Šarli Ebdo

[Ravanelli]

koja situacija

 

Edited January 9, 2015 by Ravanelli

[prima]

:/

 

[jms_uk]

BBC:

 

Paris attack suspects Cherif and Said Kouachi were on UK warnings index which usually bars people from travelling to Britain.

 

[malkin]

 

 

kritika internet aktivizma na stranu, ovo je važna poenta:

 

We’ve heard a lot about satire in the last couple of days. We’ve heard that satire shouldn’t cause offense because it’s a weapon of the weak: “Satire-writers always point out the foibles and fables of those higher up the food chain.” And we’ve heard that if the satire aims at everybody, those forays into racism, Islamophobia, and anti-Semitism can be excused away. Charlie Hebdo “has been a continual celebration of the freedom to make fun of everyone and everything….it practiced a freewheeling, dyspeptic satire without clear ideological lines.” Of course, satire that attacks any and all targets is by definition not just targeting the top of the food chain. “The law, in its majestic equality, forbids the rich as well as the poor to sleep under bridges,” Anatole France wrote; satire that wounds both the powerful and the weak does so with different effect. Saying the President of the Republic is a randy satyr is not the same as accusing nameless Muslim immigrants of bestiality. What merely annoys the one may deepen the other’s systematic oppression. To defend satire because it’s indiscriminate is to admit that it discriminates against the defenseless.

 

u sličnom tonu piše Džejson Stenli:

 

 

Liberalism is a political philosophy that has as its two chief ideals liberty and equality. In a liberal democracy, all citizens have equal power, because all are possessed of reason, and have the liberty to employ it in expression. In France, which has a right to be considered one of the modern birthplaces of the liberal democratic revolution, satire has long had a special role. Satire is the ultimate method by which reason can address power. With the use of satire, even those without control of resources can, with merely the use of a pen, bring figures of authority down to earth.

 

The revered cartoonists of Charlie Hebdo had not only mocked the chief religious figure of the Islamic faith; but they had also subjected Pope Francis to equal ridicule. No authority figure was safe. To take Charlie Hebdo as singling Islam out for abuse is a misunderstanding, one might think. Their target was authority, whatever its source.

Yet, as the staff of Charlie Hebdo was aware, there surely is a difference, in France, between mocking the pope and mocking the Prophet Muhammad. The pope is the representative of the dominant traditional religion of the majority of French citizens. The Prophet Muhammad is the revered figure of an oppressed minority. To mock the pope is to thumb one’s nose at a genuine authority, an authority of the majority. To mock the Prophet Muhammad is to add insult to abuse. The power of the majority in a liberal democracy is not the power of monarchs, to be sure. But it is power nonetheless.

 

i još jedan odličan tekst:

 

I want to say something more specific about why, even as I support free speech rights, I do not want to be associated with the specific politics of that magazine—or the political agendas that defenses of it are likely to advance.

 

There is a strong tradition in the last twenty years of French politics of selective alliance with progressive causes. Mainstream French support for some of these causes pretty reliably tracks whether they are associated with Muslims and/or blacks. This was apparent in the French headscarf ban in public schools; suddenly everyone was a feminist when it was an opportunity to stigmatize Muslims. (Not that this is specifically French–remember Laura Bush’s speech about Muslim women immediately after September 11?) As Joan Scott persuasively argues, mainstream discussions of veiling made clear that patriarchal dress practices engaged in by white French women—high heels, for instance—were impervious to criticism, veiling became the symbol of patriarchy par excellence. If you expect the Charlie Hebdo case not to bring up right-wing nationalist sentiment in France, I invite you to consider the fact that Marine LePen is already asking for a referendum on the death penalty.

 

Underpinning this selective support for progressive causes in France is also a certain way of framing the importance of women’s rights, rights to free speech, rights to education, and so on. Another name for France is “le pays des droits de l’homme.” According to this framing, human rights are part of (white) French culture. Attacks on human rights are attacks on French culture, and those who do not have French culture are opponents of human rights. This makes the slip from “those who oppose freedom of speech are our enemies” to “cultural others are our enemies” all too easy to make.

