Svet

[braca]

Ja sam ozbiljno razmisljao da posetim Japan u neko skorije vreme, al se plasim da sretnem Yoyogija negde...ozbiljno, oladi malo covece, svaka cast na javljanju i izvestajima sa lica mesta, al vidis da ti ipak nisi Japanac, tj nisi njihovog kova : pravi Japanci ne histerisu ovolikoizgleda da te je sok ipak sustigao, na tvom mestu ja bih obisao shrinka, cisto 'nako, da se ne probudis jednog dana i pocnes da pravis sushi od domacina...

[Parta]

Dok se svi "zabavalju" Osamom:

Iranian state TV carries report of Israeli build-up (Reuters) - Iranian state television ran a report Monday saying Israeli military aircraft were massing at a U.S. air base in Iraq for a strike on Iran.

[hazard]

Sumrak centra/levog centra u Kanadi na izborima.Posle 5 godina konzervativnih manjinskih vlada (u 2 navrata), desnocentricni Konzervativci premijera Harpera su "pocistili" izbore i osvojili vecinu u parlamentu prvi put od 1988., sa 167 mandata (od uk. 308), a na proslim izborima imali su 143. Centricni/levocentricni Liberali su pali na 34 mesta (sa 77) sto je njihov najgori ucinak...ikad. Cak ni lider Liberala (Majkl Ignjatijev) nije uspeo da osvoji svoju izbornu jedinicu. Levicarski NDP napravio ogroman skok, sa 37 na 102, i prvi put su 2. u parlamentu i "zvanicna opozicija". Liberali su prvi put u svojoj istoriji 3. u parlamentu. Najveci sumrak medjutim doziveo je levocentricni a separatisticki Kvebecki Blok, samo 4 poslanika (imali 49). Najgori rezultat ove stranke od njenog osnivanja, prvi put su uzeli jednocifren broja mesta u skupstini. Sumrak kvebeckog separatizma izgleda. I da, jos jedan istorijski dogadjaj, kanadski Zeleni su usli u parlament po prvi put, njihova liderka je osvojila svoju izbornu jedinicu.Ovo je tektonski poremecaj u kanadskoj politici...

Edited May 3, 2011 by hazard

[hazard]

