Astronomija - opšta tema

[Vapad]

NAUKA u svemiru ipak do kraja 2012Vitaliy Lopota, prvo lice RKK Energia, dao je u Moskvi neslužbenu izjavu glede lansiranja ruskog znanstvenog modula “Nauka” k Međunarodnoj svemirskoj postaji; “Nadam se kako će naša multifunkcionalna znanstvena laboratorija “Nauka” biti lansirana još tijekom ove godine”. Nije detaljnije obrazložio svoju izjavu.Prvotnim planom bilo je predviđeno da Nauka postane sastavni dio ISSa još tijekom 2007., no to se zbog organizacijskih, tehnoloških i financijskih razloga nije dogodilo. Potom je objavljeno kako će Nauka u svemir pred kraj 2011. Novi tehnički problemi prolongirali su njezino lansiranje za 2013. ili čak 2014. Ipak, Lopota očigledno ima informacije iz prve ruke o trenutnom statusu modula obzirom se isti sada nalazi u halama RKK Energia gdje se provode detaljna testiranja svih sustava ovog velikog modula.Riječ je o prostoru cilindričnog oblika promjera 4.11m, dužine 13m, mase preko dvadeset tona u kojem je osiguran životni prostor od 70 kubnih metara. Inicijalna namjena Nauke je vršenje znanstvenih eksperimenata. No zapravo se radi o izuzetno složenom tehničkom sustavu u kojem se nalaze potpuno nezavisne komande kontrole leta, raketni sustav za pozicioniranje i orijentaciju, prostor za život i rad posade (uključujući spavaonice, toalet i sustave za održavanje života). Pored toga Nauka ima mogućnost da se koristi kao “kargo” odjeljak uz pristanišni blok opremljen pasivnom i aktivnom opremom za spajanje s drugim svemirskim brodovima i blokovima ISSa. Samostalni energetski sustav uključuje solarne fotonaponske panele, akumulatore i generatore električne energije. Iz svega navedenog jasno je kako nije riječ o tek o pukom, jednostavnom modulu već zapravo o pravoj svemirskoj stanici “za sebe”. U ISS konfiguraciji Nauka bi poslužila i kao rezervni kontrolni centar sposoban da vodi brigu o cijeloj ISS. Kad pristane na ISS biti le spojena na modul Zvezda.ISS će nakon dodavanja ovog modula postati još veća a samim time i sjajnija prilikom noćnih preleta preko naših krajeva. Ukoliko se lansiranje, prilazak ISSu i spajanje Nauke dogodi za vrijeme povoljne vidljivosti ISSa iz naših krajeva imati ćemo mogućnost golim okom vidjeti ovaj veliki modul u samostalnom letu a potom i kao dio velike cijeline – ISSa.edit: link

SOFIA spremna za novi ciklus istraživanjaZvjezdarnica u avionu, ili punim nazivom “Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy” (SOFIA) spremna je za 13-to mjesečni ciklus istraživanja svemira. “Cycle-1” opažačka kampanja trajati će od studenog ove godine do prosinca 2013. Riječ je o specifičnoj zvjezdarnici čiji je set instrumenata smješten na prerađenom avionu Boeing 747SP a čiji osnov predstavlja teleskop za istraživanje svemira u infracrvenom području elektromagnetskog spektra. SOFIA leti na visini od 12.000m, iznad područja atmosfere koje umnogome filtrira i onemogućava detekciju infracrvenih zraka. Teleskopi s Zemlje nemogu odradit taj posao, no SOFIA može. Kolika je potreba astronoma za instrumentima ovakvih mogućnosti možda najbolje svjedoči činjenica kako su iz čitavog svijeta zaprimljeni zahtjevi za preko 1.000 sati opažanja, što je nekoliko puta više od tehničke, vremenske mogućnosti SOFIA. Planirano je da leteća zvjezdarnica odradi 46 zračnih misija u trajanju od 330 sati opažanja. Prvi znanstveno istraživački let SOFIA je napravila u prosincu 2010. Prošle godine u tkz. “ranoj istraživačkoj kampanji” obavljeno je 30 letova.SOFIA je američko-njemački projekt u koji su uključeni neki od najpoznatijih sveučilišta i instituta u svijetu; Cornell University, Max Planck Institute for Radio Astronomy, Lowell Observatory, University of California at Los Angeles…Naravno, kako je to u svijetu običaj i pravilo, edukacijskom programu posvećena je posebna pažnja. Dvadeset i šestero profesora te voditelja znanstveno-tehničkih muzeja letjeti će u sklopu “Cycle-1” kako bi svojim učenicima, posjetiteljima i javnosti mogli iz prve ruke prenjeti što to i kako radi SOFIA. (Kod nas takve prakse zapravo i nema!) Pete Zell, iz NASA kaže kako je u međuvremenu bilo potrebno mukotrpno raditi na integraciji i podešavanju svih sustava SOFIA projekta. Svi oni koji su ikada pogledali kroz neki od astronomskih instrumenata znaju kako je ključan momenat stabilnost teleskopa, s druge strane ako ste ikada letjeli avionom znate da se on u letu itekako drmusa. Čak i sam pokušaj “mirenja” ta dva oprečna zahtjeva za uspješnim astronomskim opažanjem dovoljno jasno ukazuje na problematiku koju su inženjeri i planeri misije morali riješiti.Istraživanja u infracrvenom području provode se poradi razumijevanja razvoja i životnih ciklusa zvijezda, formiranja planeta, sastava međuzvjezdane materije te mnogih drugih stvari.edir: opet link

