Permanentna kriza domaće ekonomije

[namenski]

Šta će država da prepoznaje prilike, kad si ti već prepoznao? Što nisi upoznao Afrikance sa FAPom?

Uzivaj, vidim da si u formi.

Ciao  :)

[Prospero]

Buh bye

[Sestre Bronte]

To je tema za poseban topik: tehnoloski, Srbija je do pre neku godinu imala da po Africi ponudi toliko toga proizvedenog na tehnoloskom nivou koji je ekstremno primeren Africi.

Na brzinu i primera radi: 'klasican' FAP kamion, NOV, bio je kudikamo prihvatljivija alternativa za Afriku, nego model koji joj je nametnut i koji od Afrike cini groblje krseva koji tamo stizu iz 5 ruke, posto se izredjaju sva trzista, od visokorazvijenih do onih koja to pokupe polovno i akaju dalje.

Isto vazi i za traktore.

Masine koje su jednostavne, nesofisticirane, jeftine, cije je odrzavanje moguce u supi i pomocu neobucene ili vrlo malo obucene radne snage, proizvedene tehnologijama koje Srbija ima i koje je savladala.

Ovo samo kao rimer, naravno.

 

Afrika je vrlo raznovrsna tema, ne znam o kojoj Africi pričate,  npr što se tiče poljoprivrednih mašina , tu imamo ponudu sasvim primerenu potrebama, međutim, nemamo UK predstavnike na terenu.

Edited March 15, 2016 by Braća Strugacki

[Lord Protector]

Slučaj Tajvana, zanimljiv zato što su imali hiperinflaciju, strane investitore, slabo plaćenu radnu snagu na početku, sve dok nisu počeli da se oslanjaju na sopstvene snage:

 

 

After a period of hyperinflation in the late 1940s when the Kuomintang (KMT) military regime of Chen Yi overprinted the new Taiwan Yuan against the previous Japan Taiwan Yen, it became clear that a new and stable currency was needed. When the KMT government retreated to Taiwan after the loss of mainland China in the Chinese Civil War, it brought part of the precious metal and foreign currency reserve of mainland China to the island. Although war-ravaged China had held only a very small reserve, some $170 million in all,^[1] those reserves helped to establish a gold-standard reserve currency in Taiwan, which in turn helped to stabilize prices and reduce hyperinflation. More importantly, many of the Chinese intellectual and business elites moved with KMT to the island. The Japanese had built up the agricultural and industrial infrastructure as well as chemical, material, and food reserves on the island that allowed the elite of the KMT supporters to jump start their own economic endeavors. .Along with the $4 billion in financial aid and soft credit provided by the US (as well as the indirect economic stimulus of US food and military aid) over the 1945-1965 period, Taiwan had the necessary capital to restart its economy. Further, the KMT government instituted many laws and land reforms that it had never effectively enacted onmainland China.

A land reform law, inspired by the same one that the Americans were enacting in occupied Japan, removed the landlord class (In a similar manner as Japan), and created a higher number of peasants whom, with the help of the state, increased the agricultural output dramatically. This was the first excedent accumulation source.^[2] It inverted capital creation, and liberated the agricultural workforce to work in the urban sectors. However, the government imposed on the peasants an unequal exchange with the industrial economy, with credit and fertilizer controls and a non monetary exchange to trade agrarian products (machinery) for rice. With the control of the banks (at the time, being the property of the government), and import licenses, the state oriented the Taiwanese economy to import substitutive industrialization, creating initial capitalism in a fully protected market.

It also, with the help of USAID, created a massive industrial infrastructure, communications, and developed the educational system. Several government bodies were created and four-year plans were also enacted. Between 1952 and 1982, economic growth was on average 8.7%, and between 1983 and 1986 at 6.9%. The gross national product grew by 360% between 1965 and 1986. The percentage of global exports was over 2% in 1986, over other recently industrialized countries, (like South Korea), and the global industrial production output grew a further 680% between 1965 and 1986. The social gap between the rich and the poor fell (Gini: 0.558 in 1953, 0.303 in 1980), even lower than some Western European countries, but it grew a little in the 80's. Health care, education, and quality of life also improved.^[3] Much of that was made possible through US economic aid, subsidizing the higher cost of domestic production. The flexibility of the productive system and the industrial structure meant that Taiwanese companies had more chances to adapt themselves to the changing international situation and the global economy.

