Srbija u sprezi kapitala sa političkim strukturama

[расејан]

na kraju krajeva ako te bas to privlaci moras mi odgovoriti: zasto deregulisani kapitalizam? zasto ne udruzenja malih proizvodjaca, svakome prema potrebama od svakog prema mogucnostima i nehijerarhijsko povezivanje zasnovano na zajednickom interesu covecanstva a ne na diktatu kapitala? zasto anarho-kapitalisti moraju da imaju howard roarka a ne kolektiv samoupravljaca?

Односно, што је и мене копкало од почетка наше тзв. транзиције, зашто не оба - самоуправљање појединачних и колективних власника (а власништво је управо недостајало систему у СФРЈ)? Па ком опанци ком обојци, нека тржиште пресуди.Овако ми делује да је садашњи облик капитализма наметнут, и то чак не ни декретом, него законским одредбама које су тек касније постајале јасне, кад се видело какво дејство производе. Не много нежније него што је увођено самоуправљање. Идеолошки, штавише, ми је било управо то сумњиво, зашто се капиталистичко предузеће боји самоуправне конкуренције.

[hazard]

Vi ozbiljno o samoupravljanju? :lol:Rezultati samoupravljackog eksperimenta su poznati, i prilicno su porazni.Btw upravo po modelu samoupravljanja je i zamisljenja Miloseviceva privatizacija 90ih, kada su deonice drustvenih preduzeca (tada pretvaranih u akcionarska drustva) deljena bivsim i sadasnjim radnicima.

[kim_philby]

Ma filozofiraj brate ako oces, nije problem, nego to jednostavno nekada nije relevantno za neku raspravu tj. za njen prakticni aspekt.To je kao kada bi ja krenuo da ti objasnjavam Maksvelove jednacine elektromagnetizma a ti prekinuo sa pitanjem da li zaista postoji objektivna stvarnost i koliko mozemo biti sigurni u rezultate merenja u nauci. Mislim to su 2 nivoa rasprave.

sta bi bio praktican aspekt ove rasprave? odnosno zasto rasprava o dominantnom ideoloskom modelu misljenja da deregulcija jeste dobra (bez pokusaja cak da se odgovori na osnovna pitanja: kako, zasto i za koga) nije po sebi vec prakticna u onoj meri u kojoj je svaki ljudski dijalog praktican?vec smo apsolvirali da niko ovde ne veruje u cistu ekonomiju oslobodjenu mreze drustvenosti te ti je stoga to poredjenje sa maksvelovom jednacinom prilicno lose. drugim recima struja postoji ali je elektrifikacija + kolektivizacija = socijalizam :Dpri tome ovde ja zasigurno ne branim jugo-samoupravljanje (iako ne vidim kako je to ideja samoupravljanja potpuno diskreditovana) vec postavljam, prvenstveno andurilu, jedno jednostavno pitanje: zasto ne samoupravljanje? zasto ne male zajednice proizvodjaca? zasto anarho-kapitalizmu treba herojska individua, div junak, beli muskarac na vrhu zgrade ka kome se penje ustreptala zenica? Edited May 31, 2011 by kim_philby

[hazard]

sta bi bio praktican aspekt ove rasprave? odnosno zasto rasprava o dominantnom ideoloskom modelu misljenja da deregulcija jeste dobra (bez pokusaja cak da se odgovori na osnovna pitanja: kako, zasto i za koga) nije po sebi vec prakticna u onoj meri u kojoj je svaki ljudski dijalog praktican?

Dobra jer je u praksi uglavnom pokazana kao takva u odnosu na ekonomski etatizam. Prakticnost rasprave se sastoji u tome sto smo raspravljali o odnosima i parametrima u sistemu cije su osnove vec uspostavljene, i gde su neka bazicna pravila ista bez obzira da li drzava ima totalni laissez-faire pristup ili regulise svaku ekonomsku aktivnost i vlasnik je velikog broja preduzeca. Dakle varijacije unutar realnih i postojecih sistema, a ne rasprava o tome da li ceo sistem treba postaviti na drugacije osnove ili pravljenje novog coveka.

vec smo apsolvirali da niko ovde ne veruje u cistu ekonomiju oslobodjenu mreze drustvenosti te ti je stoga to poredjenje sa maksvelovom jednacinom prilicno lose. drugim recima struja postoji ali je elektrifikacija + kolektivizacija = socijalizam :D

