Izrael, Palestina i arapske zemlje

[Desmond Bojčinski]

Just now, Godfrey said:

nikad vidjeni napad, koji će odjekivati budućim generacijama"

Prvi put u istoriji 

 

[warp]

9 minutes ago, Tsai said:

Ne ne

Nezavisna i slobodna Palestina ali bez ovih glavoseca

 

Nažalost Palestincima je Hamas ostao kao jedina opcija, na primeru West Banka pokazalo se kako izgleda mirna koegzinstencija sa Izraelcima, tako što dođe guzonja iz USA ili Evrope i dobije tvoju kuću kao poklon Izraelske vlade...Ne možeš da se buniš, možeš samo da se iseliš i više nikad ne vratiš....

 

 Pokušalo se i sa mirnim protestima (za West Bank pričam) u kojima je poginulo strašan broj civila...međunarodnu zajednicu je bolelo uvo...Tako nažalost ekstremisti dobijaju većinsku podršku u narodu i dobijemo ove užasne masakre, mislim da je važno to da se razume....

 

 

[namenski]

5 hours ago, Anduril said:

Netanjahua i drustvo je IDF trebao da uhapsi jer nisu zastitili jug kako treba jer su sve premestili na sever i Zapadnu Obalu da stite ludacke koloniste.

Kako lako spada liberalno-demokratska lakirovka, samo se steknu uslovi i zmijin svlak - cap, dole, k'o da ga nikad nije ni bilo...  

Naravno, jedan od osnovnih postulata demokratije je da vojska  hapsi  demokratski izabrane politicke predstavnike...

 

To se po nekad i po negde zove vojni udar, puc, ali boze moj, necemo valjda da cepamo dlaku, teramo mak na konac...

Drzimo se zakona k'o pijan plota....

[cedo]

Svaki peti Palestinac je uhapšen i optužen prema 1.600 vojnih uredbi koje kontroliraju svaki aspekt života Palestinaca koji žive pod izraelskom vojnom okupacijom. Ta stopa zatvaranja udvostručena je kada je riječ o muškarcima – dva od svakih pet su uhapšena.

 

Danas je broj Palestinaca iza izraelskih rešetaka 5.200, uključujući 33 žene i 170 djece. Ako im se sudi, palestinski zatvorenici se procesuiraju pred vojnim sudovima.

 

Spoiler

Palestinci u zatvorima u Izraelu

Mnogi bi rekli da je cijela Gaza zapravo zatvor na otvorenom – 2,2 miliona ljudi blokiranih od strane Izraela u maloj priobalnoj enklavi.

Ipak, broj Palestinaca koji su proveli neko vrijeme u stvarnim izraelskim zatvorima je sličnog obima. Od 1967. godine, kada je Izrael okupirao Istočni Jerusalem, Pojas Gaze i Zapadnu obalu, uhapsio je oko milion Palestinaca, izvijestili su Ujedinjeni narodi prošlog ljeta.

Svaki peti Palestinac je uhapšen i optužen prema 1.600 vojnih uredbi koje kontroliraju svaki aspekt života Palestinaca koji žive pod izraelskom vojnom okupacijom. Ta stopa zatvaranja udvostručena je kada je riječ o muškarcima – dva od svakih pet su uhapšena.

Poređenja radi, u SAD-u, zemlji koja je poznata po najvećoj zatvorskoj populaciji na svijetu, jedna od 200 osoba je zatvorena. Stopa zatvaranja među tamnoputim Amerikancima je više od tri puta veća od ukupne stope, ali i to je neuporedivo sa vjerovatnoćom s kojom se suočava prosječni Palestinac što se tiče zatvaranja.

Palestinska grupa za prava zatvorenika Addameer opisala je izraelski zatvorski sistem kao “kompleks monstruozne mašinerije u formama, zakonima, procedurama i politikama… osmišljenim za likvidaciju i ubijanje”.

 

Zašto ima toliko zatvorenika?

Dva mjeseca nakon što je Izrael okupirao palestinske i arapske teritorije u ratu 1967, njegova vlada izdala je Vojnu naredbu 101 koja je u biti kriminalizirala građanske aktivnosti na temelju “neprijateljske propagande i zabrane poticanja”.

Naredba, koja je još u primjeni na okupiranoj Zapadnoj obali, zabranjuje sudjelovanje i organiziranje protesta, štampanje i distribuciju političkog materijala, mahanje zastavama i drugim političkim simbolima te svaku aktivnost koja pokazuje simpatije prema organizaciji koja se prema vojnim naredbama smatra nezakonitom.

