Španija i Katalonija

[hazard]

23 minutes ago, braca said:

Negde sam pročitao da je proseča životni vek bio oko 63 godine kad su uveli penzije od 65.... znači penziju su dočekali retki, pa se moglo biti velikodušan sa njima... 

Jeste. Btw mislim da su prve državne penzije uvedene u Nemačkoj u vreme Bizmarka, i to za ljude preko 70 godina ako se dobro sećam, a tada je prosečni životni vek bio manji od 60 godina.

[Anonymous]

Prosečni životni vek je veoma rastegljiv pojam. Kod Bizmarka si lagano mogao da izgineš i u dvadesetoj. Nedostaju nam u ovoj priči godišta u Pruskoj, u odnosu na čitavu populaciju.

[hazard]

U svakom slučaju, tada je bilo malo 70-godišnjaka u odnosu na celu populaciju, to je poenta. To da masa ljudi prima penziju po 20-30 godina je vrlo skor fenomen.

[Filozof manijak]

Ma uvesti sistem k'o u filmu "Loganovo bekstvo" i mirna Bačka, Bavarska Katalonija 

[Anonymous]

3 minutes ago, hazard said:

U svakom slučaju, tada je bilo malo 70-godišnjaka u odnosu na celu populaciju, to je poenta. To da masa ljudi prima penziju po 20-30 godina je vrlo skor fenomen.

To je tačno. Moj deda je bio fenomen tamo sedamdesetih, baba mu stalno pričala 'ti si tvoju penziju odavno potrošio'.

Opet, mnogo je bio dobar osećaj tadašnjih ljudi da neće biti bačeni u đubre kad omatore.

[Lancia]

45.000 miting za nezavisnu Katalunju u Briselu

 

[slepa živana]

57 minutes ago, Majo said:

45.000 miting za nezavisnu Katalunju u Briselu

što plače što plače?

[Pontijak]

8 hours ago, Anonymous said:

Prosečni životni vek je veoma rastegljiv pojam. Kod Bizmarka si lagano mogao da izgineš i u dvadesetoj. Nedostaju nam u ovoj priči godišta u Pruskoj, u odnosu na čitavu populaciju.

nije mi trebalo da citam ovo o penzijama jer mi se to stanje priblizava munjevitom brzinom i vec razmisljam o tehnikama preturanja po kontejnerima jer znam da ce mi penzija biti mizerna

i nije bilo bas tako strasno kod bizmarka, dva mala ekspres rata u kojima nije bilo bas toliko zrtava, pruska-danska i pruska-austrija, 2:0 za prusku i jedan rat sa francuskom koji se isto tako ekspresno zavrsio pobedom pruske i hop! ujedninjenje nemackih drzavica, gradova itd i nastade rajh a kao premijer pruske i kancelar rajha bio je na vlasti od 1862 do 1890 a nemacka je bila u miru od 1871 do 1914, dodje mi da zavapim, dajte i nama srbistancima 1 bizmarka sa istim takvim dostrignucima

 

a to o statistickoj duzini zivota i godinama uzivanja penzija, u mom kombinatu mnogi bivsi uposlenici koje sam ja upoznao kada sam se zaposlio u kombinatu pa oni postali penzioneri nisu sastavili ni 5 godina uzivanja penzije a par njih nije docekalo recimo prvi penzijski cek a kombinat je sve samo ne ustanova sa visokim nivoom stresa itd

ops, pa imali smo mi to u doba druga marsala

Edited December 7, 2017 by Pontijak

[hazard]

Pontijak mator k'o rahmetli automobilska marka s kojom deli ime

 

Nego šta bi s tim mitingom u Briselu, je l' se čuo vapaj ,,libertad" sve do ušiju Žon-Klod Junkera?

[Lancia]

Mislim da mu prozori dobro dihtuju.

[bigvlada]

4 hours ago, hazard said:

Pontijak mator k'o rahmetli automobilska marka s kojom deli ime

 

Nego šta bi s tim mitingom u Briselu, je l' se čuo vapaj ,,libertad" sve do ušiju Žon-Klod Junkera?

Ukinuli mu poternicu pa ne može više da glumi borca za slobodu. 