Poredjenje je odlicno jer maksvelove jednacine imaju svoju validnost unutar vazeceg naucnog sistema, tj. vazece naucne paradigme. Dakle mi mozemo raspravljati o njima jedino ukoliko prihvatimo bazicne postavke nauke iz koje su izasle. No to je vec filozofija nauke, ali ko sto rekoh, paralela je dobra.

pri tome ovde ja zasigurno ne branim jugo-samoupravljanje (iako ne vidim kako je to ideja samoupravljanja potpuno diskreditovana) vec postavljam, prvenstveno andurilu, jedno jednostavno pitanje: zasto ne samoupravljanje? zasto ne male zajednice proizvodjaca? zasto anarho-kapitalizmu treba herojska individua, div junak, beli muskarac na vrhu zgrade ka kome se penje ustreptala zenica?

Porazgovaraj sa ljudima koji su imali iskustva sa tim samoupravljanjem. Uostalom, da li stvarno mislis da je odrziv sistem u kom u jednoj firmi koja se bavi proizvodnjom glas kafe-kuvarice ili vozaca vredi isto kao i glas glavnog inzenjera?Btw, opaska da se "kapitalisti" plase samoupravne konkurencije jednostavno nije tacna, jer zapravo ne postoji nikakva pravna prepreka da samoupravna firma posluje u kapitalistickom sistemu. Pod jedan, postoji oblik organizovanja koji se zove zadruga ili ko-operativ (i ima tona primera po svetu), pod dva, niko ne brani da firma bude organizovana kao akcionarsko drustvo koje ce svakom zaposlenom dodeliti jednak broj akcija.I na kraju ne znam zasto se cudis tom konceptu herojske individue. Libertarijanizam je individualizam doveden do ekstrema, a i klasicni liberalizam je u velikoj meri promocija individualizma. Vera u pojedinca i njegove sposobnosti je tu centralna, kao kontra vere u kolektiv. Naravno da ako dovedes pricu do svog ekstrema (anarho-kapitalizam) da ce centralni mit te price biti herojska individua, div-preduzetnik.

[kim_philby]

Dobra jer je u praksi uglavnom pokazana kao takva u odnosu na ekonomski etatizam. Prakticnost rasprave se sastoji u tome sto smo raspravljali o odnosima i parametrima u sistemu cije su osnove vec uspostavljene, i gde su neka bazicna pravila ista bez obzira da li drzava ima totalni laissez-faire pristup ili regulise svaku ekonomsku aktivnost i vlasnik je velikog broja preduzeca. Dakle varijacije unutar realnih i postojecih sistema, a ne rasprava o tome da li ceo sistem treba postaviti na drugacije osnove ili pravljenje novog coveka.Poredjenje je odlicno jer maksvelove jednacine imaju svoju validnost unutar vazeceg naucnog sistema, tj. vazece naucne paradigme. Dakle mi mozemo raspravljati o njima jedino ukoliko prihvatimo bazicne postavke nauke iz koje su izasle. No to je vec filozofija nauke, ali ko sto rekoh, paralela je dobra.Porazgovaraj sa ljudima koji su imali iskustva sa tim samoupravljanjem. Uostalom, da li stvarno mislis da je odrziv sistem u kom u jednoj firmi koja se bavi proizvodnjom glas kafe-kuvarice ili vozaca vredi isto kao i glas glavnog inzenjera?Btw, opaska da se "kapitalisti" plase samoupravne konkurencije jednostavno nije tacna, jer zapravo ne postoji nikakva pravna prepreka da samoupravna firma posluje u kapitalistickom sistemu. Pod jedan, postoji oblik organizovanja koji se zove zadruga ili ko-operativ (i ima tona primera po svetu), pod dva, niko ne brani da firma bude organizovana kao akcionarsko drustvo koje ce svakom zaposlenom dodeliti jednak broj akcija.I na kraju ne znam zasto se cudis tom konceptu herojske individue. Libertarijanizam je individualizam doveden do ekstrema, a i klasicni liberalizam je u velikoj meri promocija individualizma. Vera u pojedinca i njegove sposobnosti je tu centralna, kao kontra vere u kolektiv. Naravno da ako dovedes pricu do svog ekstrema (anarho-kapitalizam) da ce centralni mit te price biti herojska individua, div-preduzetnik.

