Superkapitalizam

[Sestre Bronte]

Mene više podseća na vidimo se u čitulji.zasto nasi... nazovimo ih kriminalci... mafijasi... ne mogu da prave velike poslove... doci ce u situaciju da se iskombinuje posao od 5 miliona maraka koji treba da se radi godinu dana... on ce im pre uzeti 10 hiljada maraka odma' da nekoga zavrne..Dalje kaže da je ovo naš mentalitet...samo ja taj mentalitet, naravno ekstrapoliran na daleko veće sume, rokove i poslove, kada su u pitanju CEO-i svih vrsta, boja i uzrastaCEO ima rok, a rezulati su potrebni do sledeće skupštine akcionara. Ta kratkoročnost u planiranju je pogubnija/uticajnija što firma više tone u beznađe modernog poslovanja. Pritisnuti tim manevarskim prostorom, odbacuju R&D i ostavljaju samo D, a R proteruju iz svoje preduzeće. To je nešto što nas globalno unazađuje.Dok god ima snaga zavisi od godišnjeg izveštaja i plana za sledeću godinu, neće biti pomaka. Baš bih voleo da prisustvujem skupštini na kojoj CEO iznosi plan za plasman bilo čega...u narednih 10 godina i to AKO prođe sve testove i dobije sve dozvole. Mislm da od graje raje ne bi stigao da završi rečenicu. Svima treba return of investment juče. Dok države masovno ne naprave svoje firme gubitaše, nema leba.

Edited October 1, 2013 by Zugurosh

[расејан]

Претерујеш, бре. Каква година, тромесечни извештај му је за вратом.

[Sestre Bronte]

Koga ne mrzi može da upoređuje izveštaje i najave, ne mora ni mnogo daleko u prošlost, sve je u par poslednjih godina, od krize do danas.Na primer Nestle - 2010, super rezultati, objavljeni posle 3/4, nova strategija (Health Orientated Strategy ili nešto slično), velike najave za budućnost, realno iskorišten momenat da CEO, CFO i još par njih naplate fine bonuse. Ništa ni više ni manje od toga.Danas Nestle najavljuje gašenje nekih proizvodnji, otpuštanja, prodaju neprofitabilnih brendova, gde je, gle čuda Power Bar. Prošlo je toliko mnogo vremena. Švajcarska menadžerska škola radi europi ono što je američka menadžerska uradila svetu.

[hazard]

Dok god ima snaga zavisi od godišnjeg izveštaja i plana za sledeću godinu, neće biti pomaka. Baš bih voleo da prisustvujem skupštini na kojoj CEO iznosi plan za plasman bilo čega...u narednih 10 godina i to AKO prođe sve testove i dobije sve dozvole. Mislm da od graje raje ne bi stigao da završi rečenicu. Svima treba return of investment juče. Dok države masovno ne naprave svoje firme gubitaše, nema leba.[/background][/font][/color]

Pa nisu uopšte neophodni državni gubitaši. Pogledajmo vrlo uspešnu nemačku ekonomiju koja je bazirana na, gle čuda, velikom broju firmi koje su decenijama u porodičnom vlasništvu. Njih je zaobišla ta promena memadžerske kulture jer nema akcionara sa berze da ih cimaju svakog tromesečja. Sent from my HTC Legend using Tapatalk 2

[Anduril]

Resenje je prilicno jednostavno - naplacivati PDV za kupovinu akcija (i bilo cega drugog na berzi od sirovina do drugih valuta) kao i za kupovinu drugih proizvoda i usluga.Takodje, ako si vlasnik akcija neke firme, treba da imas i punu kontrolorsku odgovornost ukljucujuci jemcenje svojom imovinom u skladu sa udelom.Vaznost dugogodisnje strategije i kontrola menadzera bi na taj nacin postala naglo mnogo vaznija kao sto je to slucaj kod manjih porodicnih firmi gde je to vec slucaj.Princip da ista pravila moraju da vaze za sve nije samo fer nego nego na kraju i ekonomski smisleniji pristup.

