Filipenko Posted October 21, 2011 Posted October 21, 2011 Dakle, to je starije od indijskih parlamenata iz 600. godine pre nove ere? Zanimljivo.
le petit nicolas Posted October 22, 2011 Posted October 22, 2011 Dakle, to je starije od indijskih parlamenata iz 600. godine pre nove ere? Zanimljivo. ne znam nista o njima, napisi nesto, ako te ne mrzi.setila sam se, nije ni tesko:sta se nalazilo na mestu spomenika zahvalnosti francuskoj - pre spomenika zahvalnosti francuskoj?poz
Filipenko Posted October 22, 2011 Posted October 22, 2011 O da, moj omiljeni spomenik...slepi starac sa štapom, seljak-vojnik, majka sa detetom i ocem, uz humanistički orijentisani natpis "Stalan kadar svome voždu".Zato je taj kadar danas beži na sve strane sveta, gde god može odavde.
bigvlada Posted October 26, 2011 Posted October 26, 2011 Ova osoba je volela da slika. Tokom svog dugog života je naslikala blizu 500 radova, oko 10-15 godišnje. Iako amaterske, njene slike su dospele do pariske Druet galerije, londonskog Tejta, a čak joj je ukazano poštovanje da može da izloži šest radova godišnje u britanskoj Kraljevskoj Akademiji. Iako joj nije bilo strano da se potpisuje sopstvenim imenom (kao i da svoje slike prodaje), prve izložene radove je potpisivala kao Šarl Moren, koji je bio francuski impresionista. Ironijom sudbine, 1972 je pravi Moren mogao da računa na sumu od oko 800 funti, dok su se slike drugog slikara prodavale po neuporedivo većim cenama (48000 funti za jednu sliku 1977). Iako je volela da slika, prava pasija ove osobe je bila pisana i izgovorena reč. Napisala je više knjiga od kojih i jednu o slikarstvu. U mlađim danima je nije držalo mesto pa je tako bila neposredni svedok američko-španskog rata na Kubi 1898 godine kao i engleskih pohoda na nemirna indijska plemena. Interesantno je da je ova osoba u slikarstvu našla utočište od depresije, praveći prve korake uz pomoć bliske rođake koja je slikala vodenim bojama. Ipak, osoba je shvatila da joj više leže uljane boje. I sa uljem je početak bio težak. Pošto je bila apsolutni početnik, nije znala da je za slikanje uljem neophodan terpentin što je izazivalo dodatne frustracije. Ipak, uz podršku porodice kao i prijatelja slikara, ona je počela da uživa u slikarstvu. Na tu osobu su velikog uticaja imali irski, francuski i engleski impresionisti kao i švajcarski pejzažisti. Osoba se družila kako sa slikarima tako i sa vlasnicima galerija i trgovcima umetničkih slika. Slikala je da bi odagnala depresiju, smanjila bol zbog gubitka ćerke, iz zabave, da bi odmorila mozak ili jednostavno jer ju je nešto teralo da slika. Volela je da slika pejzaže,naročito mediteranske, dok su ljudi veoma retko bili zastupljeni u njenim slikama. Uprkos svom poreklu, od početka do kraja je ostala verna francuskoj školi impresionizma.
Filipenko Posted October 26, 2011 Posted October 26, 2011 Otkud znaš da ne pita koja je najpoznatija slika, recimo?
kapetanm Posted October 26, 2011 Posted October 26, 2011 I ja mislim da je Čerčil. Da je kasnije bio bi Petar Borota ili Milivoje Jugin ;)
bigvlada Posted October 27, 2011 Posted October 27, 2011 Dođavola, a baš sam se trudio da ga prikrijem, čak samo uptrebljavao osoba jer je ženskog roda. Teško njega sakriti.
Cyrano de Bergerac Posted October 27, 2011 Posted October 27, 2011 Šta povezuje Ahila, Leonidu i Ričarda I?
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now