Tri godine kasnije, izraelska vlada izdala je još jednu vojnu naredbu (378). Time su uspostavljeni vojni sudovi i zapravo zabranjeni svi oblici palestinskog otpora izraelskoj okupaciji, koji se nazivaju “terorizmom”.

Od tada su izdane i provedene stotine drugih vojnih naredbi kako bi se ograničio bilo kakav palestinski građanski i politički izraz.

U koliko izraelskih zatvora su palestinski zatvorenici?

Postoji 19 zatvora unutar Izraela i jedan unutar okupirane Zapadne obale u kojima se drže palestinski zatvorenici.

Prema Četvrtoj ženevskoj konvenciji, protivno je međunarodnom pravu da okupaciona sila preseli okupirani narod s okupiranog područja.

“To je protuzakonito i okrutno, a posljedice za zatvorene osobe i njihove najmilije, koji su često uskraćeni da ih vide mjesecima, a ponekad i godinama, mogu biti razorne”, rekao je ranije Amnesty International.

Šta je administrativni pritvor?

Više od 1.260 Palestinca su administrativno pritvoreni, što znači da ih se drži na neodređeno vrijeme iza rešetaka bez suđenja ili bilo kakve optužbe. Ova praksa, ostatak ere britanskog mandata, može se produžiti na neodređeno vrijeme na temelju “tajnih dokaza”, što znači da pritvorenik može provesti mjesece, ako ne i godine u zatvoru, a da protiv njega ne bude podignuta optužnica.

Dok Izrael kaže da postupak omogućuje vlastima da zadrže osumnjičene dok nastavljaju prikupljati dokaze, kritičari i grupe za ljudska prava kažu da se sistem uveliko zloupotrebljava.

Koliko je palestinske djece Izrael uhapsio?

Od izbijanja druge Intifade 2000. godine, više od 12.000 palestinske djece bilo je zatočeno od strane izraelskih snaga.

Najmanje 700 palestinske djece mlađe od 18 godina s okupirane Zapadne obale svake godine se procesuira pred izraelskim vojnim sudovima nakon što ih je izraelska vojska uhapsila, ispitivala i pritvorila.

Addameer hapšenje i zatvaranje djece opisuje kao sistemsko, te dio kampanje kolektivnog kažnjavanja.

Najčešća optužba je bacanje kamenja, za šta je zaprijećena maksimalna kazna od 20 godina.

Djeca su često izložena fizičkoj i psihičkoj torturi, tvrde udruženja za prava djece. Ispituju ih bez prisustva roditelja ili advokata, a kritičari su optužili Izrael da iskorištava njihovo pritvaranje kako bi ih pretvorio u doušnike i prisilio njihove porodice na plaćanje ogromnih kazni.

Koje su neke od izraelskih vojnih uredbi protiv palestinske djece?

Vojna uredba 1726 navodi da se djeca mogu zadržati u preventivnom pritvoru 15 dana prije podnošenja optužnice i da vojni sud može produžiti taj pritvor za 10 dana svaki put, a najviše 40 puta.

Vojna uredba 1745 propisuje da se ispitivanja djece trebaju audiovizualno snimati na jeziku koji djeca razumiju, ali isključuje djecu uhapšenu pod sigurnosnim izgovorima što se odnosi na svu zatočenu palestinsku djecu.

Prema Vojnoj uredbi 132, palestinskoj djeci od 16 godina i starijoj, prethodno su sudili izraelski vojni sudovi i osuđivali ih kao da su odrasle osobe.

Također, palestinska djeca i dalje se optužuju prema njihovoj dobi u vrijeme izricanja presude, umjesto prema njihovoj dobi u vrijeme navodnog krivičnog djela, kako je predviđeno međunarodnim pravom.

U augustu 2016, Izrael je promijenio svoj zakon prema kojem se djeca mlađa od 14 godina ne mogu smatrati krivično odgovornom. To je učinjeno nakon što su izraelske vlasti čekale da Ahmed Manasra, koji je u vrijeme hapšenja imao 13 godina, napuni 14, prije nego što su ga optužile za pokušaj ubistva i osudile na 12 godina zatvora – što je kasnije smanjeno na devet godina.

 

 

 

[cedo]

 

MAPPING PALESTINIAN POLITICS

 

MOHAMMED DEIF

 

Mohammed Deif, the Voice of War

 

In a clear, loud, direct voice and a shadowy image, the commander of Hamas' al-Qassam Brigades, Mohammed "Abu Khaled" Deif, announced the start of "al-Aqsa Flood" operation against Israel, putting it under fire for several hours.