[Pontijak]

17 hours ago, hazard said:

Pontijak mator k'o rahmetli automobilska marka s kojom deli ime

premlad za umiranje a prestar da zivim zivot punim plucima   fenomen je da kada se covek priblizi sedmoj deceniji zivota vreme nekako mnogo brzo prolazi a ja kao rekoh bolje da gledam sta buducnost nosi i pripremam se na vreme da shok ne bi bio preveliki kada dodje to vreme peMzije mada slutim da se na jad, cemer i uzas starosti u srbiji covek nikako ne moze pripremiti

a i delim ime sa onim indijancem iz kolonijalnih vremena

Edited December 8, 2017 by Pontijak

[bigvlada]

Catalan secessionists face steepest challenge in Barcelona's bruised beltway
Anti-independence campaigners are making inroads in Cornellà, a Barcelona suburb where many come from other parts of Spain

 

You won’t find Cornellà in a guide book. It lies to the south of Barcelona, just off the motorway and close to the airport, a town whose tower blocks house 86,000 souls, more than half of them born outside Catalonia, mostly elsewhere in Spain. But it’s as much a part of Catalonia as the pretty villages around Girona and on the Costa Brava.

Cornellà is one of several beltway towns hastily built around Barcelona in the 1960s to house the waves of immigrants fleeing poverty in the south and west of Spain.

“For a long time the streets were just dirt and there were no proper drains,” says Luis Campo Vidal, a TV consultant, who arrived as a child in Cornellà in 1960. “There was a lot of speculation. The builders were supposed to provide services but they didn’t bother.”

Many of the original buildings have since been demolished because of aluminosis – a lung disease caused by aluminium in dust – and the town has now spread to become part of the greater Barcelona metropolitan area.

However, Cornellà and the other beltway towns are expected to play a key role in this month’s election as the conflict over independence drives even the most apathetic voters to the polls. The centre-right Ciutadans party, the leading anti-independence party in the region, has been making inroads into an area with a traditionally low turnout in regional votes.

 

Residents were enraged by a recent article on a pro-independence news site that described them as Spanish “settlers” implanted in Catalonia.

“That makes me really angry,” says Cèsar Sierra, 23, who was born in Cornellà. “They have broken the consensus that wherever we were from and whether we spoke Catalan or Spanish we shared a political context. Now anyone who doesn’t fit their definition of a Catalan is an outsider. That leaves out half of all Catalans.”

 

Sierra says he’s weary of so-called identity politics. “My brother is pro-independence but none of the rest of my family is,” he says. “We’ve stopped talking about politics to avoid problems. I don’t know if I feel more Spanish or Catalan but I know for certain I feel like I’m from Barcelona, and from Cornellà.”

Cornellà’s socialist mayor, Antonio Balmón, complains that the independence process has caused administrative paralysis. “The flag has become more important than people’s real needs,” he says.

“Most people here have felt excluded from the secessionist proposal but we never expected it to be such a blow to our coexistence, especially given that nearly all of us are opposed to the present government in Madrid. The secessionists are putting up walls, invisible ones but walls just the same.”

Margarita del Pilar is a retired schoolteacher who came to Cornellà in 1965 from Extremadura in western Spain when she was a child and is now coordinator of the local University of the Elderly, which offers the town’s over-50s a range of 22 courses, from philosophy and history to astronomy and English.

 

“I’ve never liked borders,” she says. “My mother was from Menorca, my father from Extremadura, my husband is from Castilla y León and my children and grandchildren are from here. I live in Catalonia and I have always stood up for Catalonia. When I was still a teacher here we had 23 nationalities at the school and there was never a fight over nationality in the playground.”

Del Pilar says she is distressed by the independence process. “I haven’t been able to sleep. I suffered from tachycardia [fast heart rate]. I think to get back the coexistence we have lost will take a couple of generations.”

José Antonio Gallego runs a citizens’ security business in Cornellà and also acts as a consultant to the Barcelona tourist board. He and most of his employees are from the town.

“There are people who want to feel Catalan to the exclusion of all other identities but I’m not prepared to waste my energy on that sort of argument,” Gallego says. “There’s a certain snobbishness about it, a failure to distinguish being different from being superior.”

He added: “The independence process has been very painful for us. It’s not real and it doesn’t make any sense.”

Sierra says the Catalan government has always treated Cornellà badly. “We’ve always been Catalonia’s backyard,” he says, insisting this has more to do with class politics than nationalism.

“What I hope for from the elections is a return to common sense. We still have some left,” says Gallego. Balmón, the mayor, says he hopes that neither the pro- nor anti-independence blocs reach an absolute majority so they will have to compromise.

“I hope they’ve learned something from all this,” says Del Pilar. “I don’t know what will happen in [other Catalan towns], but here we’ve been silent and now the silence is over.”

 

https://www.theguardian.com/world/2017/dec/13/catalan-secessionists-face-steepest-challenge-in-barcelonas-bruised-beltway

 

Ko ne skače taj je Španac. 

[Bojan]

Pozdrav svima.

 

Da rezimiramo malo izborna predviđanja i kraj kampanje noć pred izbore.