[hazard]

Takodje, ako si vlasnik akcija neke firme, treba da imas i punu kontrolorsku odgovornost ukljucujuci jemcenje svojom imovinom u skladu sa udelom.

Ovo prilično obesmišljava celu ideju društva sa ograničenom odgovornošću. Ja ako ulazim u neki biznis, ne želim da ,,puknem'' više od para koje ću u taj biznis uložiti. U suprotnom neću ući u taj posao, dakle odvraćaćeš ljude od investicija.Nisu akcioniari velikih firmi ili vlasnici malih i srednjih biznisa otrgnuti kontroli - već menadžment, svi oni silni direktori koji zarade milione bez obzira na to šta uradili sa firmom koju vode. Za njih treba uvesti nekakvu delimičnu odgovornost imovinom (kao što je nekada u Americi postojala za direktore filijala banaka), a ne za akcionare tj. vlasnike.

[Zaz_pi]

Nemacki rast od 2005 se zasniva na superkapitalistickim firmama poput Mercedesa ili BMW. Pre toga je Nemacka bila ekonomski bolesnik Evrope. To je promenjeno uvodjenjem evra(prvi skok izvoza, koji je sada pukao), i ogormnim rastom izvoza automobila prema Kini, Rusiji i delom SAD. Narocito je Kina tu vazna. Sa druge strane je oboren stnadard Nemaca kroz vestacko drzanje plata nize kako bi bili sto vise konkurentni na svetskom trizstu, pre svega prema Japancima i Korejancima. Uzgred, to sada rade SAD.Od 2000 do 2011 Nemacka je povecala izvoz automobila za 50%, a to mu dodje u desetinama miliona. Kina ima neke sulude brojke rasta uvoza nemackih automobila od 2009 od po 40%. Nemacki trgovinski suficit u trgovini automobilima, od 2000te do 2011, je povecan za vise od 100%, to mu dodje za oko $30 milijardi povecanje. Kinezi kao mutavi kupuju Mercedese, BMW, Audi...Kada se taj ciklus zavrsi, a on ce se zavrsiti, Nemacka ce opet biti ekonomski bolesnik Evrope. Oni imaju jednu od najgorih demografskih slika na svetu iz grupe bogatih zemalja(uz Japan).

[Zaz_pi]

A, da, Japan radi vestacko pumpanje da bi povecali izvoz svojih ogromnih kompanija i srokali, pre svega, Nemce. Nisu ni oni glupi pa da gledaju kako Svabe manipulisanjem uzimaju sve veci deo trzista. Za raliku od Nemaca, koji su vestacki drzali plate nize da bi ih inflacija sto vise smanjila, Japan to radi stampanjem jena u vrednosti od $75 milijardi mesecno, sto je daleko vise na populaciju nego $85 milijardi koje radi FED. Zbog toga drzave poput Indije ili Brazila imaju grden probleme, mislim na silna stampanja. Za razliku od njih, Grci ili Spanci imaju benefit jer veliki igraci zbog ogromne kolicine novce u opticaju traze ulaganja sa velikim kamatama a to su obveznice doticnih zemalja. Naravno, to je sve smece, i to ima da pukne, ali koga zabole, igranka traje.To je veza ogromnih korporacija i drzava. Gde velike kompanije uticu na monetarnu politiku da bi imali sto vecu zaradu i gde ih zabole za standard obicnih ljudi. Primera radi u Japanu je doslo do naglog skoka cene energenata, mislim i hrane. Ali zvanicnici u Japanu kazu da je to dobro jer se tako izlazi iz niske inflacije koja za njih nije dobra. A, Amerikanci cak ni ne racunaju cenu nafte, mislim ni hrane, u svojim projekcijama inflacije jer kazu da je to mnogo volatilno. Pre jesu, ali od sredine '90ih je pocela da se menja metodologija. Kada bi se danas merila inflacija u SAD, kao pre '90ih, inflacija bi bila znatno veca.Dobro dosli u svet superkapitalizma.