Jos o kanadskim izborima, ako nekog zanima...Prica br. 1 je levicarska Nova demokratska partija u Kvebeku. Kvebek daje 75 poslanika. Separatisticki BQ (kvebecki blok) samo tamo ima kandidate, naravno. Od 1993. kada je osnovan, savezni izbori u Kvebeku su bili bitka 2 partije, BQ i Liberala, separatista i federalista. BQ je bio najjaci na tim prvim izborima (54 mesta) - tada su bili i 2. u skupstini i "zvanicna opozicija". Kulminacija njihove popularnosti je 1995. kada je odrzan referendum za nezavisnost Kvebeka koji su separatisti izgubili za dlaku (50,5:49,5). Posle toga krece opadanje BQ na sledeca 2 izbora, padaju na 3. mesto i manje od 50 poslanika. Pred izbore 2004. izbija takozvani "sponsorship scandal" i otkriva se kako je Liberalna partija koristila finansiranje pro-federalisticke propagande (reklame, posteri, itd.) da presipa pare iz drzavne u partijsku kasu. BQ opet raste i opet uzima 54 poslanika (samo sto su ovoga puta 3. u parlamentu). NDP i Konzervativci su medjutim i dalje nebitni u Kvebeku, cak i te 2004. ne uzimaju nijednog poslanika. Nedugo zatim se rasplamsava cela prica oko skandala i manjinska liberalna vlada (rezultat izbora 2004.) pada i dolaze izbori 2006. Rezultat je manjinska vlada konzervativaca, a u Kvebeku se desava nesto sto se cinilo necuvenim: i ako BQ i dalje dominira (51 mesto) Konzervativci uzimaju 10 poslanika. Prvi put od '93. da federalisticki glasaci vide neku legitimnu opciju osim Liberala. NDP je tu i dalje mrtvo puvalo, ali se cini da je razbijen dvopartizam u Kvebeku. Konzervativna manjinska vlada cesto ostvaruje vecinu uz pomoc BQ, i gleda da pridobije kvebecka glasace tako sto usvaja skupstinsku rezoluciju u kojoj se Kvebeku priznaje status zasebne nacije unutar Kanade (u praksi potpuno simbolican gest, ali psiholoski bitan kvebecanima). Izbori 2008. ne menjaju mnogo stanje u Kvebeku (BQ 49, konzervativci ostaju na 10, NDP konacno uzima 1).2011. lider NDPa (Lejton - koji meni inace odaje oduvek dojam krpe) dobro odradjuje debatu na francuskom i izgovara magicne reci: spreman je da otvori ustavnu diskusiju (Kvebek nikada nije 'potpisao' poslednje izmene ustava u Kanadi, 80ih, i to je jedan od vecih uzroka separatizma). Kaze nije prioriet (prioritet je ekonomija), ali spreman je i za diskusije o tome. Dolazi tektonski poremecaj kvebecke politicke scene: NDP, koji je tokom svog postojanja (u ranim oblicima jos od 30ih godina) nikada u Kvebeku nije bio faktor, uzima cak 59 izbornih jedinica! Totalni sok. Konzervativci i Liberali po 6, BQ samo 4 (i oko 23% ukupnih glasova u Kvebeku), cak je i lider BQ izgubio u svojoj i.j.. NDP je preoteo i.j. od sve tri partije (blok, lib, konz).Ovo izgleda kao potpuni potop separatistickog pokreta u Kvebeku. Kvebek je dosao u politicki 'menjstrim' ostatka drzave, sada su i tamo najjace 3 partije koje su najjace u ostatku Kanade (lib, konz i NDP), a najveci deo glasova (oko 43%) otisao je stranci koja niti ima neku tradiciju, niti veliku infrastrukturu u Kvebeku. I Liberali i Konzervativci (a narocito Liberali) su imali lidere iz Kvebeka, veliku podrsku tamo...NDP je tradicionalno skoro pa iskljucivo anglofonska partija. I kao da je probijen taj zid izmedju suverenistickih i unionistickih glasaca oko koga su se kvebecani postrojavali. NDP je pokupio i federalisticke i (bivse) separatisticke glasove. Neverovatno.

[WTF]

Kako objasnjavas ovoliki pad Liberala i gde mislis da je otisla vecina njihovih glasaca? U NDP, Conservatives, ili abstinenciju? BTW, ne iznenadjuje me pad BQ, politicke partije napravljene po nekom etnickom principu bi trebalo da budu stvar proslosti. Zanimljiv komentar o izborima u CAN sam procitao od strane kanadskog ex-pata, sada GOP lika ovde u US&A, David "The Commissar" Fruma - kako partija sa konzervativnom ekonomskom i spoljnom politikom moze da pobedi i da je kljuc da se ne mesaju mnogo u socijalna pitanja, nesto sto bi valjda on zeleo da vidi kod GOP, ali to tesko ide. Sta mislis, koliko je u pravu, da li su kanadski Konzervativci uspeli samo oslanjajuci se na ekonomske programe i nisu morali da pribegavaju tzv. wedge issues tipa demoniziranja abortusa, LGBT osoba, emigranata, etc...?

[Ivo Petović]

Fin izveštaj. Ako može dva pitanja (možda su laička, nisam puno pratio kanadsku političku scenu): Kad kažeš Levićarski NDP - šta to konkretno znači, tj. koliko su levičarski (porezi, državni aparat i sl.)? Šta konkretno znači ustavna diskusija, tj. kako bi se menjao status Kvebeka u okviru Kanade?

[borris_]

Mozete li samo da zadrzite te pjevace i pjevaljke iz Québec-a. Dojadise vise ovdje u fr. Otarasili smo se Céline Diona ali svake godine neka nova dodje (ili neki novi).