 

Kako se i očekivalo odnos independista i ostalih manje-više će ostati nepromenjen u odnosu na izbore iz 2015. Ali ima tu par zanimljivih stvari. Čini se da independisti navlače opet tanku većinu koja bi mogla zavisiti od 1-2 poslanika. Ovog puta su ERC i PDECat izašli u dve kolone. Teoretski ovo bi ih moglo koštati, recimo, baš tih 1-2 poslanika. Ali to je opet pitanje. Jer, neka računica pokazuje da su ovako u stanju da mobilišu više glasača za svoju stvar. Oni će ostati na nekih 40% (ili procenat iznad), ali će to u glasovima biti više u odnosu na prethodne izbore, zbog veće očekivane izlaznosti (82%). PDECat je startovao sa nešto lošijom prognozom, ali je na svojoj listi (Junts per Catalunya) ostavio mesta i za dosta vanstranačkih kandidata. Tokom kampanje uspeli su da podignu rejting pa su sada negde oko 20%, dok ERC ima koji procenat više. CUP malo stagnira i daje mu se negde oko 7%.

 

Pravi hit kampanje je Ines Arimadas i Cs. Oni su napravili najveći skok tokom kampanje i sada su vodeća lista u anketama što se tiče broja glasova. Ipak, kada se to prevede u poslanike imaće nešto manje od ERC. Arimadas se dobro nosila u kampanji i stiče se utisak da je uspela da animira i neke nove glasače. Svakako da privuče i deo PP glasača. Mislim da je rastu rejtinga pogodovalo i to što je Rivera bio u drugom planu. Inače, Arimadas je poreklom Andalužanka. Otac joj je bio pravnik i šezdesetih se doselio u Kataloniju, gde je radio za policiju (što je vrlo kontroverzno). Ali, Ines se udala za nekog bliskog independističkim stavovima (zaboravio sam ime), a sama je i vatreni navijač Barcelone. Odlučna je i sa svojim blagim i pomalo tihim glasom i devičanskim licem podseća na neku modernu časnu sestru iz holivudske komedije.

Što je interesantno Arimadas je postala uzdanica cele desnice u Španiji. Tako je konzervativni ABC izašao sa Ines Arimadas na naslovnici, a podršku su joj dali i neki falangisti. To se sve može nadovezati i na to da Aznar računa na Cs. Ali to je tema sa malo dubljom pozadinom. Možemo kasnije o tome.

 

PSC se verovatno rukovodi time da treba da očuva ili čak ojača poziciju u budućem parlamentu. Tako su se postavili dosta oportunistički i na svoju listu primili čak i kandidate UDC (demohrišćani iz bivše Convergencije). Oni koji su se tu dvoumili da li su za nezavisnost sada su konačno napustili stranku. Uglavnom u korist Eskere. PSC je negde oko 14%, ali upravo ova situacija otvara mogućnost fluktuacije glasova kod njih.

 

Podemos i En Comu imaju 1-2% manje, ali bi po broju glasova bili na nivou iz 2015. To znači da su nešto malo izgubili u glasovima i da među novim glasačima nemaju značajnu podršku.

 

PP je relativno izgubio dosta glasova, najviše u korist Cs, a nije uspeo da privuče nove glasače.

 

Važan podatak je i to da se predviđa velika izlaznost, negde preko 82%. Sada bi trebalo da se pokaže šta je to tiha većina i menja li ona išta. Po mom mišljenju oni koji do sada nisu glasali jednako su raspoređeni u oba bloka. I mislim da su tu veću ulogu imale stranke centra Cs i PDECat. Zanimljivo je i pisanje La Vanguardia da je zahtev za glasanje iz inostranstva uputio znatno veći broj ljudi nego prošli put. Od glasalih iz inostranstva indepe blok je na prošlim izborima uzeo preko 60%. Ali zato je povećan i broj zahteva onih izvan Katalonije, koji žive u Španiji.

 

Da sumiram - procene su da bi indepe blok trebalo da dobije između 66 i 72 poslanika (68 je apsolutna većina). Oni su i viđeni za sastavljanje vlade. Jer, ukoliko bi ovaj blok ostao ispod 68 poslanika, teško da bi se moglo očekivati da ostatak, zajedno sa Podem En Comu eventualno sastavi većinu.

 

 

https://twitter.com/electo_mania/status/943614085526097921

 

Ne znam kakav je plan Madrida posle izbora, ali na raspolaganju im nisu baš neke sjajne opcije. Sami su sazvali ove izbore pa bi bilo kontraproduktivno da i dalje insistiraju na članu 155.

 

 

[Bojan]

Xavi već glasao.

 

Xavi: "I voted yellow to support the political prisoners"