In 1959, a 19-point program of Economic and Financial Reform, liberalized market controls, stimulated exports and designed a strategy to attract foreign companies and foreign capitals. An exports processing area was created in Kaohsiung and in 1964, General Instrument spioneered in externalizing electronic assembly in Taiwan. Japanese companies moved in to benefit of low salaries, the lack of environmental laws and controls, a well educated and capable workforce, and the support of the Government. But the nucleus of the industrial structure was national, and it was composed by a large number of small and medium-sized enterprises, created within families with the family savings, and savings cooperatives nets (會 Pinyin: Huì). They had the support of the government in the form of subsidies and credits loaned by the banks.

Most of this Huì appeared for the first time in rural zones near metropolitan areas, where families shared work (in the parcels they owned and in the industrial workshops at the same time). For instance, in 1989 in Changhua, small enterprises produced almost 50% of the world's umbrellas. The State attracted foreign companies in order to obtain more capital and to get access to foreign markets, but the big foreign companies got contracts with this huge net of small sized, familiar and national companies, which were a very important percentage of the industrial output.

Foreign investment never represented an important component in the Taiwanese economy, with the notable exception of the electronic market. For instance, in 1981, direct foreign investment was a mere 2% of the GNP, foreign companies employed 4.8% of the total workforce, their production was 13.9% of the total production and their exports were 25.6% of nationwide exports. Access to the global markets was facilitated by the Japanese companies and by the American importers, who wanted a direct relationship with the Taiwanese brands. No big multinational corporations were created (like in Singapore), or huge national conglomerates (like South Korean chaebols), but some industrial groups, with the support of the government, grew, and became in the 90's huge companies totally internationalized.

Most of the development was thanks to the flexibility of family businesses which produced for foreign traders established in Taiwan and for international trade nets with the help of intermediaries. But the importance of the state must not be forgotten. It was the central organism which coordinated the industrialization process, it created the infrastructures, it attracted foreign investment, it decided the strategic priorities and, when necessary, recurred to impose its conditions.

 

I oni su se iščupali samo sa privredom koja je u domaćem vlasništvu, domaćim kapitalom, državnom intervencijom gde treba i subvencijama domaćim proizvođačima.

Edited March 15, 2016 by slow

[Tribun_Populi]

Ali zato na drugoj strani kontinenta, pa... nije moglo bolje.

 

 

Moćni domaći insajderi u Srbiji su preko ofšor firmi, na tuđe ime, kupovali bagatelno domaća preduzeća iz kojih su izvlačili sredstva i prebacivali u inostranstvo. Desetine milijardi dolara je opljačkano i izneto iz Srbije nakon 2000. kroz razne ilegalne transakcije, pominje se cifra od 51 milijardu dolara, kaže za Radio Slobodna Evropa Majkl Hadson (Michael Hudson), urednik u „Međunarodnom konzorcijumu za istraživačko novinarstvo“ i jedan od autora teksta na našoj stranici „Kako su uništavani Navip, Fidelinka i Agrohem“.

 

link

 

 

 

Vidi, vidi, pare! Posle 2001-ve, zamislite.

[Desmond Bojčinski]

Lepa tema, zadovoljstvo čitati ukrštene stavove, samo moram da primetim da poređenja sa Češkom, Korejom i ostalima i nije baš prikladno. Par ljudi koji se bolje razumeju od mene u ekonomiju često pominju Slovačku i njihov model ekonomije i zakonodavstva kao nešto na šta bi trebalo da se ugledamo. Koliko priča ide, Košice nisu ugašene jer se bave i proizvodnjom poluproizvoda za auto industriju, koja tamo cveta posle izgradnje tri fabrike automobila. E sad, koliko je država uradila nešto, a koliko slobodno tržište, nemam pojma.

[namenski]

Afrika je vrlo raznovrsna tema, ne znam o kojoj Africi pričate,  npr što se tiče poljoprivrednih mašina , tu imamo ponudu sasvim primerenu potrebama, međutim, nemamo UK predstavnike na terenu.

Pricam, i to na osnovu sopstvenog uvida, koje poslom, koje privatno, o takozvanoj podsaharskoj Africi, a i nju sam uzeo samo kao primer sa sve FAP-om ili traktorom 533/539 takodje kao primerima: vise smisla ima novoproizveden kamion - opet na primer - ili stacionarni dizel motor, proizveden tehnologijom s kraja 80-ih, nego 10-ak godina star zapadnoevropski/japanski/korejski kamion koji je u Afriku stigao posto je odradio svoje u barem 2 ili 3 ruke, putujuci i bivajuci preprodavan od Nemacke, preko juzne/istocne Evrope, Turske ili BI...