[hazard]

Kako objasnjavas ovoliki pad Liberala i gde mislis da je otisla vecina njihovih glasaca? U NDP, Conservatives, ili abstinenciju? BTW, ne iznenadjuje me pad BQ, politicke partije napravljene po nekom etnickom principu bi trebalo da budu stvar proslosti. Zanimljiv komentar o izborima u CAN sam procitao od strane kanadskog ex-pata, sada GOP lika ovde u US&A, David "The Commissar" Fruma - kako partija sa konzervativnom ekonomskom i spoljnom politikom moze da pobedi i da je kljuc da se ne mesaju mnogo u socijalna pitanja, nesto sto bi valjda on zeleo da vidi kod GOP, ali to tesko ide. Sta mislis, koliko je u pravu, da li su kanadski Konzervativci uspeli samo oslanjajuci se na ekonomske programe i nisu morali da pribegavaju tzv. wedge issues tipa demoniziranja abortusa, LGBT osoba, emigranata, etc...?

Posto sam se odselio iz Kanade pre vise od 2 godine nisam bas u srcu desavanja, ali mogu da naslutim neke stvari pricajuci sa ljudima, gledajuci izvestaje itd.Mislim da je bitno malo da se objasni geneza trenutne Konzervativne partije Kanade (osnovane 2003., tj. ponovo osnovane).:

Postojala je istorijski konzervativna partija koje je prosla kroz raznorazne neke inkarnacije da bi se u drugom delu 20. veka ustalila pod neki bi rekli oksimoronskim imenom Progresivini konzervativci (Progressive Conservative ili PC Party; mnoge provincijske konzervativne stranke, npr. u Ontariju, se i dalje tako zovu). Bili su tokom istorije jedna od 2 najvece stranke u Kanadi (kao Labour i Cons. u UK), onda su, zbog razloga koje cu da objasnim posle u odgovori Petovicu o Kvebeku, pukli nacisto '93. (tada su uzeli 2 mesta u parlamentu, totalni potop - da napomenem da su bili partija na vlasti sa 151 mestom sa izbora '88.). Losa ekonomska situacija i propast 2 pokusaja ustavne reforme i sve sto je islo s tim bili su glavni razlozi raspada konzervativaca. Mnogi njihovi bivsi saveznici i clanovi u Kvebeku prisli su BQ, a na zapadu Kanade tj. vise u prerijskim provincijama nego na samom zapadu (Vankuver itd.) se pojavila Reformska partija zbog tzv. "western alienation" - zapadni, ruralniji i mnogo konzervativniji (i tada uglavnom siromasniji) deo Kanade se osecao vrlo zapostavljenim. '97. su se PCijevci vratili u dvocifren broj mandata sa novim liderom, ali je Reform Party postao "zvanicna opozicija". Uspotavljen je sistem sa 5 partija, (skroz) desno Reform, desni centar PC (koga su poceli da nazivaju i "Red Tories" - umereni desni centar ekonomski, centar/levi centar socijalno), centar/levi centar Liberali, levi centar i separatisti BQ, (skroz) levo NDP. Reform je pored svoje snage ostao regionalna, zapadna stranka, koju je ostatak zemlje (narocito Ontario i Kvebek) gledao kao desnicarske ludake (oni su ontarijancima bili "scary", za lidere se cesto culo "he scares me"). Ova podela na desnici (Reform i PC) je Liberalima davala lake vecine tih godina. Zato pocinje prvi pokusaj "unite the right" pokreta, ali u principu neuspeli - Reform je spojen sa circa pola PC stranke i stvoren je kratkorocni "Canadian Alliance Party" koji nije uspeo da osvoji vlast ali zato jeste uspeo da dokrajci PC Party kao relevantnu stranku sa buducnoscu. I jos uvek je, pored promene lidera, za mnoge u centralnoj Kanadi (ont. & que.) bio "scary", mada manje. Napokon dolazi do spajanja CA i PC u trenutni CPC, pod novim liderom Harperom (koji je poceo staz u CA/Reform).Harper nije percipiran kao "scary" toliko, ali jeste bilo podozrenje prema njemu jer je on zapravo bio glavni pisac politickih programa Reform/CA stranaka jos od pocetka, a i takodje je percipiran kao drven, neharizmatican i nekako "bled" (bland). Medjutim u trenutku ujedinjenja leze mu ko kec na deset skandal o sponzortsvu, kao i promena lidera Liberala (Chretien -> Martin). Liberali gube mesta prema BQ u Kvebeku, nekadasnji PC i Reform glasovi na Zapadu su ujedinjeni, i mnogi u Ontariju glasaju za Konzervativce iz protesta - rezultat je manjinska vlada Liberala. To je tada protumaceno kao cinjenica da Kanadjani i dalje "ne veruju" desnici, ali da su zeleli da opomenu Liberale i kazne ih za sranja koja su pravili. E sad, izbija jos vrlo neprijatnih cinjenica o sponz. skandalu, narocito po novog premijera Martina koji je sve to vreme bio min. finansija i mora da je prakticno sve znao. Dolaze novi izbori (vlada oborena u parlamentu), i rezultat je prva manjinska vlada Konzervativaca, Harper premijer, Martin se povlaci. Nakon 2 godine pad manjinske vlade, pa opet konzervativna manjinska, ovoga puta sa vecim brojem poslanika.