[hazard]

Nemačke ekonomske ,,bolesti'' 90ih uglavnom su rezultat ujedinjenja, tj. pokušaja da se integriše i ,,digne'' bivša istočna Nemačka, i da to sve prođe ,,balansirano'' u celokupnoj ekonomiji. Ujedinjenje je na početku donelo zapadnoj Nemačkoj bum, pa je Bundesbanka podigla kamate bojeći se inflacije. To je ,,ohladilo'' zapad, a u međuvremenu se desio veliki rast nezaposlenosti na istoku, zbog likvidacije bivše socijalističke ekonomije, što je dovelo do velike i duboke recesije na nivou cele zemlje u prvom delu sredine 90ih. I kada se ekonomija povratila i počela opet da raste, godinama su i dalje trošene ogromne svote na rekonstrukciju istoka.Što se tiče ,,superkapitalističkih firmi'', gledaš samo vrh piramide. Nisu BMW i Mercedes i VW samo BMW, Mercedes i VW, već tu postoji ogroman lanac od desetina i stotina dobavljača i podizvođača.http://en.wikipedia.org/wiki/Mittelstand

Mittelstand modelMittelstand companies are "highly focused, achieving unprecedented efficiencies by designing a business model with a razor-thin focus and learning to do the one thing really well" then to "compensate for their razor-thin focus... they diversify internationally and enjoy great economies of scale".[1] Mittelstand companies benefit from Germany's apprentice system, which provides highly skilled workers,[2] and there is a "collaborative spirit that generally exists between employer and employees... In the post-reunification recession, it seemed only natural to German workers to offer flexibility on wages and hours in return for greater job security.".[3]Many Mittelstand companies are export-oriented. They focus on innovative and high value manufactured products and occupy worldwide niche market leadership positions in numerous B2B segments.[4] They are typically privately owned and often based in small rural communities. Many of the successful Mittelstand companies combine a cautious and long-term oriented approach to business with the adoption of modern management practices, like employing outside professional management and the implementation of lean manufacturing practices and total quality management.[4] The Mittelstand emphasis on long-term profitability stands in contrast to the public corporations of many countries (including German public corporations) which face quarterly or annual pressure to meet expectations.Typically, Mittelstand companies work closely with universities and researchers[citation needed] and cluster themselves around big manufacturers.Germany's Mittelstand is heavily concentrated in: machinery auto parts chemicals electrical equipment[9]

http://www.ifm-bonn.org/fileadmin/data/redaktion/publikationen/externe_veroeffentlichungen/dokumente/bdi-major-family-businesses-Spring-2012.pdfhttp://www.forbes.com/sites/frederickallen/2012/08/14/the-family-secret-that-makes-german-companies-so-successful/

Most notable German businesses are in sectors such as engineering and manufacturing that call for significant investment in machinery and research and development without providing huge returns on investment. With a return on sales that is often less than 10%, they have to take a strategic approach, looking to generate their profits over the long term rather than seek a quick killing.Such an approach might seem out of place to analysts on Wall Street, but you only have to look at German figures for job creation and export growth in recent years to see that they have found a winning formula that both is profitable and has wider benefits for society.These organizations have been able to avoid the focus on the short-term shareholder that dogs so many large companies elsewhere because of an ownership structure that seems unique to Germany. A considerable number of successful German companies, such as Metro AG, the Oetker Group, and Fresenius, to name just a few, are family owned and therefore not constricted by immediate market demands.According to a 2012 study by the Institute for SME Research (IfM), in Bonn, the 4,400 major family-owned industrial firms with revenues of more than 50 million euros accounted for 43% of all German exports in 2011. In 85% of these businesses, at least one family member is active on the board. It’s a clear demonstration of the importance these companies give to uniting ownership and management. Furthermore, the study found that the main management ideals within these enterprises were securing the family business and an orientation toward long-term goals.Of course not all of Germany’s most high profile companies are owned by families. But of those that are not, many are owned, at least in part, by foundations. In a model that has been common in Germany for more than a century, foundations do not have return on capital as their principal goal. Contribution to society has always played an important part. The Robert Bosch Foundation, for example, owns 92% of Bosch the home appliances giant and focuses on long-term growth and employee welfare. The Bertelsmann Foundation holds a 75% stake in the media group Bertelsmann AG, and the legendary optics firm Carl Zeiss AG is completely owned by the Carl Zeiss Foundation, which states that its mains goals include the economic security of the company and social responsibility.

