Sirius Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 Izgleda da je napad na Iran u naredna tri meseca skoro siguran:Israel Would Strike Iran to Gain a Few Years, Oren Says Israel would be willing to strike Iran’s nuclear facilities, even if doing so only delayed its ability to produce nuclear weapons for a few years, Israeli Ambassador to the U.S. Michael Oren said.“One, two, three, four years are a long time in the Middle East -- look what’s happened in the last year” in terms of political change, Oren said today at a Bloomberg Government breakfast in Washington. “In our neighborhood, those are the rules of the game.”Israeli leaders have stressed this month that time is running out for a diplomatic solution to the nuclear program that Israel regards as an existential threat.“Diplomacy hasn’t succeeded,” Oren, 57, said today. “We’ve come to a very critical juncture where important decisions do have to be made.”While Israeli leaders repeatedly have said they may strike Iran’s facilities, the words are now being accompanied by civil- defense measures, including a new system that uses text messages to alert the public to missile attacks, wider distribution of gas masks and the appointment of a new Home Front Defense minister.
Sirius Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 Uzgred, pretpostavlja se, da je Izrael nabavio podmornice koje nose nuklerane oruzje koje Izrael ima. Ali ne verujem da su toliko ludi da udare sa time. To ce biti samo u slucaju da akcija krene potpuno pogresno i da iz Libana, Sirije krene ozbiljan udar na Izrael uz podrsku aviona i raketa iz Irana a to se nece desiti.Mada mi je cudno toliko pricanje o napadu. Valjda bi cutali i u tajnom udaru odradili posao?! Koliko se secam tako su odradili Nukleranu elektranu Al kiba u Siriji 2006 i Osirak 1981 u Iraku.
nautilus Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 (edited) nije to pitanje tipa podmornice nego tipa krstarece rakete koju podmornica nosi. koliko znam izrael je pokusao doci do tomahavka a da li su uspjeli ne znam. naime, postoji verzija tomahavka na koju se moze montirati nuklearna bojeva glava i koja se ispaljuje sa podmornice.mada, nije to neka nevjerovatna tehnologija pa da izrael ne moze sam napraviti nesto slicno. cak i ako nisu kupili vjerovatno su razvili nesto slicno.edita: http://en.wikipedia.org/wiki/AGM-142_Have_Nap popaj za delfinke Edited August 16, 2012 by nautilus
Prospero Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 (edited) ako bude, treba očekivati f-15i / gbu-28 kombinaciju, doduše ako gbu-28 nemaju sjeban upaljač.nuklearni udar bi bio way too much, u političkom smislu pre svega. Edited August 16, 2012 by buffalo bill
retronaut Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 Izrael odrzava moderno i visoko sposobno ratno vazduhoplovstvo; ogranicavajuci faktor u mogucem napadu na Iran jeste, pre svega, geografija, odnosno udaljenost ciljeva u Iranu. Cak i najdoletniji izraelski avioni imali bi problem da dosegnu ciljeve u Iranu, bez obzira i na mogucnosti snabdevanja gorivom u vazduhu. Na stranu potreba da bi se prilikom napada na Iran moralo da leti, krace ili duze vreme, iznad teritorija zemalja koje Izraelu nisu narocito sklone, ako vec nisu i izrazito neprijateljske. Izrael raspolaze sa svojih 25 F-15I Ra'am i 100 ili nesto malo vise F-16I Sufa borbenih aviona, misli se na letilice koje su potencijalno sposobne da ponesu i iznesu napad na ciljeve u Iranu.F-16I je dvosed, najblizi takozvanom tipu F-16 Advanced Block 52, opremljen dodatnim rezervoarima za gorivo, takozvanim synthetic-aperture radarom, ali i svom silom lokalno razvijenih sistema za elektronska dejstva i protivdejstva proizvedenim od strane kompanije po imenu Elisra.Ovaj avion je sposoban da napadne i osteti sva dohvatne mu ciljeve u Iranu.Pod uslovom da se ovi nalaze iznad zemlje.Teorijski, izraelski F-16 mogu da udare svoje ciljeve sa daljine od 75 do 80 km koristeci za to