Nezahtevan za odrzavanje, pogodan za rukovanje i odrzavanje od strane nekvalifikovane radne snage, robustan na konvencionalan nacin, itd, itd: ova prica ima smisla samo kao primer i samo utoliko sto je bila prilika da fabrike te vrste opreme po Srbiji ne izumru nego da nastave sa proizvodnjom i izvozom.

Uz to bi vremenom, moralo da dodje i do poboljsanja, kako procesa, tako i produktivnosti, sa sve postepenim ukljucenjem u takozvane svetske tokove, radnom snagom koja je sacuvana...

Ne znam sta je UK, ali znam da je dole^tm postojalo i interesovanje, a postojalo je i trziste, skupa sa kakvom-takvom tradicijom prisustva.

Isto vazi i za proizvodnju brodova za unutrasnju plovidbu, robe takodje veoma trazene, ali ne u modernim zapadnoevropskim/australijskim oblicima.

Sta god i kako god, tako nesto ne bi moglo da se izvede bez akcije/podrske drzave i u svakom slucaju bi bilo uputnije nego decenijsko mucenje istih tih fabrika ovde, sa sve prodavanjem prica o samo sto nije zapocela proizvodnja modernih, najmodernijih kamiona iz Srbije kojih je svet zeljan.

 

Uostalom, paralela je jednostavna: nije ovaj svet gladan samo sofisticiranih tehnoloskih andrmolja, naprotiv - gvozdjare po Srbiji, CG i Bosni pune su sekira i ostalog rucnog alata, lopata, motika, itd, itd..., proizvedenih u - Sloveniji u kojoj nekom nije bilo ispod casti da odrzi i podrzi proizvodnju te vrste proizvoda, a ne da se krije gadjanjem terminologijom menadzera za ovo ili ono, HR-ova i ostalih nekriticki uvezenih budalastina, glumi razvijenost i ulazak u svet trzista i kapitala koji je u Srbiji 1 fikcija i 1 sminka vidljiva na mestima kao sto su Airport City i slicni beogradski staklenci u kojima mladi i lepi glume kapitalizam i trziste na novokomponovani srpski nacin, otprilike onako kako ga Prospero & Co ovde zamisljaju - al' je lep ovaj svet, ovde banka, onde cvet...

Muka mi bre bila kad sam par puta usao u razne Nestle-e u kojima inzenjeri trepere cekajuci da im se kaze sta da rade, preplaseni od svega i svacega i u kojima od inzenjerstva nema ni i, ali zato ima sijaset prepisanih pravila i parola koje je neko doneo i okacio po zidovima smatrajuci da je to dovoljno da se bude moderan.

 

 

Edit: industriju naoruzanja, tako nedragu moralistima i kao privrednu granu problematicnu samo novokomponovanim srpskim borcima za sve i svasta, namerno ne pominjem, za nju vazi isto - ima ko ce da potrebite snabdeva najmodernijim avionima i raketama, falice uvek ono osnovno.

Problem je u tome sto je srpska drzava i to posle 2000. godine i tu uprskala, zasrala i to na najgori moguci nacin.

Edited March 15, 2016 by namenski

[Lord Protector]

Ali zato na drugoj strani kontinenta, pa... nije moglo bolje.

 

 

Moćni domaći insajderi u Srbiji su preko ofšor firmi, na tuđe ime, kupovali bagatelno domaća preduzeća iz kojih su izvlačili sredstva i prebacivali u inostranstvo. Desetine milijardi dolara je opljačkano i izneto iz Srbije nakon 2000. kroz razne ilegalne transakcije, pominje se cifra od 51 milijardu dolara, kaže za Radio Slobodna Evropa Majkl Hadson (Michael Hudson), urednik u „Međunarodnom konzorcijumu za istraživačko novinarstvo“ i jedan od autora teksta na našoj stranici „Kako su uništavani Navip, Fidelinka i Agrohem“.

 

link

 

 

 

Vidi, vidi, pare! Posle 2001-ve, zamislite.

 

dve trećine privatizovanih firmi je uništeno:

 

http://www.slobodnaevropa.org/content/kako-su-unistavani-navip-fidelinka-i-agrohem/25124974.html

 

51 milijarda dolara ilegalno se odlila iz Srbije

 

Slučajevi “Agrohema”, “Fidelinke” i “Navipa” samo su deo niza epizoda tamne strane priče o dešavanjima u Srbiji nakon zbacivanja Slobodana Miloševića 5. oktobra 2000. 

 

Dok je međunarodna zajednica slavila pobedu demokratskih snaga, moćni insajderi su u tišini ostvarili enormno bogatstvo tokom radikalne transformacije državnih preduzeća, čija imovina je opljačkana, tako da je sada skoro dve trećine novih privatizovanih firmi ruinirano, piše “Međunarodni konzorcijum za istraživačko novinarstvo”.