Zar nisu nešto skoro letele glave u roskosmos, Nesterov? Ima li ovo veze sa tim i sa transformacijom roskosmosa?BTW, tražeći ovu vest naišao na sjajnu fotoreportažu sa ISS slikano Nikon D2Xhttp://www.roscosmos...?id=2&nid=19444i još malo galerijahttp://www.roscosmos...main.php?id=352EDIT: da prebacim zazove postove da ne ostanu na prethodnoj strani...i da ubacim jednu od, meni....hm... pa ne najzanimljivijih, nekako dirljivih, kada shvatiš koliko želiš i stremiš ka kosmosu. Edited September 5, 2012 by Vapad

[Zaz_pi]

Nesterov je bivsi direktor ГКНПЦ им. М. В. Хру́ничева, ne Roskosmosa. Hrunicev je kompanija koja se bavi, izmedju ostalog, proizvodnjom raketa a i neuspeh da se lansira Proton-M/Briz-M 8K82KM/11S43 ga je stajala direktorske pozicije. Treba reci da je ovo posledica nekoliko neuspesnih lansiranja od 2010. Koliko znam, rukovodstvu Roskosmosa je data poslednja sansa da se poprave ili i oni odlaze.

[Zaz_pi]

Ovde su sva lansiranja po godinama:http://www.roscosmos.ru/main.php?id=10&year=16Pa, moze da se vidi broj uspesnih i neuspesnih lansiranja.

[Vapad]

Pa to, ali i kažu da nema napretka dok najmlađi direktor ima 62-3 godine...Edit:dodao si link za lansiranja, u zadnjih deset godina pet čisto neuspešnih od cca 100, s' tim da su oni grupisani u zadnje 3-4 godine. Koliko to ima veze sa direktorom, a koliko sa zastarelom opremom, generalno lošom organizacijom i/ili obukom i sl., ne znam koliko je to mesto bilo tehničko. A i šta će da bude ako roskosmos postane državna korporacija - zar stvarno očekuju neke promene?

[Zaz_pi]