naravno ali:1. da li su fizika i ekonomija isti rod nauke? meni se cini da smo apsolvirali da nisu. utoliko maksvelova jednacina je tu da ostane dok je ekonomija nauka koja ne toliko da opisuje koliko oblikuje stvarnost i ciji se sadrzaj i mehanizmi menjaju kroz istoriju.2. slazem se. razlicite kooperative sasvim uspesno funkcionisu u USofA. 2.b. ideja o kafe kuvaricama koje vode preduzece je karikiranje radnickog samoupravljanja. na kraju krajeva te iste kafe kuvarice i glasaju na izborima i pretpostavljamo da ucestvuju u politickom zivotu zemlje na neki nacin (kao clanovi srpske napredne stranke :D)3. gde to ostavlja anarho-kapitalizam glede klasicnog liberalizma? odnosno kada kao osnov svog moralnog koda moras da postavis nesto sto je nalik ideji o inherentnoj nejednakosti coveka potpuno odvojenoj od njegovog socijalnog konteksta onda si vec u problemu. Edited May 31, 2011 by kim_philby

[Gandalf]

Vi ozbiljno o samoupravljanju? :lol:Rezultati samoupravljackog eksperimenta su poznati, i prilicno su porazni.

drustvena preduzeca u Kini.

Township and Village Enterprises (TVEs) are market-oriented public enterprises under the purview of local governments based in townships and villages in the People's Republic of China....The State Council of the People's Republic of China first officially used the term "TVE" in March, 1984. Previously "Commune and Brigade Enterprises" dating from the Great Leap Forward of 1958 to 1961 had served the rural areas. During that time TVEs had a limited role and were restricted to the production of iron, steel, cement, chemical fertilizer, hydroelectric power, and farm tools. Most TVEs, however, emerged during the Reform period in the 1980s (Huang, 2008). Though there were 12 million TVEs by 1985, there were only 1.5 million in 1978, at the start of the Reform period. As Huang summarizes: "Clearly, the vast majority of TVEs had nothing to do with the Great Leap Forward."

Edited May 31, 2011 by Gandalf

[Anduril]

meni se cini da smo vec na primerima (katon, kah, kah) videli da su ti termini polje borbe a ne transistorijska datost. stavise necu da upadam KM u slucaj ali bojim se da makar frojd i lakan stoje na potpuno suprotnoj strani od tvoje tvrdnje posto za njih odnos zakona i zelje nije u jednostavnoj suprotnosti vec u medjusobnom preplitanju koje se jako tesko razmotava.

Ako bas pricamo o modernom doprinosu nauke, onda citirati Frojda i nije bas najsrecnije resenje - posebno ako govorimo o pojedinim oblastima psihologije i biologije koje nisu jos ni postojale u njegovo vreme ili su bile tek na zacetku.

bojim se da ovde ne pravis razliku izmedju moralizatorstva i humanisticke moralnosti. moral je ono sto ti nalaze da vidis znoj kmetova u svakoj podignutoj katedrali ili krv radnika koja podmazuje zeleznicu a ne ono sto te tera da postujes vec ostvarene aspekte ekonomske neravnopravnosti.

Moral ima itekako i svoje racionalno objasnjenje. Zasto je covek razvio moral? Cemu je to bilo korisno u zajednici od pre 50K ili 5K godina? Koji su se mehanizmi/institucije razvile da bi se moral sistematizovao a sve sa ciljem stvaranja harmonicnog drustva koje nece gubiti previse energije na unutrasnje sukobe, biti produktivno i na taj nacin jace od susednih drustava/zajednica.

na kraju krajeva ako te bas to privlaci moras mi odgovoriti: zasto deregulisani kapitalizam? zasto ne udruzenja malih proizvodjaca, svakome prema potrebama od svakog prema mogucnostima i nehijerarhijsko povezivanje zasnovano na zajednickom interesu covecanstva a ne na diktatu kapitala? zasto anarho-kapitalisti moraju da imaju howard roarka a ne kolektiv samoupravljaca?

