. Два пута. Но није те мрзело да јуриш неке ллинкове и цитате, засипаш нас .

Pa sta ti, ja ili Radoje mislimo na tu temu je u potpunosti irelevantno posto su ovi citati mnogo merodaviji od amaterskog forumskog pametovanja. Naci kvalitetne linkove i tekst kosta 5min - mnogo bolje od citanja nekog carsava bez izvora.

Edited September 12, 2017 by Anduril

[Radoye]

 

 

 

 

Aman bre covece! Ti si forumski patkogovor doveo do savrsenstva, postovanje bez ukljucivanja visih mozdanih funkcija. Barem da priznas da si lupio kada je to ocigledno, nego se i dalje zaplices, kopipejstujes a da ni ne procitas sta kopiras a jos manje se potrudis da to razumes ili proveris da li se uopste odnosi na ono sto tvrdis.

 

Poslednji put: medjunarodni zakoni o ponasanju zaracenih strana tokom sukoba, cak i kad ih se eufemisticki nazove humanitarno pravo, ne spadaju medju univerzalna i neotudjiva ljudska prava. Babe i zabe.

 

Ono sto se danas naziva ljudskim pravima kao koncept nastalo je 1948. Deklaracijom UN. Tada su taksativno nabrojana univerzalna i neotudjiva prava koja rodjenjem pripadaju svakom pojedincu i koja mu se ne mogu uskratiti. Univerzalna i neotudjiva, to je kljucna rec.

 

Pre toga su razni zakoni, obicaji, uredbe, odredbe, ustavi, proglasi - pa izmedju ostalih i Haske i Zenevske konvencije koje su se bavile ratnim pravom - definisali neka prava nekim ljudima pod nekim uslovima, jos od jebenog Hamurabija u Vavilonu pa sve do 1948. Ali nista od toga nisu bila ljudska prava u sadasnjem znacenju reci - dakle, univerzalna, ista za sve bez obzira na pol, boju koze, starosnu dob, etnicku, versku, politicku pripadnost, drzavljanstvo, i neotudjiva, vaze uvek i svuda bez obzira na lokalnu jurisdikciju.

 

U donosenju Deklaracije 1948. UN se naslanjala i na Haske i Zenevske konvencije i na Ustav SAD, i na tekovine Francuske revolucije, i na jos mnogo toga. Ali ovo je bio kljucni momenat koji je redefinisao sve sto je bilo do tada. Univerzalna i neotudjiva ljudska prava. Taj koncept je bio toliko revolucionaran da je izazvao socijalne potrese svuda u svetu (pazi: odjednom svi ljudi imaju ista prava, cak i Crnci i Cigani, ili zene, pederi, trandze, kukusiganama kuda ide ovaj svet, won't somebody please think of the children?), i iziskivao je redefinisanje medjunarodnog pravnog okvira - pa smo dobili i human rights law koji se bavi zastitom univerzalnih i neotudjivih ljudskih prava, pod kojim je redefinisano i ratno pravo kao humanitarian law pa sad imamo Zenevsku konvenciju iz 1949. na koju se linkovani PDF fajl u tvom postu gore i odnosi.

 

Dakle ne druga polovina XIX veka, nego neposredno posle WW2. 

 

Pa se tako danas izmedju ostalog i humanitarno pravo oliceno Zenevskom konvencijom 1949. bavi zastitom ljudskih prava u ratu - ali i dalje samo po sebi nije ljudsko pravo. Onako kao sto vezivanje pojasa stiti ljudske zivote u slucaju udesa, ali sam sigurnosni pojas nije zivot.

 

Over and out.

[Lord Protector]

Radoye, što si ti neki zaguljen čovek, Anduril je najpoznatiji forumski stručnjak za ljudska prava, sad po tebi ispade da nema pojma.

[Radoye]

Radoye, što si ti neki zaguljen čovek, Anduril je najpoznatiji forumski stručnjak za ljudska prava, sad po tebi ispade da nema pojma.

 

Ma zabagov'o mu AI, lose su ga programirali...

[Anduril]

Aman bre covece! Ti si forumski patkogovor doveo do savrsenstva, postovanje bez ukljucivanja visih mozdanih funkcija. Barem da priznas da si lupio kada je to ocigledno, nego se i dalje zaplices, kopipejstujes a da ni ne procitas sta kopiras a jos manje se potrudis da to razumes ili proveris da li se uopste odnosi na ono sto tvrdis.

Poslednji put: medjunarodni zakoni o ponasanju zaracenih strana tokom sukoba, cak i kad ih se eufemisticki nazove humanitarno pravo, ne spadaju medju univerzalna i neotudjiva ljudska prava. Babe i zabe.