Mislis na inzenjere i naucnike? Popovkin, direktor Roskosmosa ima 54 godine, ali nije problem za direktore.Postoji praznina, ne samo u svemirskom sektoru, u celoj ruskoj nauci, ljudi koji su napustili Rusiju od 1990 do sredine 2000ih. Ali nije ni to problem kada bi drzava dala dobre novce za te ljude. Lako bi ih vratili. Gazprom, drzavno preduzece i sponzor FK Zenit, da 80 miliona evra za dva fudbalera a kao neamju za naucnike i inzenjere-gluposti.Ceo sektor svemirskog istrazivanja i vojne tehnologije je bio zarazen korupcijom. Doduse, korupcija je dosla jer se ceo sistem i drzava nasla u fazi raspada, bukvalno. I ono malo novca koji se dobijao za projekte i modernizaciju je zavrsavao ko zna gde i kod koga. I, onda dodje 2010 i ti nemas dobru kontrolu kvaliteta, nemas sistema pracenja letelica, zastareli Bajkonur itd.E, to je problem. Godine su prolazile a nije se ulagalo. Mada, Rusi puno lansiraju jer su se i Ameri se prebacili na njih i sigurno da mora da dodje do gresaka. Samo ne toliko koliko su imali. I ne da ti misija ka Marsu, tacnije Fobosu, zavrsi u orbiti zemlje. Hajde da su izgubili kontakt pri spustanju na Fobos ili tako nesto. Sada treba dosta novca da se sve to sredi. Uzgred, Rusija planira skoro da udvostruci budzet za Roskosmos i prave novi kosmodrom itd. ali ne mozes preko noci izbrisati ono sto se lose radilo skoro dve decenije.

[Zaz_pi]

http://www.youtube.com/watch?v=242XVAmccZ0

The Soviet space program pioneered many aspects of space exploration:1957: First intercontinental ballistic missile, the R-7 Semyorka1957: First satellite, Sputnik 11957: First animal in Earth orbit, the dog Laika on Sputnik 21959: First rocket ignition in Earth orbit, first man-made object to escape Earth's gravity, Luna 11959: First data communications, or telemetry, to and from outer space, Luna 1.1959: First man-made object to pass near the Moon, first man-made object in Heliocentric orbit, Luna 11959: First probe to impact the Moon, Luna 21959: First images of the moon's far side, Luna 31960: First animals to safely return from Earth orbit, the dogs Belka and Strelka on Sputnik 5.1961: First probe launched to Venus, Venera 11961: First person in space (International definition) and in Earth orbit, Yuri Gagarin on Vostok 1, Vostok programme1961: First person to spend over 24 hours in space Gherman Titov, Vostok 2 (also first person to sleep in space).1962: First dual manned spaceflight, Vostok 3 and Vostok 41962: First probe launched to Mars, Mars 11963: First woman in space, Valentina Tereshkova, Vostok 61964: First multi-person crew (3), Voskhod 11965: First extra-vehicular activity (EVA), by Aleksei Leonov, Voskhod 21965: First probe to hit another planet of the Solar system (Venus), Venera 31966: First probe to make a soft landing on and transmit from the surface of the moon, Luna 91966: First probe in lunar orbit, Luna 101967: First unmanned rendezvous and docking, Cosmos 186/Cosmos 188.1968: First living beings to reach the Moon (circumlunar flights) and return unharmed to Earth, Russian tortoises on Zond 51969: First docking between two manned craft in Earth orbit and exchange of crews, Soyuz 4 and Soyuz 51970: First soil samples automatically extracted and returned to Earth from another celestial body, Luna 161970: First robotic space rover, Lunokhod 1 on the Moon.1970: First data received from the surface of another planet of the Solar system (Venus), Venera 71971: First space station, Salyut 11971: First probe to impact the surface of Mars, Mars 21975: First probe to orbit Venus, to make soft landing on Venus, first photos from surface of Venus, Venera 91980: First Hispanic and Black person in space, Arnaldo Tamayo Méndez on Soyuz 381984: First woman to walk in space, Svetlana Savitskaya (Salyut 7 space station)1986: First crew to visit two separate space stations (Mir and Salyut 7)1986: First probes to deploy robotic balloons into Venus atmosphere and to return pictures of a comet during close flyby Vega 1, Vega 21986: First permanently manned space station, Mir, 1986–2001, with permanent presence on board (1989–1999)1987: First crew to spend over one year in space, Vladimir Titov and Musa Manarov on board of Soyuz TM-4 - Mir

[fonTelefon]

