Ekonomija za decu

[eumeswil]

http://www.amendmentgazette.com/2013/08/02/feudalism-then-and-now/

[djeneralche]

I?

Ako pogledas levu stranu apsolutno nije postojala mogucnost promene hijerarhijski, rodjenjem si sve dobijao, ako je to isto kao i ova desna strana onda imas malo vise problema od pukog povezivanja pogresnih cinjenica.

[Ayatollah]

Da ne govorimo o tome kako su slojevi formirani po sistemu "babe i žabe", bez ikakve metodološke konzistentnosti (u Elected Officials su i poslanici u nekoj skupštini u POTUS) i uz preskakanje čitavih društvenih slojeva, npr. vlasnika ili menadžmenta u malim i srednjim kompanijama, koji svakako čine jedan jako veliki i raznolik sloj (i da se ne osvrćemo na to da su zanemarena  čitava društva, poput Kine ili Rusije, gde je autoritet državnog aparata u odnosu na privredu neupitan, recimo da se ovo odnosi samo na zapadna društva). Povrh svega, ni ovde prikazani slojevi nisu homogeni i ne deluju kao jedan organizam npr. Corporate Elite nema jedan nastup u odnosu na Elected Officials, pa da su mu superiorni - naprotiv, oni najčešće nastupaju partikularno u jurenju svog interesa u odnosu na državne aparate, koji su prema njima homogoniji zbog prirode svoje pozicije (na jednoj teritoriji postoji samo jedna država). Stoga, ni jedan CEO bilo koje kompanije ne može imati superiornu poziciju u odnosu na POTUS-a ili premijera neke države.

Edited December 29, 2016 by Ayatollah

[hazard]

A i piramida iz feudalnog doba ima svoje manjkavosti...

 

A ova "moderna" je otprilike nesto najtupavije sto sam video kao kritiku postojeceg sistema "s leva"...zbilja pripada ovom topiku. Mislim imamo studente i vojnike na dnu piramide, a ti studenti kada zavrse studije ce delom postati top professionals pa na dalje (sto veze s feudalizmom nema, gde je sansa da neko s dna piramide ode na gore bila jako mala u redovnim okolnostima), dok npr. u Americi bivsi vojnici cesto postaju elected officials.

[eumeswil]

Joj jbt, no shit da ima manjkavosti. Jel kapirate da forum funkcioniše tako da ne morate sve da shvatate 100% ozbiljno? Skočili ko ste opareni na jednu bezazlenu sliku. Zbilja je fascinantan taj fenomen stokholomskog sindroma. 

Edited January 1, 2017 by miki.bg

[hazard]

Dzabe ti sad da se vadis :D

[eumeswil]

Branko Horvat o neoklasičarima i njihovoj ekonomiji ponude. Vrlo relevantno i za Srbiju danas.

 

 

Tek pišući ovaj Predgovor uvideo sam kakav se nazadak dogodio u Hrvatskoj. Ozbiljne knjige o privredi ne mogu se objavljivati, niti se studenti mogu o tome poučavati... Na fakultetima nastavnici marljivo prepisuju ili prevode strane udžbenike iz savršene neoklasične ekonomije. Slično se događa i u svetu gde je još uvek poslednji hit teško matematizirane teorije racionalnih očekivanja, prema kojoj vlada ekonomskom politikom ne može ništa učiniti jer će je tržište uvek nadmudriti. Zato: laisser-faire za tržište... Radeći s marginalnim veličinama, neoklasičari su uveli više matematike u ekonomiju i tako je učinili egzaktnom. Taj se proces i danas nastavlja i ekonomija je postala najmatematiziranija nauka posle fizike. Umesto da se matematika prilagođava za rešavanje ekonomskih problema, mnogo je jednostavnije ekonomske pretpostavke veštački formulisati tako da omogućavaju matematičko rešenje. Tri najpopularnije takve pretpostavke su: homo economicus, racionalno ponašanje i potpuna informisanost. Na tim i takvim pretpostavkama izgrađena je velika superstruktura koja se znatno razlikuje od ekonomske stvarnosti...

Naučnici imaju moralnu obavezu da građanima prikažu kako stvari realno stoje, bez obzira na svoje političko uverenje. Bilo bi mi veoma drago kada bi se vlada i Sabor prenuli i tako me činjenicama i uspesima demantovali. No kako ovo stanje razaranja hrvatske privrede i društva traje 11 godina, takva očekivanje ne čini mi se verovatnim... Na taj način patriotski orjentisanom naučniku preostaje samo kritika. Svestan da će, kao i do sada, ova vlada to ignorisati...

Zaključak se svodi na nužnost da se radikalno promeni privreda, a sa njom i društvena politika. Dakako, uz uslov da je ostalo makar i trunka patriotizma koji će to omogućiti...

