True detective

[kim_philby]

drugari, da li da svoje slobodno vreme trosim na seriju ili je u pitanju neka ognjanovicevstina (as in dejan the ghoul)?

[Turnbull]

 

Pa, ne znam šta da ti kažem.

[kim_philby]

 

Pa, ne znam šta da ti kažem.

 

pa pogledao sam prvu epizodu i doima se da moze biti kritika, na neki nacin, jednog takvog stava. ali ako nije i ja budem to pogledao ima da nadjem autora i da mu priredim red dragon tom haris inscenaciju kakvu nece zaboraviti.

[Turnbull]

 

Pa meni se čini da je kritika, mada šta ga znam. Autor tvrdi da je čit'o Ligotija i Siorana dok je pis'o, pa sad ti vidi...

[kim_philby]

 

Pa meni se čini da je kritika, mada šta ga znam. Autor tvrdi da je čit'o Ligotija i Siorana dok je pis'o, pa sad ti vidi...

 

mene tesi ta holivudska cenzura/americko zlo sveprisutnost o kojoj drve non-stop korifeji uzasa u nas te da HBO to mora da iznesu pred tzv. breederse (sto bi the ghoul reko) koji valjda mogu da podnesu samo odredjenu kolicinu mozgojedstva posle napornog radnog dana.

[Turnbull]

U to se i ja uzdam.

 

http://www.hark.com/clips/dfqljrtrkd-sunday-night-programming-on-hbo

Edited February 18, 2014 by Syme

[MancMellow]

drugari, da li da svoje slobodno vreme trosim na seriju ili je u pitanju neka ognjanovicevstina (as in dejan the ghoul)?

 

prodiskutuj jedno 2-3 dana prvu epizodu na forumu, pa onda sedi odgledaj drugu, pa ponovo na forum par dana, pa u krug. tako ćeš najviše uštedeti na vremenu.

[Ryan Franco]

Svaka epizoda je bolja od prethodne. Serija je remekdelo.

 

Iskreno, ne znam što se ljudi toliko zamlaćuju žutim kraljevima, osumnjičenima i tome sličnim. Ovde su očaj, raspad, tenzija i izgubljenost toliko jaki i toliko pažljivo ukomponovani da je apsolutno nebitno da li ih grade kroz reference, kadrove, zaplet ili muziku.

 

Meni nije dobro dok ovo gledam, a moram da gledam jer je do jaja.

[Ryan Franco]

E da... Sinhronicitet redefinisan. Pa vi prizivajte Žutog kralja i dalje. 

[Lrd]

drugari, da li da svoje slobodno vreme trosim na seriju ili je u pitanju neka ognjanovicevstina (as in dejan the ghoul)?

 

Gledaj, naravno, nema ovo veze sa gulom i njegovim svetonazorom.

 

 remekdelo.

 Remek-delo. Sa crticom. /pravopisnapolicija

[Dark Wader]

it looks it is gonna be a candy

[Ajant23]

Ja sam tek sada gledao epizodu, čitao sam šta ste pisali i mogu reći da su mi utisci znatno drugačiji. Kao prvo, ovo poslednje McCabeovo:
  

Iskreno, ne znam što se ljudi toliko zamlaćuju žutim kraljevima, osumnjičenima i tome sličnim. Ovde su očaj, raspad, tenzija i izgubljenost toliko jaki i toliko pažljivo ukomponovani da je apsolutno nebitno da li ih grade kroz reference, kadrove, zaplet ili muziku.
 
Meni nije dobro dok ovo gledam, a moram da gledam jer je do jaja.

 
Nikako nisam mogao da osetim da je serija mučna, pre je gledam kao šaljivu igrariju. Kao jedan industrijski manir šaljivog ređanja zagonentki poput onog klinca iz Pazolinijeve Teoreme što počinje da se izmišljanjem konceptualnih slojeva pretvara da je umetnik tobože simbolišući istrošenost svoje uloge, nakon što je imao seksualni odnos sa likom koga glumi Terrence Stamp (poznati engleski glumac koga možda pamtiš iz filma Meetings with Remarkable Men zato što je u tom filmu glavnu ulogu tumačio naš glumac Dragan Maksimović koga su ubili navijači FK Rad). Inače, glumac koji je glumio tog malog iz Teoreme je poslednju ulogu u kratkoj karijeri ostvari glumeći lika pod imenom Rosencrantz u italijanskom vesternu.