Mislis na inzenjere i naucnike? Popovkin, direktor Roskosmosa ima 54 godine, ali nije problem za direktore.Postoji praznina, ne samo u svemirskom sektoru, u celoj ruskoj nauci, ljudi koji su napustili Rusiju od 1990 do sredine 2000ih. Ali nije ni to problem kada bi drzava dala dobre novce za te ljude. Lako bi ih vratili. Gazprom, drzavno preduzece i sponzor FK Zenit, da 80 miliona evra za dva fudbalera a kao neamju za naucnike i inzenjere-gluposti.Ceo sektor svemirskog istrazivanja i vojne tehnologije je bio zarazen korupcijom. Doduse, korupcija je dosla jer se ceo sistem i drzava nasla u fazi raspada, bukvalno. I ono malo novca koji se dobijao za projekte i modernizaciju je zavrsavao ko zna gde i kod koga. I, onda dodje 2010 i ti nemas dobru kontrolu kvaliteta, nemas sistema pracenja letelica, zastareli Bajkonur itd.E, to je problem. Godine su prolazile a nije se ulagalo. Mada, Rusi puno lansiraju jer su se i Ameri se prebacili na njih i sigurno da mora da dodje do gresaka. Samo ne toliko koliko su imali. I ne da ti misija ka Marsu, tacnije Fobosu, zavrsi u orbiti zemlje. Hajde da su izgubili kontakt pri spustanju na Fobos ili tako nesto. Sada treba dosta novca da se sve to sredi. Uzgred, Rusija planira skoro da udvostruci budzet za Roskosmos i prave novi kosmodrom itd. ali ne mozes preko noci izbrisati ono sto se lose radilo skoro dve decenije.

nije sve u parama vec u izgubljenim ljudima i tehnologijama i vestinama koje cesto nisu ni zapisane u recepturama. pa ne moze niko da me ubedi da sad rusine mogu da prave pouzdanije raketne motore kada su im dostupniji proizvodni elementi masinske tehnologije nego pre 20 godina. nego nema ko da sprovede preciznost izrade turbo pumpi za raketno gorivo i prekidaca i ventile, dzaba ti masina koja moze da je izradi sa za red vecom preciznoscu neg pre. nisu popravili kvalitet i povecali produktivnost starih sistema a imali su sacim.

[bigvlada]

nije sve u parama vec u izgubljenim ljudima i tehnologijama i vestinama koje cesto nisu ni zapisane u recepturama. pa ne moze niko da me ubedi da sad rusine mogu da prave pouzdanije raketne motore kada su im dostupniji proizvodni elementi masinske tehnologije nego pre 20 godina. nego nema ko da sprovede preciznost izrade turbo pumpi za raketno gorivo i prekidaca i ventile, dzaba ti masina koja moze da je izradi sa za red vecom preciznoscu neg pre. nisu popravili kvalitet i povecali produktivnost starih sistema a imali su sacim.

Ovo je tačno, npr. Amerikanci sada ne bi umeli da naprave Saturn V, iako imaju kompletnu dokumentaciju, tj. morali bi da krenu od nule jer su svi inženjeri ili poumirali ili u dubokoj starosti. Katastrofalni učinak N1 rakete (sva 4 lansiranja su bila neuspešna) su naterala ruse da značajno poprave kontrolu kvaliteta pa su tako Energija i Buran bili verovatno najtestiranije mašine koje je SSSR ikada proizveo. I rezultat nije izostao, ono što su amerikanci tvrdili da je nemoguće a sami postigli tek pre neku godinu, rusi su uspeli iz prvog puta: automatsko lansiranje, orbitalni let i sletanje Burana na pistu. Posle pada komunizma, kvalitet opet drastično pada, usled nedostatka sredstava. Sada se više ne sećam u kojoj temi sam postovao članak o različitom pristupu problemu dizajniranja letelica i odnosu projektant - inženjer u proizvodnom procesu.

1968: First living beings to reach the Moon (circumlunar flights) and return unharmed to Earth, Russian tortoises on Zond 5

Ovo je bio fascinantan projekat, koji je nezasluženo u zapećku. A deo je jedne mnogo komplikovanije priče. Naime, za razliku od SAD, gde su sve resurse usmerili na apola, u Sovjetskom Savezu je besneo rat konstruktorskih biroa, OKB-1 Sergeja Koroljeva protiv OKB-52 Vladimira Čelomeja. SSSR je imao posebnu kapsulu i raketu nosač za misiju leta oko meseca i više projekata kapsula i raketa nosača za sletanje na mesec. Zbog kašnjenja i prethodnih neuspeha, nisu se usudili da stavljaju kosmonaute na Zond 5 (retrospektivno, to je bila dobra odluka jer je Zond 6 takođe bio neuspešan) već su koristili male kornjače i još par manjih organizama. Zond 5 je obleteo mesec tri meseca pre apola 8. Kasnije misije zond 7 i 8 su bile potpuni uspesi. Sovjeti su mogli da ostvare misiju leta oko meseca ali su odustali posle leta apola 8. Još jedna tajna sovjetskog kosmičkog programa je i dalje u arhivama, tj. da li je u orbiti testiran podsatka sistem transfera kosmonauta sa letelice na letelicu korišćenjem posebnog hmmm creva.Ovo je članak na Astronautixu o pomenutim sukobima i dilemamahttp://www.astronautix.com/articles/theoblem.htm