Ono sto se danas naziva ljudskim pravima kao koncept nastalo je 1948. Deklaracijom UN. Tada su taksativno nabrojana univerzalna i neotudjiva prava koja rodjenjem pripadaju svakom pojedincu i koja mu se ne mogu uskratiti. Univerzalna i neotudjiva, to je kljucna rec.

Pre toga su razni zakoni, obicaji, uredbe, odredbe, ustavi, proglasi - pa izmedju ostalih i Haske i Zenevske konvencije koje su se bavile ratnim pravom - definisali neka prava nekim ljudima pod nekim uslovima, jos od jebenog Hamurabija u Vavilonu pa sve do 1948. Ali nista od toga nisu bila ljudska prava u sadasnjem znacenju reci - dakle, univerzalna, ista za sve bez obzira na pol, boju koze, starosnu dob, etnicku, versku, politicku pripadnost, drzavljanstvo, i neotudjiva, vaze uvek i svuda bez obzira na lokalnu jurisdikciju.

U donosenju Deklaracije 1948. UN se naslanjala i na Haske i Zenevske konvencije i na Ustav SAD, i na tekovine Francuske revolucije, i na jos mnogo toga. Ali ovo je bio kljucni momenat koji je redefinisao sve sto je bilo do tada. Univerzalna i neotudjiva ljudska prava. Taj koncept je bio toliko revolucionaran da je izazvao socijalne potrese svuda u svetu (pazi: odjednom svi ljudi imaju ista prava, cak i Crnci i Cigani, ili zene, pederi, trandze, kukusiganama kuda ide ovaj svet, won't somebody please think of the children?), i iziskivao je redefinisanje medjunarodnog pravnog okvira - pa smo dobili i human rights law koji se bavi zastitom univerzalnih i neotudjivih ljudskih prava, pod kojim je redefinisano i ratno pravo kao humanitarian law pa sad imamo Zenevsku konvenciju iz 1949. na koju se linkovani PDF fajl u tvom postu gore i odnosi.

Dakle ne druga polovina XIX veka, nego neposredno posle WW2. 

Pa se tako danas izmedju ostalog i humanitarno pravo oliceno Zenevskom konvencijom 1949. bavi zastitom ljudskih prava u ratu - ali i dalje samo po sebi nije ljudsko pravo. Onako kao sto vezivanje pojasa stiti ljudske zivote u slucaju udesa, ali sam sigurnosni pojas nije zivot.

Over and out.

 

Kazem, nema potrebe da objasnjavas pojmove ili da se ljutis - dogovori se prvo sa izvorima koje citiram. To nije kopipejstovanje nego osnova argumentovane rasprave za koju ocigledno nisi sposoban. Drugo, ako uskaces u diskusiju prvo citaj o cemu se pisalo:

 

Drugo, koncept ljudskih prava nije uvela Francuska revolucija niti je posle 2. Svetskog rata bio prvi pokusaj medjunarofnog kodifikovanja

 

Pitanje Vasica:   

Сад си и мене заинтересовао. Кад је кодификован?

 

 

To je bio proces zapocet jos u 19. veku a ne odredjena tacka u vremenu.

https://en.wikipedia...aw_of_The_Hague

 

 

 

Dakle, niko nigde nije tvrdio da je humantirarno pravo jedno od ljudskih prava nego da ono jedan od prvih pokusaja internacionalnog kodifikovanja i regulisanja ljudskih prava i time deo sireg koncepta. Zato se u svim enciklopedijama ili komentarima pod generalnim pojmom ljudska prava kao primer navodi i humanitarno pravo, tj. Zenevska konvencija kao milestone.

 

Deklaracija je isto tako jos jedan vazan moment ali kao koncept se naslanja na citavu istoriju borbe za ljudskih prava - ukljucujuci univerzalnost koja je bila velika velika tema jos tokom 19. i pocetka 20. veka u vezi robovlasnistva, prava zena, univerzalno glasanje, itd. Prema tome, ta ideja nije nastala 1948., i nisu je izmislili onaj Kanadjanin i Francuz koji su je napisali u velikim delovima, nego je rezultat duge evolucije.

 

Uspeh Deklaracije je bio pre svega u tome sto je sveobuhvatnija od ranijih, detaljnija, internacionalna i sto je mnogo kasnije postala obavezujuca. U praksi naravno i dalje fejluje kao sto su to cinile i pretece u Americi i Francuskoj. 

Edited September 12, 2017 by Anduril