Rafael Popeye 1 i 2 projektile, a da pri tom budu sposobni i da se suprotstave protivavionskim sistemima koji se oko ciljeva u Iranu mogu ocekivati. Oba projektila nose 352 kilograma tesku I-800 probojnu bojevu glavu, razvijenu za probijanje ojacanih nadzemnih struktura. Glava sadrzi nekih 77 kilograma eksploziva.F-15I Ra'am je izraelska verzija Boeing F-15E Strike Eagle sa ugradjenim u Izraelu razvijenim i proizvedenim SPS-2100 sistemom za elektronska dejstva koji moze svasta – od aktivnog ometanja, upozorenja na radare i dolazece rakete, do upravljanima raznim podsistemima zakljucno sa dispenzerima. Moze da ponese oko 11 tona borbenih sredstava medju kojima najmanje jednu GBU-28/B probojnu laserski vodjenu bombu tezine 2,075 kilograma. Po svemu sudeci i koliko je poznato ova moze da prodre 30 metara duboko u tle i do 6 metara u beton, pa je verovatno sposobna da znacajno osteti iranska podzemna postrojenja, narocito ona u Natanz-u i narocito ako se ista izloze ponovljenim i visestrukim udarima.Ostala municija obuhvata originalan IMI (Israel Military Industries) PB-500A oko 500 kg tesku probojnu bombu sposobnu navodno da se ukuca 2 metra duboko u beton; ima abera da IMI proizvodi i seriju probojnih bojevih glava na bazi standardne 500 kg teske Mk83 bombe, odnosno 1000 kg teske Mk84 bombe snabdevene raznim andrmoljama za precizno nisanjenje i vodjenje.U mogucem scenariju vazdusnog napada na ciljeve u Iranu, najvecu ulogu ce, naravno, da odigra poznavanje karakteristika ciljeva, stvar sa kojom je Izrael do sada izlazio na kraj poslovicno lako. Taj uvid ce biti kljucan za izbor oruzja koje ce se koristiti.Izrael ima 2 skvadrona F-16I bazirana u Ramonu i jos jedan u Hatzerimu u kome se nalazi i onih 25 F-15I.Pojedinosti o doletu ovih aviona nisu poznate, ali su poprilicno uporedive originalima; Izrael nikada do sada nije preterano polagao na tehnolosku revolucionarnost, dajuci prednost oruzjima koja nikada u istoriji covecanstva kada je uzajamno istrebljenje ljudske vrste u pitanju nisu omanula – mastovitosti, disciplini, organizaciji, kreativnosti, motivaciji....Prema tome, da se pretpostaviti da dolet izraelskih F-15 i F-16 ide do nekih 1,300 do 1,600 km i to kada koriste takozvaneConformal Fuel Tanks (CFT), klasicne odbacive tankove, 2 bombe od po 907 kg i 2 Sidewinder vazduh-vazduh rakete. Dolet naravno znacajno varira u zavisnosti od visina na kojima bi se moguci napad izvodio i znacajno opada pri letu na malim visinama nuznim da se izbegne neprijateljski radar.Ovde u igru ulaze avioni za snabdevanje gorivom u vazduhu; njihovo koriscenje je – kada je o napadu na Iran rec – nuzno za sve avione koji prema Iranu krenu iz baza u Izraelu. U razmatranju ovog elementa, jedan je fiks: tankovanje se mora da izvrsi pre ulaska u iranski vazdusni prostor u kome se napadaci, sva je prilika u niskom letu ne smeju naci tanki sa gorivom. Sledece tankovanje bi moralo da se obavi na putu kuci. Tankovanje znaci let na srednjim ili velikim visinama, ali znaci i potrebu da se obavlja tamo gde po avione ne postoji nikakva ili minimalna pretnja bilo koje vrste. Kao prostor koji zadovoljava te uslove pominje se, a bice i da je i jedini – s obzirom na odnose Izraela sa svi okolnim drzavama – vazdusni prostor Iraka.Tokom napada ce se morati da preduzmu i takozvane mere podrske koje ce, pre svega, da obuhvate pokusaj obracuna sa iranskom PVO – ono sto se zove Suppresion of Enemy Air Defense (SEAD) - i sto obuhvata i svu silu elektronskih mera i protivmera. Sve ovo, pa jos kada se uzme poprilicna razbacanost mogucih ciljeva rasutih sirom Irana smanjuju sanse za jedan element koji je u dosadasnjim izraelskim napadima bio izuzetno znacajan: iznenadjenje.Za potrebe podrske Izrael ima na raspolaze sa 2 skvadrona dvosedih F-16D zaduzenih upravo za SEAD zadatke i naoruzanih sa AGM-88 HARM antiradarskim projektilima. Pored toga, teorijski, Izrael moze da koristi i svoje danas globalno sve modernije i popularnije, a