[Zaz_pi]

nije sve u parama vec u izgubljenim ljudima i tehnologijama i vestinama koje cesto nisu ni zapisane u recepturama. pa ne moze niko da me ubedi da sad rusine mogu da prave pouzdanije raketne motore kada su im dostupniji proizvodni elementi masinske tehnologije nego pre 20 godina. nego nema ko da sprovede preciznost izrade turbo pumpi za raketno gorivo i prekidaca i ventile, dzaba ti masina koja moze da je izradi sa za red vecom preciznoscu neg pre. nisu popravili kvalitet i povecali produktivnost starih sistema a imali su sacim.

Rusija lansira najvise raketa na svetu. To znaci da oni mogu da naprave, problem je sto se u prethodne dve godine desilo vise propalih lanisranja nego sto je dozvoljeno. To znaci da je kontrola kvaliteta zakazala. Isto vazi za Fobos-Grunt, koji je pusten bez dovoljnog broja testiranja i prave podrske sa Zemlje kada je aparat lansiran.Inace, poceli radovi na Kosmodromu Vastocni:Procenjena vrednost je $13.5 milijardi ali verujem da ce to ici preko $15 milijardi.http://www.youtube.com/watch?v=QM3xUH76uZQTreba da bude naseljeno oko 20 000-25 000 ljudi, uglavnom naucnici i inzenjeri, u novom gradu.

[bigvlada]

Expert team endorses design of private space telescopeBY STEPHEN CLARKSPACEFLIGHT NOWPosted: October 15, 2012 The design and objectives of the B612 Foundation's privately-funded asteroid-hunting space telescope are technically sound, according to an independent panel of industry and NASA experts commissioned to advise the project.Based in Mountain View, Calif., the B612 Foundation aims to launch the Sentinel Space Telescope in 2017 to discover up to 500,000 near-Earth asteroids and map their trajectories.Diagram of the orbit of the Sentinel Space Telescope. Credit: Ball Aerospace/B612 FoundationEstablished in 2002, the foundation's ultimate goal is to open the frontier of space exploration and protect humanity from asteroid impacts.The foundation says the Sentinel Space Telescope is the first step, and officials unveiled the project in June.On Thursday, the group announced the formation and initial findings of an independent advisory board consisting of experienced managers from NASA and industry.The committee concluded the Sentinel mission design was technically sound, and the observatory will have a viable detection method for finding and tracking near-Earth asteroids, according to the B612 Foundation."Because the ultimate success of the Sentinel mission in finding and tracking threatening asteroids is so crucial to humanity, the B612 Foundation felt it was necessary to assemble one of the most experienced spacecraft technical teams on Earth to help it in its mission," said Ed Lu, former NASA astronaut and B612's chairman and CEO. "They will provide the B612 Sentinel team with the best possible unbiased critical evaluation of our plans, as well as ongoing technical advice"NASA and the B612 Foundation signed a Space Act Agreement in June, in which the space agency will provide technical advice to the Sentinel project, while B612 will supply development and observation data to NASA.NASA also agreed to provide navigation, data processing, and tracking and communications support to the Sentinel mission, which is estimated to cost several hundred million dollars."This is a major milestone in the development of Sentinel, and has validated the enormous amount of design and planning work that has already been carried out by Ball Aerospace," said Tom Gavin, chairman of the 11-person Sentinel review team.Gavin is former director of solar system exploration at NASA's Jet Propulsion Laboratory.The Sentinel spacecraft will be built by Ball Aerospace and Technologies Corp. in Boulder, Colo. Ball also constructed NASA's Wide-Field Infrared Survey Explorer, an Earth-orbiting satellite which surveyed for nearby asteroids during one phase of its mission.The portion of WISE's mission dedicated to asteroid detection found 135 new near-Earth asteroids in four months. Sentinel aims to discover up to a half-million near-Earth asteroids in more than five years.Like WISE, Sentinel will use infrared detectors to pinpoint the cool surfaces of asteroids against the background of space. But Sentinel will be positioned in a Venus-like orbit, allowing the telescope's aperture to peer outward from the sun, catching the glint of heat and sunlight to detect a larger number of undiscovered objects.B612 plans to launch the mission on SpaceX's Falcon 9 rocket.Using results from WISE, scientists estimate there are about 4,700 potentially hazardous asteroids, plus or minus 1,500, with diameters larger than 330 feet. Telescopes have only found between 20 and 30 percent of those objects.PHAs are in orbits passing within five million miles of Earth, and the asteroids are large enough to survive passing through Earth's atmosphere to cause regional or global damage, according to NASA.http://spaceflightnow.com/news/n1210/15b612/#.UH-MpUbdVEgInteresantno, nisam verovao da će privatne kompanije pokušati ovako nešto.