 

Agencija za privatizaciju Srbije je bila u obavezi da osigura da kupci privatizovanih firmi ne otuđe njihova sredstva i ne izbace zaposlene na ulicu. Međutim, u Zakonu o privatizaciji je postojala pravna praznina: kupci nisu bili u obavezi da u potpunosti obelodane svoj identitet kao ni vlasničku strukturu.

 

To je, prema izveštajima Saveta za borbu protiv korupcije, omogućilo na stotine licitacija odnosno preuzimanja preduzeća čiji su vlasnici, barem na površini, bili strani investitori, ali to su, u stvari, bili bogati i dobro povezani Srbi, koji su koristili strane, uglavnom ofšor kompanije za kupovinu državnih preduzeća i upotrebili njihova sredstva za ostvarenje mnogo većeg profita. U mnogim slučajevima, novi vlasnici uzeli su kredite zalažući kompanije koje su kupili, opterećujući ih dodatnim dugovima, zatim prodajući ili transferišući vlasništvo nad zemljom, zgradama, mašinama i opremom na ofšor ili druge povezane firme. Prema podacima Socijalnog i ekonomskog saveta Srbije, skoro 2.000 od 3.017 privatizovanih firmi je bankrotiralo ili je na ivici zatvaranja.

 

Istovremeno, nezavisna istraživačka grupacija “Global Financial Integrity” procenjuje da je 51 milijardi dolara prebačeno iz Srbije “nezakonitim finansijskim transakcijama” mahom na ofšor račune između 2001. i 2010, odnosno oko 5 milijardi dolara godišnje.

 

Time je Srbija zauzela visoko 16 mesto na listi od 150 zemalja sa najvećim nelegalnim novčanim tokovima. Tako je, prema podacima Narodne banke Srbije, samo prošle godine je iz Srbije prebačeno oko 900 miliona dolara na račune kompanija Britanskih devičanskih ostrva, koje je poznato po pranju novca.

 

“Tokom privatizacije stvorena je atmosfera da ne treba ništa da pitaš i ne razgovaraš o tome sa kolegama, jer time možeš da ugroziš prodaju firme”, kaže Ištvan Hadji, zamenik predsednika sindikata u Subotici.

 

Ova tri slučaja aktuelizuju i večito pitanje uloge ofšor kompanija, odnosno “poreskih rajeva” u korupciji i ekonomskih nevolja Srbije i drugih zemalja širom sveta, čije privrede posrću.

 

“Ova siva zona omogućava da siromašne zemlje i dalje budu siromašne”, kaže Stefani (Stefanie) Ostfeld iz “Global Witness”, organizacije za borbu protiv korupcije čije je sedište u Londonu, a prenosi  “Međunarodni konzorcijum za istraživačko novinarstvo”.

Edited March 15, 2016 by slow

[palikaris]

slow, ne razumes ti to, tako je moralo^tm, nema sta mi da se ugledamo na Koreje i Tajvane i ostale luzere, nego na okruzenje, ali i tu samo na najgore iz okruzenja, ne Slovence i Cehe nego Bugare i Rumune, Albaniju, tako kazu tate sa zapada i tako ima da bude. Model nam je odlican, nego nije dobro sproveden, treba jos prodati telekom, aerodrom, zeleznicu, vodovod i kanalizaciju istim likovima koji su kupovali i do sada i na isti nacin kako je prodavano i ostalo.

[namenski]

Pa onda trositi i samo trositi  :D

Ali da se drzava pre toga pobrine za skolstvo, zdravstvo i socijalu...

Ostali u red za startapove i ostalo slobodno preduzetnistvo!!!

[palikaris]

+1

da se drzava pobrine za skolstvo zdravstvo i socijalu, ali da svako ko moze, pogotovo preduzetnici^tm ni slucajno nikakve poreze, takse i doprinose ne plate. da dobiju subvencije. i zemljiste za dzabe ako hoce nesto da grade. pa mora im se stvoriti ambijent da posluju inace cemo propasti.

[Lord Protector]

slow, ne razumes ti to, tako je moralo^tm, nema sta mi da se ugledamo na Koreje i Tajvane i ostale luzere, nego na okruzenje, ali i tu samo na najgore iz okruzenja, ne Slovence i Cehe nego Bugare i Rumune, Albaniju, tako kazu tate sa zapada i tako ima da bude. Model nam je odlican, nego nije dobro sproveden, treba jos prodati telekom, aerodrom, zeleznicu, vodovod i kanalizaciju istim likovima koji su kupovali i do sada i na isti nacin kako je prodavano i ostalo.