 

Spoiler

Israel has not experienced a similar situation since the Egyptian crossing in 1973, with rockets falling on Tel Aviv and Jerusalem after al-Qassam fighters took control over several Israeli settlements and sites.

Hamas members set out and took control of Israeli sites, killing Israelis and taking others hostages, following the orders of Deif, who proved once again that he had the highest Palestinian say in launching or ending a war.

Who is Deif?

No one knows Deif except his family and a small group of Hamas members. Most of them do not know the whereabouts of the man Israel has been pursuing for decades as No. 1 wanted individual.

Currently, there are three pictures of Deif: a very old one, another of him masked, and an image of his shadow.

Even Israel, which boasts that it has the most powerful intelligence in the world, does not have a recent picture of the commander.

In January 2011, Deif's mother died. All Hamas leaders attended the funeral except for him. It is unknown whether he attended, as some say he was there, while others claim he didn't show up for security reasons. Some also claim he was at the burial disguised as an older man.

He is described as intelligent, quick-witted, and does not like appearing in public. He does not use technology and rarely broadcasts audio messages, only to announce the beginning of a new battle with Israel.

Deif has not appeared in public places for nearly three decades, or as those asked by Asharq Al-Awsat in Gaza say: "If we had looked at him, we would not have known him."

Deif's high sense of security may explain how Israel has been incapable of finding him.

The commander has been wanted by Israel since the mid-nineties when former Israeli Prime Minister Shimon Peres asked Palestinian President Yasser Arafat to arrest him before Arafat expressed his surprise at the name as if he did not know him.

Peres later admitted that he discovered that Arafat was protecting him, hiding him, and lying about him.

Israel tried to kill him more than once and wounded him twice.

Mohamed Diab Ibrahim al-Masri, dubbed Deif, was born in 1965 to a Palestinian refugee family from al-Qubeiba and settled in the Khan Yunis camp in the southern Gaza Strip.

Deif grew up in a very low-income family and was forced to leave school temporarily to support his family. He worked with his father in spinning and upholstery, then established a small poultry farm and worked as a driver.

The commander's friends in his neighborhood say he was gentle, had a good sense of humor, and a good heart.

Deif joined the Hamas movement at the end of 1987. He returned to school and received his education at the Islamic University of Gaza, where he graduated in 1988 after obtaining a bachelor's degree in science.

During this time, Deif created the Islamic theater group al-Ayedun, as he is known for his passion for acting. He played several theatrical roles, including historical figures.

Deif was responsible for the technical committee during his Islamic University Student Council activity.

Israel arrested him in 1989, and he spent 16 months in prison without trial on charges of working in the movement's military apparatus.

After his release, Deif and other figures began establishing al-Qassam Brigades.

During the 1990s, he supervised and participated in countless operations against Israel.

The Palestinian Authority arrested him in May 2000 at the request of Israel. He had a good relationship with the Authority, and his arrest was part of the understanding.

In 2002, he assumed command of al-Qassam after the assassination of its commander-in-chief, Salah Shehadeh.

In 2001, Israel first attempted to assassinate Deif. A second attempt was made a year later when an Apache helicopter fired two missiles at his vehicle, wounding him. Hamas leader and doctor Abdel Aziz al-Rantisi treated him at an undisclosed location.

In 2003, an Israeli plane attempted to assassinate Deif and some Hamas leaders in a house in Gaza. But the missile hit the wrong floor.

Three years later, a high-explosive missile hit a house where he met with Al-Qassam leaders. Once again, Deif survived, but Israel said he was seriously injured.

Israeli officials believe Deif can't walk and has lost one of his eyes. But Hamas has not confirmed or denied those claims.

Deif dispatched two recordings in recent years, using a silhouette dark image. Years later, he emerged masked while standing on his feet.

 

[kipo]

Kad dva nazovi pametna covjeka ne mogu naci zajednicku tacku mirnog resenja sukoba, kako "obican", radikalizovan narod da pobijedi mrznju.

[Ayatollah]

35 minutes ago, Godfrey said:

Koliko god rat u Ukrajini bio odvratan, ovih par dana će nadmašiti odvratluk u Ukrajini koji traje više od godinu i po.

Netanjahu sad izjavio da "Izreal započinje nikad vidjeni napad, koji će odjekivati budućim generacijama"

 

Daj Bože koliko su podivljali da ne roknu neku taktičku nuklearku ili neki drugi WMD, oni su sada uvereni da im je bukvalno sve dozvoljeno.