[bigvlada]

Earth-sized planet found around star next door to sunBY STEPHEN CLARKSPACEFLIGHT NOWPosted: October 16, 2012Our sun's neighbor harbors a blistering world about the size of Earth, astronomers announced Wednesday, raising hopes a life-supporting planet could be found close to home.This artist's impression shows the planet orbiting the star Alpha Centauri B, a member of the triple star system that is the closest to Earth. Alpha Centauri B is the most brilliant object in the sky and the other dazzling object is Alpha Centauri A. Our own Sun is visible to the upper right. Credit: ESO/L. CalcadaThe planet orbits a star in the Alpha Centauri system, a stellar triplet about 4.3 light-years from the sun.Using a European Southern Observatory facility in Chile, astronomers discovered the planet by detecting tiny wobbles in the motion of the star Alpha Centauri B, which is similar to the sun but slightly smaller and less bright, according to scientists.The oscillations in the motion of of Alpha Centauri B are caused by the tug of gravity from the newly-discovered planet, which is named Alpha Centauri Bb.The planet has a mass slightly more than that of the Earth, and it whips around its parent star every 3.2 days at a distance of less than 4 million miles.Researchers say the planet's surface is heated up to 2,200 degrees Fahrenheit, and its molten surface is too hot to sustain life or liquid water.The discovery leads some scientists to wonder if Alpha Centauri could harbor a planet like Earth in the habitable zone, the cosmic sweet spot where scientists believe conditions could support life. Planets close to their parent star are too hot, causing water to evaporate and starving life of vital nutrients. Colder planets lie further away from the star.Studies show star systems with small-mass planets often have more than one planet, meaning there may be undiscovered worlds lying farther from Alpha Centauri B or its larger companion - Alpha Centauri A."This result represents a major step towards the detection of a twin Earth in the immediate vicinity of the sun," said Xavier Dumusque of the Geneva Observatory in Switzerland and the Center for Astrophysics of the University of Porto in Portugal.Dumusque is lead author of a paper on the discovery appearing in the Oct. 17 issue of the journal Nature.The Alpha Centauri system also includes a third star named Proxima Centauri, which is smaller and cooler than the sun.File photo of La Silla Observatory in Chile. Credit: ESO/Iztok BoncinaAstronomers use two principal methods for finding planets around other stars. The radial velocity method, used to detect Alpha Centauri Bb, relies on measuring the effect of a planet's gravity on the parent star. The transit method, employed by other telescopes including NASA's Kepler observatory in space, records dips in a star's brightness as a planet passes between the observer and the star.The transit method allows astronomers to extract more information about an exoplanet's size and potential composition, but it only works if a planet's orbit is perfectly aligned with the observer. Only a small fraction of extrasolar planets can be detected by transit observations.Data from the High Accuracy Radial Velocity Planet Searcher, or HARPS, spectrograph uncovered the planet in Alpha Centauri. HARPS is located at the 11.8-foot telescope at La Silla Observatory in Chile."Our observations extended over more than four years using the HARPS instrument and have revealed a tiny, but real, signal from a planet orbiting Alpha Centauri B every 3.2 days," Dumusque said. "It's an extraordinary discovery and it has pushed our technique to the limit."The detection of a planet in the habitable zone around Alpha Centauri B would require a more sensitive instrument."This is the first planet with a mass similar to Earth ever found around a star like the sun," said Stephane Udry of the Geneva Observatory, co-author of the paper in Nature. "Its orbit is very close to its star and it must be much too hot for life as we know it, but it may well be just one planet in a system of several. Our other HARPS results, and new findings from Kepler, both show clearly that the majority of low-mass planets are found in such systems."http://spaceflightno...i/#.UH-MikbdVEg2012 - otkrivena planeta Alpha Prime u sistemu Alpha Centauri2014 - otkrivena planeta Alpha Secundus u sistemu Alpha Centauri2015 - pronađen mesec u orbiti oko Alfe Sekundus, veličine Titana. Moguće je da ima atmosferu2040 - sagrađena prva fuziona električna cenrala2070 - uspešno testiran fuzioni motor na relaciji Zemlja - Mars, dostignuta brzina od 0,7C2089 - počela misija broda Prometej do sistema Alfa Kentauri, cilj: mesec Alfe Sekundus :D