 

ja mislim da je zapad imao malo udela u odabiru modela privatizacije i njenoj izvedbi, više je to bila domaća burazerska manufaktura...

Bilo je i stranaca koji su se omastili, ali su ipak domaći glodari najodgovorniji i najbrojniji

Edited March 15, 2016 by slow

[namenski]

ja mislim da je zapad imao malo udela u odabiru modela privatizacije i njenoj izvedbi, više je to bila domaća burazerska manufaktura...

Bilo je i stranaca koji su se omastili, ali su ipak domaći glodari najodgovorniji i najbrojniji

Ma neeeee....

To su sve od reda bili vitezovi slobodnog preduzetnistva, nemesanja drzave u stvari koje se je ne ticu, oprobani, takoreci kaljeni u teskim trzisnim uslovima, teoreticari od formata....

Sve samoupravljac do samoupravljaca, oni su ionako vezbali decenijama upropascivanje privrede, samo nisu dovoljno uvezbali, kod njih trajalo decenijama, ovi to ocas posla, dok si dlanom o dlan...

[Luther]

Vučić već jeste neoliberalni stečajni upravnik. A dobićemo i goreg, vrlo brzo. Neka kombinacija južnoameričke i afričke diktature. Ovoliko siromašenje naroda, demontiranje domaće privrede i inostrano zaduživanje dovešće do još žešćih zahteva međunarodnih faktora za ceđenjem suve drenovine. Tada im neće trebati nikakve demokratske rukavice.

Mnogo mračite a uz to iz pograšnih razloga. Narod se od 2001 obogatio, nešto što je odavno demontirano ne možeš ponovo demontirati(crv nije ni postojao) a zaduživanje se trudimo da smanjimo. Neće ovde biti diktature ništa više nego u regionu(osim ako ne prevlada katićizam za šta ne vidim mogućnost). Ko su pak ti grozni "međunarodni faktori", kako, šta i zašto bi bilo šta cedili a ni zašto bi skidali rukavice  pisac nije, bar meni,  uspeo da objasni.

 

 

 

 

Naravno da je nedostatak argumenata kada i ti i Prospero branite neodbranjivo. Hazarda ne trpaj u svoj koš, on je kolega sa ETF-a koji voli privatan biznis i ne pravi elementarne greške kao neki ''neoliberali'' ovde sa zgubidanskih fakulteta nakačenih na državnu sisu.  ^_^

Ne valja ti Južna Koreja, ne valja ti Slovenija, ne valja ti  ni Češka kao primer...pa šta ti valja? Ah da, naveo si kriminalizovanu Bugarsku, to ti je reper i ideal uspešne države.

Da ti otpišem boldovane insinuacije o rl-u na šaljenje ili krećeš stopama Namenskog? A svakako mi nećeš ti određivati sa kime se slažem a sa kime ne.

 

Ponovo koristiš slamnatog, bez njega ni u toalet. Nigde nisam rekao da ne valjaju Slovenija i Češka. Samo da se ne glorifikuje privatizacija u Slo. i njihove ekonomske performanse. A tvoj češki Zetor nije češki već je vlasnik neki fond iz Slovačke a ko je vlasnik fonda me mrzi da tražim. Kako bilo privatni kapital, a ne država, je video ovde potencijal i uložio novac u proizvodnju kako i treba da bude. Za J.Koreju vidi sabrana dela hazard&Prospero.

Ako ti je Bugarska kriminalizovana šta je tek Srbija koja je neprikosnoveni galaktički šampion u kriminalu poslednjih 20 godina.

 

A naravno da mi i Slovenija i Češka  valjaju samo su suviše daleko odmakle pa bi se radije ugledao na bliže i dostižnije primere. Posebno mi valja što su se obe države strmoglavile u EU i NATO( kao uostalom sve ex kom. istočnoevropske) liberalizovale tržište itd. tj. uklopile se u ono što se naziva "zapad". Jel i tebi to valja?

[Luther]

dve trećine privatizovanih firmi je uništeno:

Dobar vam je ovaj američki Dejan Lučić ili Duci Simonović šta li je. Da je ovde bilo 51mlrd bilo čega da se opljačka, makar i zrna peska, mi bi bili Švajcarska.

 

Time je Srbija zauzela visoko 16 mesto na listi od 150 zemalja sa najvećim nelegalnim novčanim tokovima.

Normalno kad ima 1 Nebijšu Katića.