 

 

Stabilizacija: Treba reći da za 60% precenjeni kurs valute dovodi do nekonkurentnog izvoza i jeftinog uvoza usled čega se razara domaća proizvodnja i povećava spoljnotrgovinski deficit. Taj stepen precenjenosti valute znači da smo za toliko manje kon-kurentni na svetskom tržištu. Zato izvoz stagnira, uvoz buja, a spoljnotrgovinski deficit je neizdrživ.
 

Liberalizacija: Međunarodni kapital - i stoga MMF, Svetska banka i Svetska trgovinska organizacija — traži punu slobodu kretanja kapitala bez ikakve kontrole... Navode se "teorijska" obrazloženja kako potpuno slobodna trgovina maksimizira ekonomsko blagostanje. No još je pre dva veka Fridrih List znao da to vredi samo za partnere jednake ekonomske moći. Ostali, među njima i Hrvatska, biće eksploatisani. Zemlje su po svom privrednom, političkom i kulturnom razvoju veoma različite, a isto tako i po ekonomskoj moći. Zbog toga proklamacija o slobodnoj trgovini i slobodnom kretanju kapitala predstavljaju reakcionarnu propagandu politički i ekonomski jakih koji žele eksploatisati slabije. To se vidi odmah po proturečnim zahtevima kad neka bogata zemlja zahteva slobodu kretanja kapitala ("svoga"), a u isto vreme zabranjuje slobodu kretanja ljudi ("drugih ").
 

Eksponenti kapitala lako pronalaze oportunističke naučne radnike koji objašnjavaju - od svojih brucoša pa do drugih država kao što je naša - da je slobodno kretanje robe i kapitala korisno za sve. To je tačno kad su uslovi privređivanja podjednaki. To je laž kad se oni ekstremno razlikuju. Danas nekih 200-tinjak transnacionalnih kompanija kontroliše trećinu svetske proizvodnje, 70% međunarodne trgovine i 80% međunarodnih investicija. Svaka od tih kompanija proizvodi nekoliko puta više nego cela Hrvatska i to proizvodi u nekoliko desetina različitih zemalja. Kad se takva kompanija i neko hrvatsko preduzeće sretnu na međunarodnom tržištu, prilično je jasno kako će ispasti ta "slobodna" trgovina. Ono malo velikih preduzeća koja smo imali i koja su se mogla donekle ravnopravno nositi na svetskom tržištu - sukcesivne su vlade razbile. Danas se govori samo o "malim i srednjim preduzećima" - kako i dolikuje jednoj polukolonijalnoj zemlji.
 

Privatizacija: Privatizacija bi trebala biti lek za sve nevolje. Kad nešto zapne, vlada najavljuje da će to popraviti privatizacijom. A to prevedeno na običan jezik znači da će se opet deo narodne imovine jeftino prodati stranom kapitalu. To je postalo eufemizmom za prodaju najvrednijih preduzeća stranom kapitalu. Već je preko 4/5 banaka — a one predstavljaju jednu od osnovnih poluga ekonomske politike neke zemlje - u stranim rukama. Sad su na redu hoteli, tj. prodaja jadranske obale, ponajlepše - uz egejsku - u Evropi. Upravo je najavljeno da će iduće godine biti "privatizovani", tj. prodani stranom kapitalu telekomunikacije, elektroprivreda i INA, što su u svakoj privredi najakumulativnije grane. Osim toga, objavljeno je da su za to angažovani strani konsultanti. Strani konsultanti sede u našim državnim ustanovama - kao što su 1945. godine sedeli sovetski "stručnjaci". I u to ime odleva se desetina miliona dolara u inostranstvo. Nekada smo stvarali proizvodne kapacitete, a sad tobože ne znamo njima upravljati. Očigledno se radi o srozavanju zemlje na kolonijalni nivo.
 

Prihodi od privatizacije do sada su se upotrebljavali za pokrivanje rasipničkog državnog budžeta neodgovornih i nesposobnih vlada. No i uprkos tome vlada se neprestano zadužuje u inostranstvu. A šta će se dogoditi kada se "privatizuje ", tj. kada se proda i poslednja vredna narodna imovina ? Zna se: dalje povećanje poreza i još veće zaduživanje u inostranstvu (ako nam još uopšte budu hteli posuđivati). U odnosu na "neefikasnu" samoupravnu Hrvatsku, inostrani dug je u "efikasnoj" kapitalističkoj Hrvatskoj porastao četiri puta... A to međunarodnom kapitalu — kao i nekom domaćem lihvaru - sasvim odgovara: da se iz duga ne možemo iskopati pa da svetski kreditori beskonačno izvlače rente za sebe. I tako ništa ne preostaje za privredni rast Hrvatske. Prema tome, perspektiva Hrvatske je sve veće zaduživanje u inostranstvu, gde će se stari dugovi otplaćivati novim zaduženjima, a sav porast proizvodnje odlaziće na otplatu duga, životni standard se neće povećavati, siromašstvo se neće smanjiti, dvocifrena nezaposlenost će ostati, bezkućnici neće dobiti stanove jer će se i dalje graditi upola manje nego 1989. godine. Broj bolnica i životni vek građana ostaće smanjeni, a brojnost policije povećana. Konfliktnost frustriranog društva povećavaće se, a sa njima i neprestani štrajkovi i javni protesti. Drogiranje i samoubistva nastaviće se, kriminal će cvetati, a sposobni i obrazovani mladi ljudi i dalje će u desetinama hiljada napuštati Hrvatsku.