bice za potrebe Izraela i precenjene UAV kao nosace opreme za ometanje radara i komunikacija, ali se poprilicno ogranicen domet istih pokazuje kao znacajan ogranicavajuci faktor za tako nesto. Sto se tice mogucih puteva da se iz Izraela stigne do Irana i vrati u Izrael, stvari stoje ovako: najkraci put je preko Jordana i Iraka; Jordan nije, sva je prilika, bas voljan da se s tim pomiri.Nesto juznija ruta, preko Saudijske Arabije, izlaze nezeljene i nenajavljene preletace jednom od najrazvijenijih PA sistema u regionu. Prema Jane's Land Based Air Defence, pokusaj da se najmanje bude u dometu komsijskih PA sistema (pretezno americkih HAWK) bi vodio kroz Jordan, juzno od Amana, pa kroz Saudijsku Arabiju, opet juzno od postojecih HAWK polozaja, pravo u Irak na tankovanje pre ulaska u iranski vazdusni prostor.Severnu rutu je Izrael, sva je prilika, prokockao nedavnim zaostravanjem odnosa sa Turskom. Verovatno je da Turska ne bi ni pod kojim uslovima trenutno tolerisala prelet, bez obzira na iskustvo iz 2007. godine kada je napadnut sumnjiv sirijski nuklearni reaktor Al-Kibar i kada su izraelski avioni potvrdjeno odbacili rezervoare za gorivo iznad turske teritorije. Turska saglasnost nikada nije obelodanjena, ali je tesko pretpostaviti da bi se Izrael odlucio na nedozvoljeni prelet preko teritorije zemlje koja samo ceka priliku da uzvrati na nesto sto – pokazalo se – Izraelu bas i nije bilo preko potrebno, ali i dokazalo da i Izrael zna da postigne uspesan autogol. Obaska sto nije bez nista Gumhuriyet jos 23. januara ove godine obnarodovao da je Turska znacajno ojacala PA odbranu upravo u regionu koji za izraelske prelete dolazi u obzir.S druge strane, pojavljuje se naznaka mogucnosti da se za prelet koristi vazdusni prostor sada poprilicno zaljuljane Sirije, pa se cak pominje i saradnja sa snagama koje se bune protiv rezima, obaska sto se smatra da i sam rezim ima preca posla nego da se bavi PA odbranom.Najteoretskija od teoretskih mogucnosti je let niz Crveno more, preko Adenskog zaliva, dakle oko celog Poluostrva, i prilaz Iranu sa juga. Mane su mnoge: duzina leta i trajanje koje povecavaju mogucnost otkrivanja, ali i potreba za toliko aviona tankera koje Izrael sam nema, pa se kao neophodna pominje potreba da se za to pobrine Amerika – stvar dosta upitna i politicki i tehnicki.
Sirius Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 (edited) SA za sada ne zeli da dozvoli prelet izraelskim avionima-http://www.timesofisrael.com/saudi-arabia-no-israeli-overflightsTo moze vrlo lako da se promeni jer je Iran sa nuklearnom bombom prava pretnja upravo SA a ne Izraelu. U principu, po nekim analizama koje sam video, Izrael bi najvise voleo preko Sirije napad ali to nije moguce dok u Damasku sede ljudi bliski Iranu. Sto se tice Jordana, dozvolili bi oni. Ovde je pitanje, pre svega, sunitsko-sitskog sukoba koji se sve vise zakuvava i gde su se velike sile pozicionirale. SA jos nije jos spremna da udje u otvoreni sukob sa Iranom ali taj dan nije daleko. Sukobi u istocnim provincijama SA, Bahrein, Sirija, sukobi u Turskoj(iza PKK trenutno stoji sitska podrska) uvodi nas u jedan veliki regionalni verski rat, koji vec traje u niskom intezitetu, a da li ce ostati samo regionalni to cemo videti.Tako da nikako ne bih iskljucio podrsku Jordana i SA u napadu na Iran. Irak, onako razbucan, nece praviti probleme u smislu obaranja letelica ali ce Siti u Iraku, koji su vecina i dosta ih sada ima na raznim pozicijama, obavestavati Iran o delovanju vazduhoplovstva nad njihovom teritorijom.Pitanje je sta ce raditi Hezbulah i Sirija. U Siriji je sve vise iranskih specijalaca koji su vise tamo zbog moguceg napada Izraela a manje zbog pomoci rezimu.edit: link Edited August 16, 2012 by Sirius
Prospero Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 S tim sto ovakav raspad Sirije otvara mogucnost preleta njene teritorije, u zavisnosti od toga ko bude kontrolisao / nadgledao vazdusni prostor.