Sta su Konzervativci uradili kako treba, a Liberali sjebali?Dve konzervativne vlade manjinske za redom su od strucnjaka shvacene kao to da kanadjani i dalje zaziru od konzervativaca, i da ne zele da im daju vecinu da 4 godine rade sta god bi hteli, ali da su spremni da im daju sansu i da Liberali moraju biti kaznjeni zbog skandala i da je vreme da se od njih odmori. 2. manjinska vlada za redom gde su Konzervativci osvojili jos mesta, ali nisu skupili vecinu je vidjena kao potvrda ove teze.S druge strane Liberali su radili sve naopako: posle povlacenja Kretjena i Martina stranka je ostala bez jakih licnosti. Novi lider postao je maltene ni kriv ni duzan vrlo mlaki, neharizmaticni i pomalo blentavi Stefan Dion, sklon gafovima i losem izrazavanju koga su konzervativci u politickoj areni prebili kao grubijani strebera u skoli. On se dodatno sjebao tako sto je posle izbora koje je izgubio pokusao da stvori "nesveto trojstvo" koaliciju Lib., NDP i BQ da bi bez izbora izbacio Harpera iz fotelje, sto je vrlo negativno primljeno medj narodom, i zavrsilo se tako sto je on dao ostavku i ekspresno zamenjem Ignjatijevim. Ignjatijev, premda vidjen kao ozbiljniji politicar, se nikada nije "primio" medju kanadske glasace. Em je sav onako namrsten, em je proveo vecinu svog zivota van Kanade (prof. na Harvardu), em je kao akademik bio percipiran od Average Joe-a kao snob.Konzervativci su medjutim radili sve kako treba: Harper se prvo pokazao kao vrlo ozbiljan politicki igrac (preveslao opoziciju par puta i pokazao da moze efektivno da vodi manjinsku vladu i "hung parliament") i razbio je taj imidz blente koji je imao kod nekih (kao Kostunica u Srbiji, za koga smo svi mislili pre 2000./2003. da je neobavesteni nesposobnjakovic, kad on onako zajeban). Drugo, transformisao je svoj imidz iz drvenog politikologa u prosecnog Kanadjanina: prosecne kanadske vrednosti, prosecne kanadske zelje, prosecna porodica. Umerena socijalna prica, ipak na desno ali mnogo vise "low-key", i fiskalne/ekonomske price: protiv arcenja para, da se stedi, manji porezi, itd. Tako da mislim da si u pravu za to sto kazes, bilo je tih "wedge issues" u proteklih par godina (npr. obecanje da ce o gej brakovima biti "free vote" u parlamentu, tj. svaki poslanik da glasa kako oce, bez da vlada sama zauzima stav) ali taman toliko da se zadrzi stara Reform/CA desnicarska baza, ostalo je sve bilo na foru smanjujemo poreze (GST sto a la PDV spusten sa 7% na 5%, i tako druga obecanja ispunjena), sve average joe prizemne price koje su rezonovale kod prosecnih middle-class suburbia kanadjana. Tu je Harper i pokupio najvise novih glasova.Takodje, Harper je sve vreme tokom manjinskih vlada pricao kako on ne zeli izbore pre isteka mandata (4 godine), kako Kanadjani ne zele jos jedne izbore, kako je sve to smaranje i trosak, i kako zeli da parlament i bez vecine funkcionise, i napravio je sebi imidz drzavnika koji zeli stabilnost, dok su Liberali ispali sitni politikanti koji samo cekaju da obore vladu. Takodje, relativno dobro je Kanada prebrodila najgori deo krize. Tako je posle 2 manjinske vlade napokon ubedio "moderate" glasace da njegova partija nije grupa desnicarskih ludaka i da ume da drzi desnicarske zapadne politicare pod kontrolom.Gde su otisli Lib. glasovi? I na levo (NDP) i na desno (Konz.). Postoji teorija medju komentatorima da je porast popularnosti NDPa (skupljajuci lib. i BQ glasace) pred kraj kampanje upravo oterao jos glasaca Liberala prema Konzervativcima, jer kako je postojao strah od "desnicarskih ludaka" tako postoji i strah od "socijalistickih ludaka" (to bio bio, jelte, NDP). U svakom slucaju Liberali su raspoluceni. I desilo se ono na nekim mestima upravo ono sto su poslednih 15ak godina Liberali ponavljali kao mantru protiv NDP: nemojte glasati za njih jer cete razvodniti glasove i Konzervativci ce pobediti. Samo sto ce sada na sledecim izborima biti ista NDPijeva prica protiv Liberala, jer su oni sada 3. stranka. Liberali su u centru, i mogu da gube glasace i tamo i vamo i to se desava jos od 2004. a ovo juce je bila kulminacija.