[cedo]

The majority of Palestinians – over 5 million – are refugees. About one-third of the Palestinian refugee population are spread out across 58 UNRWA-administered refugee camps in the OPT, Jordan, Lebanon, and Syria. In addition, there are an estimated 10,000 unregistered refugees in Iraq, and a further 50,000 in Egypt. Palestinian refugees also make up 68 per cent of Gaza's population. UN Resolution 194 (1948), which enshrines the right of return of Palestinian refugees, remains at the heart of Palestinian national consensus.

While UNRWA administers health, education, and other services in the camps, refugees organise themselves politically through popular committees. Refugee staff of UNRWA are organised within the Local Staff Union and regularly mobilise against UNRWA reduction of their employment or services in the camps.

Palestinian political movements and factions emerged from the refugee camps, and continue to serve as recruiting grounds and as locations of political contestation. In the OPT, the camps played a major role in the resistance against the Israeli occupation in the First and Second Intifadas. Recent years have seen Palestinian Authority security forces clash in refugee camps such Jenin and Balata, allegedly with Fatah activists loyal to Mohammed Dahlan.

Although Palestinian factions such as Fatah and Hamas maintain a strong presence in refugee camps in Lebanon (outside of Lebanese security control) these have however witnessed the rise of Salafi-jihadist factions such as Fatah al-Islam. Refugee camps in Syria, meanwhile, play host to a number of pro-Syrian Palestinian groups such as the PFLP-GC.

 

Edited October 9, 2023 by cedo

[zorglub]

58 minutes ago, Tsai said:

Ne ne

Nezavisna i slobodna Palestina ali bez ovih glavoseca

 

Možda da ih tata Mosad uzme nazad pod skute?

[x500]

52 minutes ago, Tsai said:

Ne ne

Nezavisna i slobodna Palestina ali bez ovih glavoseca

Kako i na kojoj teritoriji?

 

Legenda kaze da su bili neki izbori medj' Palestincima koji su birali izmedju visoko korumpiranog, i manje radikalnog, Al Fataha (politicko krilo PLO) i nakaradnog Hamasa. Ovi drugi pobedili, ali se nekima nije svidelo ko je pobedio i malo je prekroio volju naroda. I tako propadose jedini izbori, skoro pa demokratski, i pokisaj da se iskaze volja naroda. 

 

[Tsai]

10 minutes ago, zorglub said:

 

Možda da ih tata Mosad uzme nazad pod skute?

 

Mozda da samo procitas recenicu koju si kvoutovao

Edited October 9, 2023 by Tsai

[Ted]

27 minutes ago, x500 said:

Kako i na kojoj teritoriji?

 

na teritoriji koja je opredeljena rezolucijom UN iz 1947. godine valjda. ili 1948. godine. koja okvirno obuhvata današnji Pojas Gaze i Zapadnu obalu i još jedan manji region

 

a koje je Izrael docnije prisvojio ili stavio pod faktičku, neposrednu ili posrednu kontrolu.

 

Quote

On its arrival in Palestine the Commission shall proceed to carry out measures for the establishment of the frontiers of the Arab and Jewish States and the City of Jerusalem in accordance with the general lines of the recommendations of the General Assembly on the partition of Palestine. Nevertheless, the boundaries as described in Part II of this Plan are to be modified in such a way that village areas as a rule will not be divided by state boundaries unless pressing reasons make that necessary

 

Edited October 9, 2023 by Ted

[zorglub]

17 minutes ago, Tsai said:

Mozda da samo procitas recenicu koju si kvoutovao

 

Možda da se raspitaš čije je Hamas čedo, ko ih je s početka 80ih organizovao i finansirao.

[vememah]

 

 

[ObiW]

53 minutes ago, Ted said:

 

na teritoriji koja je opredeljena rezolucijom UN iz 1947. godine valjda. ili 1948. godine.

 

To beše ona rezolucija koju su Jevreji prihvatili i odmah formirali Izrael, a Arapi odbili, napali Izrael i pogubili sve teritorije koje bi im tom rezolucijom pripale osim zapadne obale i Gaze?

 

Kako to, napadneš državu 3 puta, svaki put izgubiš teritorije, i hajmo sad vratite nam ono što smo imali pre nego smo vas prvi put napali? Te teritorije su palestinski Karlobag Karlovac Virovitica. Palestinci su skuvali riblju čorbu te 1948 uz pomoć Egipta, Libana, Sirije i Iraka i sad nema vrstite nam akvarijum iz 1948. Povratak na granice iz 1967, to je već druga priča. Takav Izrael, u tim granicama, je priznao PLO pre 30 godina, Arafat dobio Nobela za to.