Ne razumes - ja se zalazem za drustvo sa minimumom prinude, tj. slobodan si da radis sta god hoces dok ne teras drugog na nesto i ne ugrozavas njega, njegovu slobodu izbora i imovinu/zaradu. Zato nemam nista protiv samoupravljanja, drzavnog socijalizma ili neceg treceg ali samo dok to upraznjavaju oni koji to i zaista dobrovoljno zele bez teranja onih (cak i ako su manjina) koji zele nesto drugo. Primer: imas cetiri fabrike - jedna je drzavna (koju placa dobrovoljno onaj deo gradjana koji placa porez za drzavne firme/subvencije recimo), jedna je u rukama privatnika/kapitaliste, jedna u rukama deonicara a poslednja u rukama radnika/samoupravljaca. Po meni bi idealno stanje bilo kada bi sve ove cetiri mogucnosti mogle da koegzistiraju, tj. kad drzava ne bi davala prednost (uopste ne bi bila u stanju u sistemu gde vlada prirodno pravo) jednoj od njih specijalnim zakonima, regulacijom, izvoznim privilegijama ili subvencijama od onih koji to nece da placaju. Dakle, ako drzavna firma dobro radi i ako su (dobrovoljni) poreski obveznici zadovoljni kakav servis pruza/koji profit daje/kako se odnosi prema radnicima, time bolje. Ako samoupravljacka firma ima mnogo bolji imidz od privatnikove zato sto zaposljava vise radnika, ima manji profit ali zato bolji kvalitet proizvoda ili je recimo poznata u zemlji po dobrotvornim donacijama umesto kupovanja bentlija i danonocnim zurkama sa prostitutkama poput recimo nekih menadzera deonicarske kompanije, onda ce i ona bolje opstati a meni kao gradjaninu u takvom drustvu ce biti najbolje jer imam maksimalnu mogucnost izbora kao i svako drugi a veoma dobro znamo da razlicite situacije i razliciti ljudi zahtevaju razlicite izbore da bi na kraju izaslo relativno najsrecnije resenje po svakog

Ne kapiras sta sam hteo da kazem. Nebitno je sta je izvor prirodnih prava.Ali to sto si upravo rekao, da su ta prava univerzalna i da vaze za sve, i to je vrsta drustvenog ugovora.Dakle opet se vracamo na to da postoji neki minimum drustvenog ugovora koji se namece (ako treba silom) onima koji ne zele da ga prihvate, sve dok vecina u nekom drustvu zeli da ga sprovodi. Dakle vracamo se na cinjenicu da je drustveni ugovor nesto sto vecina (ako je dovoljno velika) namece svima ostalima, i da je to nesto sto vazi i za nerodjene, i da to nije samo i iskljucivo na dobrovoljnoj bazi svakog moguceg pojedinca. Ta univerzalna pravila ne mogu se razdvojiti od drustvenog ugovora, ona jesu drustveni ugovor. Ona su minimum na kojim se ostatak drustvenog ugovora gradi.