[hazard]

Fin izveštaj. Ako može dva pitanja (možda su laička, nisam puno pratio kanadsku političku scenu): Kad kažeš Levićarski NDP - šta to konkretno znači, tj. koliko su levičarski (porezi, državni aparat i sl.)? Šta konkretno znači ustavna diskusija, tj. kako bi se menjao status Kvebeka u okviru Kanade?

Pa NDP ti je ono, take from the rich, give to the poor, Robin Hud fazon :D njihova kampanja ti je uvek veci porezi na korporacije, veci porezi na bogate, veci porezi na velike plate, pare za siromasne, za studente, djake, socijalne stanove i tako to. Sto vise drzavnih programa i tako dalje. Kao recimo socijalisti i socijaldemokrate (oni "levlji" da se tako izrazim) po Evropi. Clanica su SI i najveci sindikati su prakticno deo njihove organizacije. Osnovani su kao seljacko-radnicka-socijalisticka stranka (Farmer-Labour-Socialist), kasnije promenili ime. Klasicna levica.Ustav. Eh. To je duga prica. Da ne duzim previse: frankofoni Kanadjani Kanadu oduvek gledaju kao savez 2 ravnopravne nacije: anglofona i frankofona. To je na pocetku i bila. Dalje sirenje kanadske federacije dovelo je do toga da Kvebek postane tek jedna od 10 provincija i da je samo tako dobar deo anglofona i tretira. Tu lezi geneza kvebeckog separatizma. 80ih je kanadski ustav konacno "otkacen" od Britanije (Canada Act, 1982 britanskog parlamenta je konacno ukinula bilo kakve nadleznost britanskog parlamenta i institucija nad Kanadom) to se zove "patrijacija" kanadskog ustava. Tu je progurano naravno jos dosta ustavnih promena. E sad, Kvebek, nezadovoljan statusom u federaciji, nije potpisao ovaj novi ustav. Vrhovni sud je rekao i da ne mora, jer po starom ustavu, potrebna je bila saglasnost vecine provincija, a ne svih. I tako je Kvebek preglasan, i tako jos dodatno potpaljen separatizam. Kvaka je sto upravo taj novi ustav zahteva saglasnost svih (dakle i Kvebeka) za dalje promene. A imamo situaciju da fakticki Kvebek jedini "ne priznaje" trenutni ustav (mislim, on je pravnosnazan i bez kvebeckog pristanka, dakle govorim simbolicki). Patrijaciju ustava 1982. progurao je liberalni premijer Trudo, inace iz Kvebeka, ljuti protivnik kvebeckog premijera Leveka (prvi otvoreno separatisticki kvebecki premijer, odrzao prvi referendum o nezavisnosti 1980.).Trudo se posle povlaci, dolazi konzervativni premijer Malroni (inace srpski zet). Kvebek trazi pet stvari:

- zvanicno priznjanje Kvebeka kao "zasebnog drustva" (distinct society)- veto na ustavne promene za Kvebek i ostale provincije- dodatnu kontrolu nad imigracionom politikom za provincijske vlasti (kako bi Kvebek privlacio vise frankofone, a manje anglofone imigrante)- vise finansijske nezavisnosti za provincije nego sto je bila praksa- da se provincije pitaju pri imenovanju senatora i sudija vrhovnog suda

Malroni im je izasao u susret, prvi pokusaj ustavne reforme bio je 1987. Dve provincijske skupstine su oborile ove amandmane, i generalno nastala je kontrareakcija medju anglofonskim kanadjanima, narocito na zapadu gde su se bunili da se Kvebeku daje previse, da im se daje "specijalni status" i da oni to ne zasluzuju. To je naravno jos dodatno potpalilo kvebecki separatizam. Sledeci pokusaj bio je 1992., gde je jos detaljno razjasnjeno sta je u federalnoj, sta u provincijskoj jurisdikciji. Ovaj predlog otisao je direktno na referendum, i propao je - kvebecki separatisti su tvrdili da ne daje dovoljno nadleznosti Kvebeku, novi zapadni politicari (Reform) da daje previse, a federalisti da novi ustav suvise slabi saveznu vladu i vodi ka dezintegraciji Kanade. Malroni je podneo ostavku, a konzervativci se skroz raspali na izborima 1993. razbucani od strane Reform Party i BQ. Dosli su Liberali, Trudoovi federalisti u liku Kretjena, koji su "zatvorili" debatu o ustavu. Epilog je bio referendum u Kvebeku 1995. koji su separatisti (tada na vlasti) izgubili za dlaku.Debatu Harper ponovo otvara nakon 2004., prvo sa idejom da Kvebek dobije zasebne delegacije u nekim kulturnim institucijama (npr. UNESCO), a posle skupstinskom deklaracijom gde je Kvebek priznat za zasebnu naciju unutar Kanade. Dalja debata bi isla u smeru ponovnog pokusaja razjasnjavanja sta je provincijska, a sta federalna jurisdikcija. Interesantno je da je Harper optuzivan kao neko ko je za slabljenje federalne a jacanje provincijske vlasti jer je ranije cesto govorio da je federalna vlada protivustavno uzurpirala mnoge oblasti i da se tu bespotrebno arce pare.

[Ivo Petović]

Hvala ti na vrlo iscrpnom i korisnom postu.

[WTF]

Hvala ti na vrlo iscrpnom i korisnom postu.

+1. Sa ljudima koje znam u CAN ne pricam mnogo o politici, uglavnom samo oko izbora cujem za koga ce da glasaju ili su glasali i to je to. Vecina njih su glasaci Liberala, a mnogi su se razmisljali da glasaju za NDP (verovatno i jesu). Hvala jos jednom, ovo si odlicno srocio. :Hail:edit: quotovao sam Ivu P. da dupliram pohvalu, post je naravno upucen hazardu :D Edited May 3, 2011 by WTF

[hazard]

evo fin clanak sa BBCija:http://www.bbc.co.uk/news/world-us-canada-13264580

Although the opinion polls seemed to show the Tories would regain power, the scale of victory came as a surprise to some political observers.Mr Harper ran a tightly-controlled, disciplined campaign, concentrating largely on his government's record in managing the economy, and promising to lower taxes and tackle the country's debt.Canada has emerged from a recession as one of the strongest among the G7 group of countries.One of the party's biggest breakthroughs on election night was cracking metropolitan Canada, particularly the party's sweeping gains in the Liberal stronghold of Toronto and the surrounding area.

A ovaj deo mi je narocito interesantan:

Ezra Levant, a conservative commentator for the Sun News Network, says the switch of support of visible minorities and new immigrants from the Liberals to the Conservatives is a significant demographic change."There's this whole other media in Canada, ethnic newspapers, TV and radio stations in other languages that our parliamentary media is just not plugged into. In those media battlefields, the conservative brand is dominant," says Mr Levant.

Dakle Konzervativci su uspeli da probiju zid i pridobiju novije imigrante i raznorazne dijaspore, koje su pre uglavnom glasale za Liberale i NDP jer su njih videli kao "multi-kulti" stranke a Konzervativce kao nesto obrnuto. Medjutim, to sto sada i manjine novoimigrantskog porekla glasaju za Konzervativce ne treba mnogo da cudi jer su velikim delom upravo te manjine drustveno konzervativnije od kanadskog mejnstrima.