 

Izvor: "Kakvu državu imamo i kakvu državu trebamo", Prometej, Zagreb, 2002.

 

Edited January 30, 2017 by miki.bg

[noskich]

https://www.weforum.org/agenda/2016/12/lies-of-global-capitalism-guy-standing

 

1. The first lie is the claim that global capitalism is based on free markets.Without hyperbole, it can be said that what has been constructed is the most unfree market system ever. Thus, intellectual property has become a prime source of rental income, through market power created by the spread of trademarks (crucial for branding), copyright, design rights, geographical indications, trade secrets and, above all, patents.

Knowledge and technology-intensive industries, which now account for over 30% of global output, are gaining as much or more in rental income from intellectual property rights as from the production of goods or services. This represents a political choice by governments around the world to grant monopolies on knowledge to private interests, allowing them to restrict public access to knowledge and to raise the price of obtaining it, or of the products and services embodying it. Not for nothing did Thomas Jefferson say that ideas should not be the subject of property.

2. The second lie is that strong intellectual property rights are required to encourage and reward the risks of investment in research and development. Yet it is the public, ordinary taxpayers, who bear the cost of much of that investment. A lot of corporate cash cows derive from publicly funded research, in public universities or institutions, or through subsidies and tax breaks. Moreover, most innovations that yield large returns in rental income to companies or individuals are the result of a series of ideas and experiments attributable to many individuals or groups who go unrewarded. And many patents are filed to block competition or head off lawsuits, and are not intended to be exploited for production.

3. The third lie is that strengthening property rights is good for growth. On the contrary, by increasing inequality and distorting consumption patterns, it has hindered growth and made the growth that has occurred less sustainable. Slow and unstable growth builds up economic frustration for millions, not to mention the political risks that come with it.

4. The fourth is that rising profits reflect managerial efficiency and a return to risk-taking. In reality, the increased profit share has gone mainly to those receiving rental income, much of it linked to financial assets.

5. “Work is the best route out of poverty.” This is the fifth and politically most important lie. For millions of people in the precariat, it's a sick joke.

 

Ovo ti je isto kao u Srbiji kad seljaci proizvode hranu, ali glavni kajmak skidaju nakupci i prekupci. Najlagodnije zive presipaci iz supljeg u prazno, spekulanti, a najveci medju njima manipulisu 'trzistem' kako im se cefne.

[namenski]

Sad si najebo, џарнуо si u svetinju panaceje zvane trziste

[eumeswil]

There is no money like old money. 

 

Rothschild Family Wealth is Five Times that of World’s Top 8 Billionaires Combined

 

A recent report by Oxfam International highlights the dramatic rise in income equality by noting that the combined wealth of the world’s top 8 individual billionaires is more than the lower half of the world’s population, some 3.6 billion people. The intention of the report was to bring awareness to the unfairness and injustice inherent in our global economic system.
 

Oxfam’s assertion is that world economies are mismanaged in favor of the wealthy, which is largely true, however, the report failed to hit the mark on this serious issue by not acknowledging the greatest problem with the world’s economy, which is the global central banking model of privately owned debt-based fiat currencies.
 

The current banking model is the product of hundreds of years of planned development, structuring, manipulation, force and trickery which began in earnest with Mayer Amschel Rothschild, who first established banking and finance houses in Germany in the 18th century.

 

 

 

The Wealthy in Florence Today Are the Same Families as 600 Years Ago

 

 

New research from a pair of Italian economists documents an extraordinary fact: The wealthiest families in Florence today are descended from the wealthiest families of Florence nearly 600 years ago. 

Edited January 31, 2017 by miki.bg

[bigvlada]

[eumeswil]

Papir o knjizi Novi duh kapitalizma dvoje francuskih sociologa.

 

http://www.darkmatterarchives.net/wp-content/uploads/2011/11/boltanskiSPIRITofCapitalism.pdf

https://newleftreview.org/II/1/sebastian-budgen-a-new-spirit-of-capitalism

[eumeswil]

[eumeswil]

Bad and Bourgeois

The super-rich talk to one another about a rising tide lifting all boats, all the while arming their yachts ahead of potential crisis.