Opet se vracamo na osnovne pojmove - postoje razlicite vrste drustvenog ugovora. Da, prirodno pravo mozes shvatiti i kao drustveni ugovor u najsirem smislu ali iskljucivo izmedju (svih) pojedinaca i kako samo ime kaze posto se radi o prirodnim pravima ona su vec data tako da se ne radi u nekakvom svesnom ugovoru iz kojeg se moze izaci. Primer su recimo prava dece ili prava nemocnih/invalida/poremecenih - svi oni imaju svoja prirodna prava koja im niko ne moze oduzeti iako cesto i sami nisu uvek toga svesni. Drugi primer su recimo zivotinje gde polako ali sigurno nastaje koncept prirodnih prava zivotinja - one nisu usle u nikakav drustveni ugovor pa opet ljudi postepeno (delom intuitivno a delom i racionalno prvo kroz ekstremisticke organizacije i istaknute pojedince a ne kroz drzavu) dolaze do uverenja da i ona imaju neka (prirodna) prava (recimo da nema smisla ubijati zivotinje samo zbog zabave vec iskljucivo zbog ishrane, da ih nema smisla muciti i drzati pod nemogucim uslovima radi maksimalizacije profita, itd.).Sa druge strane, koncept shvatanja drustvenog ugovora po Hobsu ili po Rusou (na sta ti mislis) ukljucuje gotovo uvek i drzavu - dakle, radi se o ugovoru pojedinaca (Hobs) ili cak celog kolektiva (Ruso) koji kulminira drzavom i drzavnom/vladajucom elitom gde se drzava prakticno izjednacava sa drustvom (losa navika jos od Platona/Aristotela kojoj su se protivili stoici). Ova dva modela i mesavina njih su i dalje dominantna danas jer omogucavaju onim jacim u drustvu da vladaju slabijima u gotovo neogranicenoj meri posto im ne priznaju sva prirodna prava koja medjutim vrlo cesto priznaju sebi (zato i ne cudi uglavnom bahato, arogantno i bezobzirno ponasanje vlastodrzaca gotovo bez izuzetka i masovno krsenje prirodnih/ljudskih prava upravo onih najslabijih). I na kraju, koncept drustvenog ugovora po Loku (na kome pocivaju ideali Deklaracije nezavisnosti koji su meni najblizi) je individualisticki i govori o dobrovoljnom ulazenju pojedinaca u taj ugovor zvani drzava da bi se garantovala/zastitila prirodna prava coveka koja postoje vec pre toga, dakle, u prirodnom/anarhistickom stanju pre pojave drzave. Ovde bi dodao da je istorija od Loka i americke nezavisnosti pokazala da sama drzava ne moze optimalno garantovati ta prava i da ih kao i svaki monopolista mnogo cesce zloupotrebljava, tj. naplacuje previse. Zato, po mom misljenju, mora da postoji slobodna konkurencija institucija svih vrsta (drzavnih, samoupravljackih, privatnih, komunalnih, dobrovoljnih i dobrotvornih) da bi se ta prava maksimalno zastitila i iskoristila za ostvarivanje zelja, potencijala i srece svih pojedinaca (a ne samo "demokratske" vecine ili vladajuce elite) kroz drustvo bez ugrozavanja prava drugih. Edited June 1, 2011 by Anduril

[kim_philby]

Ako bas pricamo o modernom doprinosu nauke, onda citirati Frojda i nije bas najsrecnije resenje - posebno ako govorimo o pojedinim oblastima psihologije i biologije koje nisu jos ni postojale u njegovo vreme ili su bile tek na zacetku.

moram ti reci da se od 60tih godina desio veliki povratak frojdu (ne u smislu slepog dogmatizma vec kao radikalna reinterpretacija njegovih postulata) te sam zato dodao tu i lakana. u svakom slucaju sigmund nam i dalje moze ponuditi vise teza od vulgarnog bihevioristickog mehanicizma.

Moral ima itekako i svoje racionalno objasnjenje. Zasto je covek razvio moral? Cemu je to bilo korisno u zajednici od pre 50K ili 5K godina? Koji su se mehanizmi/institucije razvile da bi se moral sistematizovao a sve sa ciljem stvaranja harmonicnog drustva koje nece gubiti previse energije na unutrasnje sukobe, biti produktivno i na taj nacin jace od susednih drustava/zajednica.

ne vidim sta je iracionalno u slici katastrofe koje prati napredak. ta predstava je samo radikalna. isto tako mozemo reci da je moralizatorstvo bas to: potiskivanje socijalnih sukoba zarad obracuna sa susedima. ja ti samo kazem da, po meni, postoji razlika izmedju morala i moralizatorstva.

[kim_philby]

nego kad sam vec poceo da postujem curtisa na ovoj temihttp://www.youtube.com/watch?v=Yq0xVuRG4ng&feature=player_embedded

[kim_philby]

i treci i poslednji deohttp://www.youtube.com/watch?v=lXJYkkxh0rk

[расејан]

Vi ozbiljno o samoupravljanju? :lol:Rezultati samoupravljackog eksperimenta su poznati, i prilicno su porazni.