Mr Harper has pointedly promised however not to open debate on more controversial issues, such as abortion.Indeed Mr Levant believes Canadians are unlikely to notice huge policy changes now that Mr Harper has achieved his long-coveted majority."Most of his changes have already happened incrementally. For instance, Canada's now a new military power. We were not that way 10 years ago. We have 560 troops enforcing the no-fly zone in Libya... That's a change in the Canadian identity."

Dakle polako u desno, ali lagano, i ne previse, ekonomija, porezi i tako to su glavna prica.

But the NDP led by the popular and feisty Jack Layton is promising to hold Mr Harper to account. The left-of-centre party had its best ever showing, taking more than 100 seats.The NDP achieved this by demolishing the separatist Bloc Quebecois in Quebec, a party that has dominated politics in the French-speaking province for the past 20 years. It was reduced to just three seats, too few to even qualify for official party status in the Canadian parliament.Susan Riley, a political journalist with the Ottawa Citizen, says people in Quebec were ready for a change and that Mr Layton suddenly caught their attention."He was the most optimistic, least negative and the friendliest. A down-home easy-going guy. It may be a trivial way to choose a leader, but it's been a very dark campaign."

By contrast, it was a catastrophic night for the Liberal Party and its leader, the academic and author Michael Ignatieff. The party suffered its worst-ever result and Mr Ignatieff was further humiliated by losing his own seat.The party dominated Canadian politics in the 20th Century, giving the country famous prime ministers such as Pierre Trudeau in the 1960s and Jean Chretien in the '90s.It has now been reduced to a little more than a rump.

Jos jedan faktor u padu Liberala koji nisam spomenuo: promena nacina na koji se finansiraju stranke.Tradicionalno gledano, Liberali su "korporativne kurve" u kanadskoj politici, a ne danasnji konzervativci (koji vuku korene iz Reforma koji je poceo kao "grassroots" pokret sa relativno velikom aktivnom i predanom bazom). Pre 10ak godina zabranjene su donacije korporacija (firmi) i sindikata politickim strankama, ta mogucnost ostavljena je samo pojedincima i licna donacija za jednu kampanju ogranicena je na $5000 po coveku. Uvedeno je i drzavno finansiranje stranaka, gde svaka stranka koja predje odredjeni broj glasova (mislim da je 2% od ukupnih) na izborima dobija do sledecih izbora od drzave $2 po glasu. Ovo je najvise sjebalo Liberale, koji su imali velike korporativne donatore, a Konzervativci, sa velikim brojem malih donatora (slicno Obaminoj kampanji na pred. izborima u SAD) su postali finansijski mocnija stranka. Interesantno je da je ove promene uvela liberalna vlada Kretjena, pred kraj svog mandata, kao da je Kretjen hteo da uvali kosku svom nasledniku Martinu (bili su ljuti protivnici unutar stranke). Pod ovim sistemom, ali zbog njegovog drugog dela - ove subvencije po osvojenom glasu, su profitirali i Zeleni, koji su presli tih 2% u jednom trenutku i onda je poceo da dolazi za njih ozbiljan kes.Onda su Konzervativci kada su dosli na vlast jos smanjili dozvoljenu licnu donaciju na $1100, sto je dodatno dotuklo liberalne finansije (jer su oni imali vise bogatih donatora koji su davali po 5 soma nego sto su ih imali konzervativci).A paradoksalno, najveci profiter javne subvencije za stranke je BQ:

Quietly, the big winner from this system has been the Bloc. It doesn’t try very hard to raise money, because federal largesse to parties means the Bloc can tell its core secessionist supporters to donate instead to the Parti Québécois.The numbers tell the story. The Bloc raised only $850,000 last year but took in $2.7-million in public money, for a ratio of one private dollar to 3.5 public dollars. The Conservatives’ ratio is 1.7 to 1, the Liberals about 1 to 1 and the NDP about 1 to 1. The national parties, therefore, are working as best as they can at fundraising, earning at least as much, if not more, from their own efforts than from public funds.The Bloc, as you can see from the numbers, is mostly riding on taxpayers’ dollars – most of them from outside Quebec – to promote itself and, by extension, the breakup of Canada.Here, then, is the greatest effect of the law of unintended consequences: Canadians’ tax dollars are being used legally but quite flagrantly to finance a party that wants to end the country as we have known it for 143 years. Understanding this, no one should ever question the generosity of Canadians, although that generosity can certainly be described as nuts.The Conservatives have included in successive campaign platforms a promise to end public subsidies. It was the attempt to implement this policy that contributed to the parliamentary crisis whereby the three opposition parties got together and proposed to take over power, an attempt that fizzled.The Conservatives have said – and there’s no reason to doubt their resolve – that they will try again if re-elected.