 

Kao što svi pišu, tu su stalno te reference kao i danas, Ledoux kaže: The black stars rise. (...) I saw you in my dream. You're in Carcosa now with me. Jasna referenaca na deo drame koja postoji samo u intertekstualnim legendama: Strange is the night where black stars rise,/And strange moons circle through the skies,/But stranger still is/Lost Carcosa. Efekat drame je: but reading Act II drives the reader mad with the "irresistible" revealed truths. "The very banality and innocence of the first act only allowed the blow to fall afterward with more awful effect." Even seeing the first page of the second act is enough to draw the reader in: "If I had not caught a glimpse of the opening words in the second act I should never have finished it [...]" ("The Repairer of Reputations").

 

Već sam ovde pisao o Teri Džilijam / Monti Pajton strani serije. Ovde je, pored sprdnje sa književnošću na koju se i Pazolini poziva, potegnuta i šala o vicu iz Monti Pajtona, The Funniest Joke in the World: One of them sees two words of the joke and has to spend a few weeks in hospital.

 

Sarkastični motiv zlostavljanja dece pretvara se u farsu, podmetnutih motiva, koji moraju biti ekstremni da bi se nametnuli željeni rezultati, uplelo se u mrežu koja vodi zaključcima koje je samo naizgled teško izbeći. (Transformacija mladog Anakina Skajvokera sa zemlje sa dva sunca: The twin suns sink behind the lake,/ The shadows lengthen In Carcosa, Tragedy of Darth Plagueis the Wise zabranjena drama u svetu Džedaja, takođe izašla iz pera Toma Stopparda, kao i Brazil, kao i Rozenkranc i Gildestern, kao i šala o Johnu Websteru kao morbidnom klincu iz Zaljubljenog Šekspira).

 

Ekstremizacija motiva deteta nastavlja se kroz substituciju Tri mudra majmuna u tri zlostavljena anđelka, kojom se revitalizuje uloga crkve koja je napuštena:

 

krv u uvu deteta/anđelka

 

krv u očima deteta/anđelka

 

krv u ustima deteta/anđelka

 

Sarkastično zajebavanje sa šundom i referentnošću koji se tobože razračunavaju sa tradicijom vrednosti, ali i duhovita smena majmuna sa detetom u kontekstu hladnokrvnih ideoloških manipulanata gde se evolucija i odrastanje odnose na vrlo crnohumoran način.

 

Dalje je to i dodatno pojačano idejom osmice u spljoštenoj limenci (digitalna osmica u sebi sadrži sve ostale cifre) slike koja je silovana digitalizacijom (ako u svakoj tačci sve boje postoje istovremeno, paradoksalno se dobija čisto belo, čista svetlost u ravni kruga). I citiranjem Ničea dalje pojačanog kada se kruna baci na granu:

 

1) Monkeys Niche - drveće;

2) Citat Nietzschea: “Watch them clamber, these swift monkeys! They clamber over one another and thus drag one another into the mud and the depth. They all want to get to the throne: that is their madness — as if happiness sat on the throne. Often, mud sits on the throne — and often the throne also on mud. Mad they all appear to me, clambering monkeys and overardent. Foul smells their idol, the cold monster: foul, they smell to me altogether, these idolators.”

 

Najzad, sama serija je jedno proseravanje kroz metafikcionalnu samosvest autora da fabrikuje šund i prilagođava svoj konceptualizam na speedu kompetentnom auditorijumu, koji je evolurirao kao kroz muziku od doba Kralja rok 'nd rola, koji je vreme pred smrt provodio čitajući okultnu literaturu i pričajući skečeve Monti Pajtonovaca i prisećajući se svojih dogodovština (Guralnick relates that fans "were becoming increasingly voluble about their disappointment, but it all seemed to go right past Elvis, whose world was now confined almost entirely to his room and his spiritualism books."A cousin, Billy Smith, recalled how Presley would sit in his room and chat for hours, sometimes recounting favorite Monty Python sketches and his own past escapades, but more often gripped by paranoid obsessions that reminded Smith of Howard Hughes).

[djuras]

 

:D

[Haralampije]

 

 

 

http://youtu.be/NGw7KtRxfgU

[gervasius twinkleminkleson]

Ja moram ispocetka sve epizode pogledat, dosta toga mi je promaklo. 

Do tad, zahtjevam da se ovo pinuje. A da se otpinuje Gej of trouns, to ionako niko bitan ne gleda.