retronaut Posted August 16, 2012 Posted August 16, 2012 Iran ima najblaze receno umereno efikasan sistem odbrane zasnovan uglavnom na americkim HAWK i sovjetskim (naglasak je na sovjetskim) S-200 sistemima. Ipak, prema poprilicno izvora, Iran je uspeo da modernizuje kako S-200 dodavanjem digitalnih komponenti, tako i HAWK razvojem takozvanog Mersad sistema sa sve projektilima Shahin koji su u stvari popravljena verzija HAWK-a. Tu je i iranski najnoviji sistem oznacavan kao Shalamche.Sistemi su, pored ostalog, rasporedjeni oko nuklearnih postrojenja: identifikovani su jedan S-200 i tri HAWK rasporeda oko nuklearne elektrane Bushehr i po jedan S-200 i HAWK oko isfahanskog Centra za nuklearne tehnologije i Semnan centra za svemirska istrazivanja, dok tri HAWK rasporeda cuvaju takozvani Arax Nuclear Complex. Postrojenja za obogacivanje uranijuma Fordow zasticena su sa jednim S-200 i dva HAWK rasporeda, obaska sto dodatno potpadaju pod sistem PVO Teherana. Nesto drugih PA sistema koji imaju i najmanje jedan takozvani KUB kompleks i cetiri HAWK rasporeda pokrivaju Natanz, a na najmanje jos dve lokacije rasporedjeni su savremeniji sistemi Tor M1.Treba dodati i poprilicno artiljerijskh sistema za blisku odbranu kao sto su ZU-23-2 PA topovi.O sistemima za elektronska i protivelektronska dejstva se relativno malo zna, ali se za sigurno uzima da su postojeci uredno rasporedjeni sirom centralnog dela zemlje, osnosno da pokrivaju sve ciljeve za koje je Izrael zainteresovan i da cine jedinstven, uredjen i organizovan sistem za one koji su skloni da pomisle da takozvane i Zapadu tako nemile mule u Teheranu nisu spremne da uvaze cinjenicu da se Alahu treba moliti, ali da se od neprijatelja brani sasvim drugim sredstvima.U vazduhu, Iran ima opremu koja potice iz Amerike i u Iran je stigla poodavno, pre Revolucije, ali i opremu iz postsovjetske Rusije. Radi se o avionima F-14 Tomcat i MiG-29. Pored zastarelosti – Iran je jedina zemlja koja jos uvek koristi F-14, ova dva tipa aviona, smatra se, nisu pretnja dovoljna da Izrael odvrati od napada. Podrsku, kakvu-takvu, pomenutima mogu da pruze podosta preostalih F-4 Phantom II, Northrop F-5 Tiger i nekoliko, mozda tuce Dassault Mirage F1.Interesantno je da je veci broj iranskih MiG-29, njih oko 100, u stvari deo aviona ovog tipa koji se iz Iraka sklonio u Iran pred Zalivski rat 1991. godine.Odbrana iz vazduha zemlje kao sto je Iran je poprilicno komplikovana: velicina, veliki broj planinskih podrucja, zahtevaju sistem zasnovan na tesnoj saradnji zemaljskih radara, SAM sistema, ali i takozvanih Airborne Early Warning (AEW) sistema, sve u pokusaju da se stvori sistem koji ce biti sposoban da stvori integrisani pregled stanja i pokrije velike supljine na planinskom rerenu, supljine koje potencijalni napadac moze itekako dobro da iskoristi. Zna se da Iran koristi neke od svojih F-14 opremljenih radarom AWG-9 kao neku vrstu mini AWACS-a. Od jos sahu isporucenih 80 aviona ovog tipa, Iran operativnim odrzava nekih 30 aviona, sto su otprilike njegove mogusnosti da ovu vrstu aktivnosti odrzi na kakvom takvom nivou.Sve sto moze da istekne avionima F-14 i pored nekih veoma inventivnih resenja za produzavanje njihovog veka (izgleda da Iran koristi preko 50 aviona ovog tipa tako sto 'kruzenjem' delova postize da ih pomenutih 30 bude uvek operativno) istice 2015. godine. Svestan toga, Iran se latio po licenci proizvodjenog Antonova An-140 koga ima nameru da pretvori u AEW avion; ovo resenje, kao dugorocno, nema uticaja na sadasnje stanje stvari i u vazduhu visecu pretnju izraelskog napada.Da bi kompenzovao probleme u PA odbrani koje ima zbog svih pomenutih razloga, Iran se ipak odlucio za odbranu tacaka, a ne prostora: najjace snage PA su rasporedjene oko najvaznijih strateskih mesta kao sto su Teheran, Isfahan, ostrvo Karg, Bender Abas i Bushehr; i po modernim kriterijumima visoko integrisane lokalne mreze i pripadajuce vazdusne snage sa sve polozajima raketa zemlja-vazduh obezbedjuju takozvanu viseslojnu i poprilicno efikasnu zastitu od napada iz vazduha. Zakljucka nema: velika rastojanja i veliki broj ciljeva cine, nazovimo ga tako, pokusaj velikog iznenadjenja skoro nemogucim, a u svakom slucaju veoma rizicnim. Tome treba dodati i cinjenicu da su iranska nuklearna postrojenja dobrim delom projektovana i gradjena imajuci na umu i mogucnost da neko, a zna se i ko, pokusa da ih razori. Izrael ce, prema tome, morati da se napne da obezbedi sto vecu podrsku SAD: najmanje sto se moze je da se pokusa da od Amerike dobije vise sredstava za unistavanje jako zasticenih ciljeva kao sto su masivne betonske strukture.