http://www.theglobeandmail.com/news/opinions/party-financing-yes-end-the-public-subsidy-but-raise-the-individual-limit/article1668452/Dakle Konzervativci su naumili da ukinu drzavno finansiranje stranaka. Ukoliko to ucine, i ostave licni limit od 1100 dolara, dotuci ce Liberale i BQ finansijski u trenutku kada su istorijski najslabiji medju glasacima. Harper ima priliku da ih i jedne i druge, uz pomoc NDPa, satre skroz. Bice interesantno u sledece 4 godine. Edited May 4, 2011 by hazard

[MayDay]

Ili sam ja corke pa ne vidim ili ne postoji objedinjena tema o desavanjima u EU, a nije da nema provokativnog sadrzaja.U Finskoj pravi pravcati nacionalisti postali treca stranka u parlamentu, a Sarkozi i Berluskoni zagovaraju uvodjenje provere pasosa na granicama izmedju dve zemlje EU. Konkretno, mom prijatelju Nemcu su u pre 4 dana u vozu trazili putnu ispravu kad su ulazili u Francusku, a ja se ne secam kad se to poslednji put desilo bilo kome.Dalje, ovaj carobni dvojac odlucuje ko ce biti novi predsednik Evropske Centralne Banke. Sarkozi podrzava italijanskog kandidata, dosadasnjeg guvernera italijanske centralne banke, Maria Dragija, bez konsultacije sa Merkelicom. VestNemacka javnost to smatra fijaskom, iako smirenim tonom opisuju Dragija kao adekvatnog kandidata. Hier.

[ultra plasticni]

An Iranian woman rushes past riot police during a protest outside the Bahrain embassy in Tehran on April 30, 2011, as people rallied to commemorate those Shiite Muslims killed in the Bahraini uprising last month.

Demonstrators arrange their hair in front of an anti-riot water cannon during a May Day demonstration in Bogota, Colombia, on May 1, 2011.

North African immigrants to Greece take part on May 1, 2011 in a protest march in the center of Athens on May Day. Several dozen youths, some armed with sticks, charged a line of anti-riot forces in Athens, prompting police to respond with tear gas as thousands of protestors swarmed the city to protest budget cuts forced by the debt crisis. Police said about 15,000 people joined the Athens marches to vent anger at deep budget cuts which will hit public sector workers particularly hard.

Protesters wave a flag on top of a building during a May Day demonstrationon in the district of Kreuzberg on May 1, 2011 in Berlin, Germany. May Day demonstrations are taking place across Germany and the annual march by left-wing activists in Kreuzberg traditionally ends with drawn-out confrontations between protesters and riot police.

Kashmiri nomads walk with their herd of goats and sheep near Zojila Pass, about 108 kilometers (67 miles) north of Srinagar, India, Monday, May 2, 2011. The Srinagar-Leh national highway connecting Ladakh to the Kashmir valley was re-opened to traffic Saturday after six months. The highway passes through the 3,510 meter-high Zojila pass which lies on the lower depressions of the Himalayan range.

Riot policemen prevent university students from marching during a demonstration in which they demand political change in Algiers May 2, 2011.

People cover their noses and run for cover as riot police use tear gas to control a clash between anti-government protesters and a group supporting the regime in Male, Maldives, early Tuesday, May 3, 2011. Thousands of people gathered at a main intersection in the capital Male for a third straight night on Monday for an overnight protest against government inaction in controlling rising prices, alleged mismanagement and wasteful spending.

[Ivo Petović]

Jedna istorijska priča je simbolično završena.I jedna jako lepa životna priča, za promenu.