Озбиљно, а не онако како је урађено у СФРЈ. Тамо је недостајало бар туце елемената да би се опит поштено извео. 1) нема везе шта раднички савет (ака управни одбор) одлучи, претеже одлука из комитета; 2) нема везе шта ЗбРЉ (ака акционарска скупштина) одлучи, претеже одлука из комитета; 3) нема везе како послује, ако им добро иде ограничиће им плате, ако им лоше иде, дотуриће им од оног што су узели овима 4) нема везе како послује, и ако успеју да изврдају тачку 3, донеће додатне законе по којима ће да самоуправљају са 2% профита, остало ће да се зна куд има да иде; 5) власништва нема; одлука о улагању у нови посао не доноси никакву добит јер се новоформирано предузеће одваја и улагачима остаје шупаљ нос до очију, и зато 6) сва већа улагања су била политичке одлуке, оурци су могли можда да себи направе мензу или још које стовариште, за веће од тога се знало да неће остати њихово.

Btw upravo po modelu samoupravljanja je i zamisljenja Miloseviceva privatizacija 90ih, kada su deonice drustvenih preduzeca (tada pretvaranih u akcionarska drustva) deljena bivsim i sadasnjim radnicima.

Да, управо зарад тога је Слобин закон о предузећима дао директорима деспотска овлашћења, да би деоничари лакше самоуправљали.

[расејан]

Btw, opaska da se "kapitalisti" plase samoupravne konkurencije jednostavno nije tacna, jer zapravo ne postoji nikakva pravna prepreka da samoupravna firma posluje u kapitalistickom sistemu. Pod jedan, postoji oblik organizovanja koji se zove zadruga ili ko-operativ (i ima tona primera po svetu), pod dva, niko ne brani da firma bude organizovana kao akcionarsko drustvo koje ce svakom zaposlenom dodeliti jednak broj akcija.

Говорим о нама, дакле о земљи првобитне акумулације над подгојеним лешом самоуправне привреде. Зашто су редом успешне фирме сатиране (да би се продале што јефтиније, а онда распродао хардвер и угасила производња)? Где су били ти улагачи да се упусте са њима у тржишну утакмицу? Где су биле гаранције да фирма неће бити опљачкана док деонице не буду могле да се препродају? Ако је модел Ходорковског то тзв. "очување самоуправљања", онда је лисица врхунски модел безбедносног система за кокошарнике.

I na kraju ne znam zasto se cudis tom konceptu herojske individue. Libertarijanizam je individualizam doveden do ekstrema, a i klasicni liberalizam je u velikoj meri promocija individualizma. Vera u pojedinca i njegove sposobnosti je tu centralna, kao kontra vere u kolektiv. Naravno da ako dovedes pricu do svog ekstrema (anarho-kapitalizam) da ce centralni mit te price biti herojska individua, div-preduzetnik.

Огромна и неограничена вера у једног појединца, без којег су преостале хиљаде појединаца неспособне да саме закопчају кошуље?

[kim_philby]

nego nekako ide ovde

Tony Soprano and Robert NozickMay 20, 2009, 1:02PMA long-standing debate between libertarians and others concerns the extent to which a state is needed to enforce cooperative rules. Many libertarians argue that informal, self-sustaining agreements can achieve desirable outcomes even without the state acting as a third-party enforcer. See here for a particularly interesting version of this argument and various counter-arguments.Bo Rothstein's fascinating paper on efficient institutions concludes with a great story from the TV series "The Sopranos," which speaks directly to this issue and is worth quoting at length. In a state of rage, the mob leader himself, Tony Soprano, with a gun in his hand goes after a low level gang member that has betrayed him and kills him. Usually, he would of course have used an underling for an operation like this, but this time ... he is so overtaken by emotions that he forgets the golden rule that mafia bosses should never do any of the dirty work themselves. As it happens, he is seen by an “ordinary citizen” chasing after the victim. This eyewitness goes to the police, not knowing that it is the local mafia leader that he has seen. The “ordinary Joe” tells the police that he is just sick and tired of all the violence in his neighbourhood and that he as a law-abiding citizen wants to help the police to clean up the neighbourhood. When the police commissars show him a bunch of photos of known criminals, he directly identifies the perpetrator - still not knowing who the person he identifies is. After he has left the police station, the police commissars are in a state of joy since they now seem to have what they need to put Tony Soprano behind bars. In the next scene, the eye-witness is sitting comfortably in what seems to be a middle-class home listening to classical music. A woman his age, probably his wife, is sitting close to him reading the newspaper. Suddenly she starts screaming and then shouts at him to read an article in the paper. The article makes it clear to this honest and law-abiding citizen that the person he has identified at the police station as the perpetrator is the well-known local mafia leader Tony Soprano. The law-abiding citizen then throws himself at the phone, calls the police commissar who’s direct number he has, and in a terrified voice says that he did not see anything and that he will not become a witness. The interesting thing is the book our law-abiding citizen was reading before his wife showed him the newspaper article. An observant spectator has about one second to see that it is the philosopher Robert Nozick’s modern classic Anarchy, State and Utopia - an icon for all ultraliberal, anti-government and free-market proponents ever since it was published (Nozick 1974). The message from the people behind the Sopranos show seems clear: In a “stateless” Robert Nozick type of society, where everything should be arranged by individual, freely entered contracts, markets will deteriorate into organized crime. The conclusion is again, that there can be a market for anything as long as there is not a market for everything. Or in other words, if everything is for sale, markets will not come close to what should count as social efficiency. Who knew that the writers of the show were academics manque?