Što se tiče Kine, ne profitira Nemačka samo od izvoza automobila već od izvoza industrijske opreme koja je prekopotrebna svim tim silnim kineskim fabrikama, a to je sektor gde je Nemačka lider već decenijama. Nemačka je najveći strani dobavljač industrijske opreme u Kini.

[Zaz_pi]

Naravno da je ujedinjenje donelo probleme, mada su oni vec poceli da se javljaju i ranije na zapadu. Velika nezaposlenost je i dalje na istoku, doduse, manja nego pre par godina, i dalje se trose milijarde na istoku. Ne znam sta se to toliko promenilo u odnosu na period 200o-2005 godinu?Ali na trovinskom balansu se vidi nekoliko skokova koji su povezani sa onim sto sam pisao. A, Nemacka je izuzetno izvozno orjentisana, tako da to mnogo znaci. Inace, nisu oni mnogo odmakli od svog, vec sada, visedecinjskog proseka ali su drugi na zapadu mnogo losi, tako da Nemacka izgleda relativno dobro. Sve to na stranu, Nemacka ima neke strukturarlne probleme sa kojima ce muciti u decenijama koje dolaze.To je sve nebitno na ovoj temi. Velike nemacke kompanije uzimaju delove od manjih kompanije ali to se tako radi i u Japanu, J. Koreji..Ne vidim da je to nesto posebno vezano za Nemacku. Primer je japanski Kejrecu, pa opet Japan danas ima puno problema. Nemacku privredu drze velike superkapitalisticke kompanije poput Mercedesa ili WV. Te iste kompanije itekako zavise od berze a onda od te iste berze zavise i svi oni nize u lancu. Takodje, nemacka vlada je spremna da obori standard svojih gradjana da bi te kompnaije ostvarile sto veci profit, dok ce te kompanije otvoriti nize placena radna mesta. U suprotnom, farbike i novac ide iz Nemacke. Sto je bio veliki problem za Nemacku od 2000 do 2005.

[dekss]

Nemacki rast od 2005 se zasniva na superkapitalistickim firmama poput Mercedesa ili BMW. Pre toga je Nemacka bila ekonomski bolesnik Evrope. To je promenjeno uvodjenjem evra(prvi skok izvoza, koji je sada pukao), i ogormnim rastom izvoza automobila prema Kini, Rusiji i delom SAD. Narocito je Kina tu vazna. Sa druge strane je oboren stnadard Nemaca kroz vestacko drzanje plata nize kako bi bili sto vise konkurentni na svetskom trizstu, pre svega prema Japancima i Korejancima. Uzgred, to sada rade SAD.Od 2000 do 2011 Nemacka je povecala izvoz automobila za 50%, a to mu dodje u desetinama miliona. Kina ima neke sulude brojke rasta uvoza nemackih automobila od 2009 od po 40%. Nemacki trgovinski suficit u trgovini automobilima, od 2000te do 2011, je povecan za vise od 100%, to mu dodje za oko $30 milijardi povecanje. Kinezi kao mutavi kupuju Mercedese, BMW, Audi...Kada se taj ciklus zavrsi, a on ce se zavrsiti, Nemacka ce opet biti ekonomski bolesnik Evrope. Oni imaju jednu od najgorih demografskih slika na svetu iz grupe bogatih zemalja(uz Japan).

nemajuradjaju se Turci ... više nego Nemci

[hazard]

Ne vidim da je to nesto posebno vezano za Nemacku.

Mogao bi, recimo, da procitas linkovano umesto da ovako samouvereno pricas napamet.Da, cinjenica da postoji mnogo industrijskih srednjih firmi koje su vec jako dugo u porodicnom vlasnistvu jeste nemacka specificnost.