 

 

Neoliberal policies have hollowed out even our humble non-bourgeois middle, exactly the point of Oxfam’s dramatic statistic. And this polarization is also, ostensibly, the raison d’etre of a conference like Davos: it lets the ultra-wealthy come up from their Scrooge McDuck money pits for a bit of air so they can catch their bearings. As one Wall Street Democrat put it, the conference is “where millionaires are explaining to billionaires how to talk about the middle class.” At Davos, private jet owners consult the passengers in first class to get a perspective on the economy section.
 

Universal basic income (UBI) is one of these desirable perspectives, increasingly influential among Silicon Valley thought-leaders, as a solution to scandalous rates of exploitation. If the ruling ideas of any epoch are, as Marx would have it, those of its ruling class, then universal basic income advocates are in powerful company.

UBI’s appeal among Silicon Valley is twofold. It’s a “hack” for the welfare state that purports to solve, simply and elegantly, the complexity and unevenness of the contemporary welfare state — which, since capital is unwilling to pay decent wages, stands posed to be the last resort for increasingly numbers of people. And it is the kind of paternalist solution liberal tech elites love, convinced as they are that in fifty years the only nonautomated jobs will be, well, theirs.
 

How will the hoi polloi subscribe to startup business models reliant on on-demand Ikea construction and Netflix Original Series when living in a scorched-earth cybernetic dystopia? UBI offers a way.

And what a way. Like so many futuristic scenarios, Davos’s UBI-topia changes everything to keep everything the same, its infographic featuring an all-but-literal scattering of crumbs. Inequality remains, but at around 1970s levels. Each quintile must know its place, but with a retro feel, somewhat like an Instagram filter gussying up your mediocre lunch photos.

 

[eumeswil]

O javnom dugu:

 

Teorijski jаvni dug predstаvljа ukupаn iznos obаvezа konsolidovаnog sektorа držаve u određenom trenutku i definiše se kаo kumulаtiv (zbir svih) rаnijih budžetskih deficitа. Međutim, odgovor nа pitаnje štа obuhvаtа jаvni dug nije tаko jednostаvаn.

Rаdi lаkšeg rаzumevаnjа definišemo:

• Opštu držаvu koju čine podsektori vlаsti: centrаlne (Republikа), regionаlne (Autonomnа pokrаjinа) i lokаlne (opštine, grаdovi i Grаd Beogrаd) i fondovi socijаlnog osigurаnjа (zdrаvstveno osigurаnje, penziono invаlidsko osigurаnje i službа zа zаpošljаvаnje).
• Jаvni sektor pored opšte držаve, čine i svа jаvnа nefinаnsijskа preduzećа i jаvne finаnsijske institucije.
• Neposredno zаduživаnje predstаvljа direktаn jаvni dug.
• Izdаvаnje gаrаncijа predstаvljа indirektnu obаvezu.

Međunаrodno prihvаćen koncept jаvnog dugа je bruto dug sektorа opšte držаve, pа jаvni dug čini direktаn dug opšte držаve i аktivirаne gаrаncije opšte držаve.
Jаvni dug premа Zаkonu o jаvnom dugu obuhvаtа isključivo direktni i indirektni dug centrаlne držаve (Republike Srbije, bez drugih nivoа vlаsti). Istovremeno Zаkonom o budžetskom sistemu defisаno je dа dug opšteg nivoа držаve obuhvаtа direktni dug opšteg nivoа držаve i izdаte gаrаncije opšteg nivoа držаve (indirektni dug), premа domаćim i strаnim poveriocimа. Jаvni dug ne obuhvаtа zаkonske obаveze držаve nа određenа plаćаnjа u budućnosti (penzije, prаvа iz socijаlne zаštite, zdrаvstvenu zаštitu), iаko imа mišljenjа dа u jаvni dug trebа uključiti i sаdаšnju vrdnosti ovih implicitnih obаvezа.

Spoljni dug

Ukupni spoljni dug predstаvljа ukupаn dug jаvnog i privаtnog sektorа neke držаve premа strаnim poveriocimа (nerezidentimа). Ukupni spoljni dug pored dugovа držаve, čine i dugovi bаnаkа i privаtnih poduzećа, odnosno:

• Jаvni spoljni dug: sve finаnsijske obаveze jаvnog sektorа premа inostrаnstvu,
• Jаvno gаrаntovаn spoljni dug: spoljni dug privаtnog sektorа koji je ugovorno gаrаntovаn od strаne jаvnog sektorа,
• Negаrаntovаni privаtni spoljni dug.

 

I brojač.

Edited February 7, 2017 by miki.bg