[Anduril]

The message from the people behind the Sopranos show seems clear: In a “stateless” Robert Nozick type of society, where everything should be arranged by individual, freely entered contracts, markets will deteriorate into organized crime. The conclusion is again, that there can be a market for anything as long as there is not a market for everything. Or in other words, if everything is for sale, markets will not come close to what should count as social efficiency.

Ako su Sopranosi postali najjaci argument protiv libertarijanizma, bring it on. Meni je tako recimo zanimljivo da je uspon organizovanog kriminala u SAD poceo upravo sa jacanjem i povecanim mesanjem americkih federalnih vlasti. Prohibicija je tu samo najslavniji primer. Ogranicavanje prodaje alkohola (kao danas drugih droga) je od svercera napravilo milionere koji su zatim potrazili i imali sredstva za mnoge druge oblike kriminala. I sto se vise kriminala pojavljivalo to je drzava imala vise izgovora da otvara jednu agenciju za drugom od FBI-a pa nadalje. I, jesu li resili problem? Pa ne bih rekao jer to zapravo i nije cilj - cilj je novac, vlast i moc nad uplasenom vecinom. Kao i sa ratovima van Amerike rat protiv organizovanog kriminala radja samo jos vise kriminalaca, vise policajaca, vise izivljavanja i sto je najvaznije, sve manja prava za pojedince/obicne gradjane.Druga interesantna paralela koja se povlaci sa mafijom a koja vlada pre svega u koruptnim drzavama je ta da mafija (sicilijanska recimo) zapravo operise veoma slicno drzavi (u Italiji je zapravo veoma tesko razluciti sta je mafija a sta drzava kao i drugde). Mafiji placas reket, drzavi placas porez, mafija te stiti od drugih kriminalaca i konkurencije, drzava radi to isto ako pored poreza potplatis i kojeg birokratu/politicara, autoritarne i partokratske drzave zapravo imaju veoma slicnu strukturu vlasti kao i pojedine mafijaske organizacije ili udruzenja mafijaskih sindikata. Kao i drzave imaju veliki afinitet za monopole a ponekad vode i ratove, pa i svetske ratove da bi osigurali te monopole. Jedino ogranicenje koje mafija nema jesu podjednaka individualna prava gradjana koja su karakteristika samo najrazvijenih demokratije i male manjine svih drzava na svetu. Jos je zanimljivije da skoro bez izuzetka te drzave imaju u svojoj osnovi ugradjene principe klasicnog liberalizma koji ogranicavaju moc drzave ili bilo kojeg drugog kolektiva. Edited June 9, 2011 by Anduril

[kim_philby]

Ako su Sopranosi postali najjaci argument protiv libertarijanizma, bring it on. Meni je tako recimo zanimljivo da je uspon organizovanog kriminala u SAD poceo upravo sa jacanjem i povecanim mesanjem americkih federalnih vlasti. Prohibicija je tu samo najslavniji primer. Ogranicavanje prodaje alkohola (kao danas drugih droga) je od svercera napravilo milionere koji su zatim potrazili i imali sredstva za mnoge druge oblike kriminala. I sto se vise kriminala pojavljivalo to je drzava imala vise izgovora da otvara jednu agenciju za drugom od FBI-a pa nadalje. I, jesu li resili problem? Pa ne bih rekao jer to zapravo i nije cilj - cilj je novac, vlast i moc nad uplasenom vecinom. Kao i sa ratovima van Amerike rat protiv organizovanog kriminala radja samo jos vise kriminalaca, vise policajaca, vise izivljavanja i sto je najvaznije, sve manja prava za pojedince/obicne gradjane.