[Zaz_pi]

Zaibatsu

Although zaibatsu existed from the 19th century, the term was not in common use until after World War I. By definition, the "zaibatsu" were large family-controlled vertical monopolies consisting of a holding company on top, with a wholly owned banking subsidiary providing finance, and several industrial subsidiaries dominating specific sectors of a market, either solely, or through a number of subsubsidiary companies.

KeiretsuMogao bi da predjem i na Koreju...ali me mrzi da se gadjam sa wiki. Neka bude kako ti kazes. Edited October 4, 2013 by Zaz_pi

[Sestre Bronte]

Pa nisu uopšte neophodni državni gubitaši. Pogledajmo vrlo uspešnu nemačku ekonomiju koja je bazirana na, gle čuda, velikom broju firmi koje su decenijama u porodičnom vlasništvu. Njih je zaobišla ta promena memadžerske kulture jer nema akcionara sa berze da ih cimaju svakog tromesečja.Sent from my HTC Legend using Tapatalk 2

Skoro da sam apsolutno siguran da R deo R&D nema značajno mesto u firmama srednje veličine.

[Anduril]

Ovo prilično obesmišljava celu ideju društva sa ograničenom odgovornošću. Ja ako ulazim u neki biznis, ne želim da ,,puknem'' više od para koje ću u taj biznis uložiti. U suprotnom neću ući u taj posao, dakle odvraćaćeš ljude od investicija.

Pitanje je onda zasto se uopste investira u porodicne firme? Ili zasto su ljudi investirali tokom 19. i pocetkom 20. veka i cesto gubili mnogo vise? Sanse da se izgubi vise postoje ali samo ako se firma totalno odmetne kontroli, uzima basnoslovne kredite ili masovno prevari musterije. Naravno da u tom slucaju i vlasnici trebaju da odgovaraju kao i menadzeri. Trenutno ne odgovara uglavnom niko osim firme, tj. tzv. pravnog lica. Koliko puta se desi da firma bankrotira, musterije ili saradnici ostaju na suvom a vlasnik osniva i "investira" u sledecu firmu.Opet privatizacija profita i socijalizacija gubitaka/rizika.

Nisu akcioniari velikih firmi ili vlasnici malih i srednjih biznisa otrgnuti kontroli - već menadžment, svi oni silni direktori koji zarade milione bez obzira na to šta uradili sa firmom koju vode. Za njih treba uvesti nekakvu delimičnu odgovornost imovinom (kao što je nekada u Americi postojala za direktore filijala banaka), a ne za akcionare tj. vlasnike.

Vlasnik ima odgovornost da kontrolise sta se dogadja sa njegovom imovinom. Ako si vlasnik kamiona od 20t tvoja je odgovornost ako ga das na voznju pijanoj budali koja ce zgaziti pesaka. U tom slucaju treba da odgovaras i ti i vlasnik. Slicno je i ako das banku na upravljanje testosteron-menadzeru koji zatim preuzima basnoslovne rizike.Treba da postoji privatizacija profita ali i privatizacija rizika.

Skoro da sam apsolutno siguran da R deo R&D nema značajno mesto u firmama srednje veličine.

Sto naravno nije tacno. Taj Mitelstand po Nemackoj ne samo da zaposljava 70% radnika nego ima i jak R&D ali u domenu specijalizovanih proizvoda i trzista gde korporacije ne zaviruju previse. Takodje, velike korporacije odavno izmestaju svoj R&D i umesto toga kupuju startup firme po potrebi koje opet obicno nastaju u saradnji sa univerzitetima.Dakle, poreski obveznici placaju istrazivanja, rodi se ideja, privatizuje se startup firma koju kupuje korporacija a zatim se tim istim poreskim obveznicima prodaje ta ideja/patent/proizvod bez neke posebne nadoknade za osnovno istrazivanje. Opet isti princip privatizacije profita i socijalizacije troskova istrazivanja. Edited October 5, 2013 by Anduril