Edited October 18, 2012 by bigvlada

[Zaz_pi]

55 godina svemirske istorije u brojkama Pre desetak dana svet je slavio 55. godišnjicu lansiranja „Спутника“, a nama je to dobra prilika da kroz brojke pogledamo dosadašnji rezime Svemirskog doba. Prema navodima Aleksandra Železnjakova, redaktora „Новости Космонавтики“, od 4. oktobra 1957. do 4. oktobra 2012., bilo je 5.245 pokušaja lansiranja veštčkih satelita. Od tog broja, 359 lansiranja završeno je neuspešno a teret nije ni stigao do orbite. Ukupno 4.886 lansiranja je bilo uspešno, ali nisu svi tereti završili na planiranoj putanji. Četiri rakete(tri iz SSSR–a i jedna iz Brazila) eksplodirale su na rampi pre nego što su uzletele.Bivši Sovjetski Savez i Rusija vode na podijumu sa 3.105 lansiranja, od čega je 2.931 bilo uspešno. Slede Sjedinjene Države sa 1.552 lansiranja, od čega je uspešno 1.423. Treće mesto zauzima evropski konzorcijum „Arianespace“ sa 203 lansiranja bez ikakvih problema, a u broj lansiranja uračunate su i dve ruske rakete „Sajuz–ST“ lansirane iz Francuske Gijane.Najaktivniji kosmički centar ostaje Kosmodrom Pleseck (Rusija) koji može da se podiči sa 1.592 lansiranja. Na malom rastojanju prati ga takođe ruski Kosmodrom Bajkonur, lociran u Kazahstanu, sa 1.385 lansiranja. Slede Kejp Kanaveral i Kenedijev Kosmički Centar (Florida), a za njima vojna baza Vandenberg (Kalifornija).5.155 lansiranja (98,3%) izvedeno je sa suvozemnih poligona, dok je 44 (0,83%) lansirano sa vodene površine. Konkretno, sa platforme San Marco[1] (Italija), plataforme Odyssey („Sea Launch“) i podmornice K-407 „Novomoskovsk“ (plus neuspelo lansiranje sa K–496 „Borisoglebsk“). 46 lansiranja satelita (0,87%) izvedeno je da aviona „Lockheed TriStar“ uz pomoć rakete „Pegasus“.Najveći broj lansiranja bio je vojne prirode i obavljen je u vreme Hladnog rata, tako da se od 1991. godine uočava period opadanja broja kosmičkih misija. Od 2004. taj trend se okrenuo, najviše zahvaljujući učešću novih zemalja, naročito Kine.Do sada je 12 zemalja pokušalo da pošalje sopstvene satelite u orbitu: SSSR/Rusija, SAD, Francuska, Kina, Japan, V. Britanija, Indija, Izrael, Brazil, Severna i Južna Koreja i Iran. Od njih 12, tri nisu uspele da postani kosmičke sile: Brazil, Severna i Južna koreja.Pored toga, tri međunarodna konzorcijuma su pokušala da dospu do orbote: „Arianespace“/ESA, „Sea Launch“/„Land Launch“ i ESRO (European Space Research Organization).Za tih 55 godina lansirano je oko 6.700 satelita čiji su vlasnici bili 60 razliičitih zemalja. Većina tih satelita ponovo je ušla u atmosferu i izgorela ili je prestala da radi. Do jula ove godine, registrovano je 1.016 aktivnih satelita, od kojih je 443 pripadalo Amerikancima, 120 Kinezima a 110 Rusima. Od njih 1.016, 489 se nalazi na niskoj orbiti (LEO), 68 na srednjoj