The conclusion is again, that there can be a market for anything as long as there is not a market for everything. Or in other words, if everything is for sale, markets will not come close to what should count as social efficiency.

Druga interesantna paralela koja se povlaci sa mafijom a koja vlada pre svega u koruptnim drzavama je ta da mafija (sicilijanska recimo) zapravo operise veoma slicno drzavi (u Italiji je zapravo veoma tesko razluciti sta je mafija a sta drzava kao i drugde). Mafiji placas reket, drzavi placas porez, mafija te stiti od drugih kriminalaca i konkurencije, drzava radi to isto ako pored poreza potplatis i kojeg birokratu/politicara, autoritarne i partokratske drzave zapravo imaju veoma slicnu strukturu vlasti kao i pojedine mafijaske organizacije ili udruzenja mafijaskih sindikata. Kao i drzave imaju veliki afinitet za monopole a ponekad vode i ratove, pa i svetske ratove da bi osigurali te monopole. Jedino ogranicenje koje mafija nema jesu podjednaka individualna prava gradjana koja su karakteristika samo najrazvijenih demokratije i male manjine svih drzava na svetu. Jos je zanimljivije da skoro bez izuzetka te drzave imaju u svojoj osnovi ugradjene principe klasicnog liberalizma koji ogranicavaju moc drzave ili bilo kojeg drugog kolektiva.

Fascist suppressionIn 1925, Benito Mussolini initiated a campaign to destroy the Mafia and assert Fascist control over Sicilian life. The Mafia threatened and undermined his power in Sicily, and a successful campaign would strengthen him as the new leader, legitimising and empowering his rule.[37]As prime minister, he visited Sicily in May 1924 and passed through Piana dei Greci where he was received by the mayor, Mafia boss Francesco Cuccia. At some point Cuccia expressed surprise at Mussolini’s police escort and whispered in his ear: "You are with me, you are under my protection. What do you need all these cops for?" After Mussolini rejected Cuccia's offer of protection, Cuccia instructed the townsfolk to not attend Mussolini's speeches. Mussolini felt humiliated and outraged.[38][39]Cuccia’s careless remark has passed into history as the catalyst for Mussolini’s war on the Mafia. When Mussolini firmly established his power in January 1925, he appointed Cesare Mori as the Prefect of Palermo in October 1925, with the order to eradicate the Mafia at any price.[38] Not only would this be a great propaganda coup for Fascism, but it would also provide an excuse to suppress his political opponents on the island, since many Sicilian politicians had Mafia links. Mori formed a small army of policemen, carabinieri and militiamen, which went from town to town, rounding up suspects. To force suspects to surrender, they would take their families hostage, sell off their property,[40] or publicly slaughter their livestock.[41] By 1928, over 11,000 suspects were arrested.[42]Confessions were sometimes extracted through beatings and torture. Some mafiosi who had been on the losing end of Mafia feuds voluntarily cooperated with prosecutors,[43] perhaps as a way of obtaining protection and revenge. Charges of Mafia association were typically leveled at poor peasants and gabellotti (farm leaseholders), but were avoided when dealing with major landowners.[44] Many were tried en masse.[45][46] More than 1,200 were convicted and imprisoned,[47] and many others were internally exiled without trial.[48]Mori's campaign ended in June 1929 when Mussolini recalled him to Rome. Although he did not totally crush the Mafia as the Fascist press proclaimed, his campaign was nonetheless very successful. According to the turncoat Mafia boss Antonino Calderone: "The music changed. Mafiosi had a hard life. [...] After the war the mafia hardly existed anymore. The Sicilian Families had all been broken up."[48]Sicily's murder rate sharply declined.[49] Landowners were able to raise the legal rents on their lands; sometimes as much as ten-thousandfold.[43] Many mafiosi fled to the United States. Among these were Carlo Gambino and Joseph Bonanno, who would go on to become powerful Mafia bosses in New York City.

Edited June 9, 2011 by kim_philby