Eraserhead Posted August 17, 2012 Posted August 17, 2012 "Cionistički režim i cionisti su kancerogeni tumor. Ako i samo jedna njihova ćelija ostane na jednom pedlju palestinske zemlje, ova priča će se u budućnosti ponoviti", kazao je Ahmadinežad na Dan Kudsa."Zemlje u regionu uskoro će završiti sa uzurpatorskim cionistima na palestinskoj zemlji. Biće formiran novi Bliski istok. Uz Božju milost i pomoć tih država, na novom Bliskom istoku neće biti ni traga od Amerikanaca i cionista", poručio je Ahmadinežad.
Gandalf Posted August 17, 2012 Posted August 17, 2012 Izraelci ne mogu da urade nista. rat protiv Irana ce voditi Ameri, a svo ovo spinovanje je samo pokusaj da se utice na Obamu.ne bih rekao da je trenutni lider slobodnog sveta spreman da se zajebava s tim. zato Izraelci navijaju za Mormona - rado bi se oni tukli sa Irancima, do poslednjeg americkog pilota.
Prospero Posted August 17, 2012 Posted August 17, 2012 (edited) da, ali mogu da igraju all in, da izvedu prvi udar, da iranci odgovore po saudijskim naftnim postrojenjima i da se nadaju da će se onda ameri umešati.u svakom slučaju, ako mića krene put bele kuće, šorka sa iranom je 1 must have. Edited August 17, 2012 by buffalo bill
Gandalf Posted August 17, 2012 Posted August 17, 2012 (edited) What would be the limits of US participation in such an air and naval war? Are combined plans being written? If they are not, then what would follow an Israeli attack would be a chaos of rushed actions against a substantial target set in a large country. Israel's air and missile assets would soon have "shot their bolt' through combat casualties, mechanical attrition, exhaustion of air crews, etc. The Iranian nuclear complex is not completely known to US intelligence. If it is not known to us, it is certainly not known to the Israelis. They derive much of their knowledge from US intelligence. Israel's ability to generate sorties over Iran would decline rapidly after the first strikes. Where would their emergency recovery airfields be? The Caucasus? This is a fantasy. The Gulf? Another fantasy. Iraq would not allow the US to use its airfields for such a campaign. All this would quickly leave the US in the situation of having to wage alone a protracted air war against Iran. If BHO finds himself faced with this menace by Bibi, he would be wise to refuse to accept Bibi's demands and if necessary leave the ensuing war to be fought by a Romney administration. They and their AIPAC/neocon controllers relish the idea. Let them enjoy it.edit: http://turcopolier.typepad.com/sic_semper_tyrannis/2012/08/-dont-rely-on-us-to-finish-the-job-in-iran-baloney.html Edited August 17, 2012 by Gandalf
Gandalf Posted August 17, 2012 Posted August 17, 2012 (edited) da, ali mogu da igraju all in, da izvedu prvi udar, da iranci odgovore po saudijskim naftnim postrojenjima i da se nadaju da će se onda ameri umešati.stoji. kako bilo, ako se zeli uspeh, potrebno je da Ameri budu u punoj meri ukljuceni. sto ce tesko proci sa Huseinom u ovalnoj sobi.a ako su Izraelci dovoljno blesavi da krenu bez americke dozvole... nemoguce je predvideti iransku i americku reakciju. Edited August 17, 2012 by Gandalf
Recommended Posts