orbiti (MEO, uključujući GPS i GLONASS), 35 na eliptičnim i Molnija–orbitama, i 424 na geostacionarnim orbitama (GEO). Od tog mnoštva satelita u servisu, 69% se nalaze u komercijalnoj upotrebi, dok je 18% u vojne svrhe. Ostatak seu naučni i/ili državni.Ako bi računali i razne delove satelita i gornje stepene raketa, broj objekata u orbiti bi se popeo na 16.339, ako je verovati U.S. Survelliance Networku (podaci iz jula 2012.). Rusija ima 6.108 objekata u kosmosu, od čega su 1.414 sateliti (bilo aktivni ili ne) a ostatak predstavlja dodatne raketne stepene ili jednostavno kosmičko đubre. Amerikanci imaju 4.980 objekata, od čega su 1.169 sateliti. Zatim sledi Kina – sa 3.727 objekata i 126 satelita, Francuska – sa 489 objekata i 54 satelita, Indija – sa 174 objekata i 47 satelita, Japan – 195 objekata i 121 satelit i ESA – sa 87 objekata i 42 satelita.Međutim, procenjuje se ako bi u ukupan broj uračunavali i objekte veličine između 1 i 10 cm, taj broj bi se popeo na preko pola miliona. Većina tih objekata predstavljaju krhotine nastale posle sudara satelita ili posle proba antisatelitskog oružja (ASAT). Kineski ASAT probni sistem je u januaru 2007. uništio satelit „Fengyun–1C“, i to je bio jedan od novijih izvora orbitnih ostataka, a pratio ga je sudar satelita „Kosmos 2251“ i „Iridiuma 33“ 2009. godine. Posle ta dva incidenta katalogovano je još 5.000 novih objekata u niskoj orbiti oko Zemlje.Kao što možemo da vidimo, odjeci Hladnog rata su vidljivi u svim statistikama. Pored toga, u ovih 55 godina lansiranje objekata u kosmos je postalo stvar rutine. Tolike rutine da je kosmičko đubre postalo ozbiljan problem, naročito na LEO i GEO orbitama, što možemo iz prve ruke da vidimo na ovom fajlu na Google Earthu. Ako se ovako nastavi, nema sumnje da će sledeća kosmička stanica sa ljudskom posadom biti smeštena u Lagranžovi tačku L₂ Zemlja–Mesec, i to najviše zahvaljujući sve većoj količini kosmičkog đubreta.edit: link Edited October 18, 2012 by Zaz_pi

[bigvlada]

Treće mesto zauzima evropski konzorcijum „Arianespace“ sa 203 lansiranja bez ikakvih problema

Ovo nije tačno, i Arijane 1-4 i Ariana 5 su imale neuspešna lansiranja.

[eoten]

...Tolike rutine da je kosmičko đubre postalo ozbiljan problem, naročito na LEO i GEO orbitama, što možemo iz prve ruke da vidimo na ovom fajlu na Google Earthu. Ako se ovako nastavi, nema sumnje da će sledeća kosmička stanica sa ljudskom posadom biti smeštena u Lagranžovi tačku L₂ Zemlja–Mesec, i to najviše zahvaljujući sve većoj količini kosmičkog đubreta.edit: link

holi šit, neverovatno. znao sam za ovaj problem ali ova slika stvarno otvara oči.

[bigvlada]

A kulturno ne pominju ni činjenicu da su evropljani tokom par decenija pre ariane 1 imali masu raketa sa 0 uspešnih lansiranja (npr. lansere Evropa 1, 2 i 3).