 

The fulcrum in this argument that “others” are opponents of human rights is religion. As French opposition to immigration has swelled, so too has the popularity of arguments from laïcité. These arguments say that religion—especially public displays of it—are inconsistent with support for human rights. Displays of religiosity that are part of white French culture are not recognized as such—it’s fine to have a public Easter vacation and to wear a “small cross” to school. But French Muslims are often seen as attacking human rights by virtue of having a religion, and having one that many of them seem intent on visibly marking their adherence to.

 

What that allows, in a nutshell, is for arguments against religion to serve a racist function. If Muslims have a religion, and white French people do not, then mocking religion plays into the hands of those who would portray Muslims in general as a threat. A number of viral posts right now are arguing that Charlie Hebdo’s politics were not racist because they criticize religion. I think those posts are missing a reality of the French context—criticisms of religion function to stigmatize Muslims without ever having to say the word. (Much as, in the United States, the word “welfare recipient” immediately conjures up an offensive image of a woman of color without having to mention race.)

 

 

najveći test i najvažnije pitanje u ovom trenutku (posle, naravno, situacije sa otetim taocima) je to kako će izgledati francusko i evropsko "keep calm and carry on." Amerika je pala na tom testu posle 11. septembra. to je glavni razlog zašto mislim da na ovakvim tekstovima i promišljanjima treba insistirati odmah, i iako ima onih koji ih (poput američkih desničara koji zabranjuju svaku priču o oružju u danima posle masovnih ubistava) doživljavaju kao neukusne i uvredljive po žrtve.

[malkin]

:/

 

 

eh kad bi moglo dupe da se obriše ekranom... ovo je ista ona škola mišljenja koja je liberale u Americi proglašavala za petu kolonu u jesen 2001.

[prima]

zasto na sky news live chatu sa strane dominiraju srbi sa nekakvim glupostima?

 

edit : hide chat

Edited January 9, 2015 by prima

[yolo]

Prevod : Ako se ne predate, nas crtac ce karikaturisati proroka..

 

 

do jaja duhovito..... a kad ce smesno?

[prima]

eh kad bi moglo dupe da se obriše ekranom... ovo je ista ona škola mišljenja koja je liberale u Americi proglašavala za petu kolonu u jesen 2001.

u pravu si

[wall]

Izgleda da ide napad u štampariji.

[braca]

do jaja duhovito..... a kad ce smesno?

 

pa ne mozemo svi da postavljamo relativizatorske placipicke

[frn1782]

Treba razumeti osetljivost muslimana jer oni imaju tako te ludake.

A da nema alahh akbar psihopata ne bi bilo ni osetljivosti.

Principijelnost do jaja, pisaj po sirotinji osim ako nije bas luda da bude opasno.

[Weenie Pooh]

хенити је ђубре који је довео ово друго ђубре у емисију и дискутује са њим као да је он представник свих муслимана на свету - ево видите то је ислам, они би све да нас побију ако им се не приклонимо, то потпиривање мржње је баш нешто што је јако корисно у овом тренутку

+1

 

eh kad bi moglo dupe da se obriše ekranom... ovo je ista ona škola mišljenja koja je liberale u Americi proglašavala za petu kolonu u jesen 2001.

+2

[Ryan Franco]

 

 

Internet komentatori: ne izvinjavamo se zbog napada na „Šarli Ebdo“

January 9, 2015

by Javaria Akbar

•   Share
•   Tweet

•  
•  
•  
•  

Mala kolekcija onlajn komentara u kojima se raspravlja o tome da li umereni muslimani treba da se izvinjavaju zbog dela ekstremista

Kada bi neki neznanac od vas tražio da se izvinite zbog nečega što niste uradili, šta biste mu rekli? Pretpostavljam da bi mu većina nas rekla da prestane da bude toliko agresivan, da nas ostavi na miru i nađe pravog krivca, jer to je najrazumniji način postupanja sa nekim ko je potpuno promašio poentu.

Stoga mi je čudno što toliko mnogo krstaša za tastaturama zahteva od umerenih muslimana širom sveta da ustanu i izvine se za jučerašnji bezumni napad islamskih ekstremista na redakciju Šarli Ebdoa.

Zasenjujući kratkovide i neuke reakcije na napad – kao na primer, korišćenje napada „Britanije na prvom mestu" kao izgovor za prodaju bedževa sa svojim buldogom, ili Feridžovo iskorišćavanje ovog zverstva kao dokaz da je multikulturalnost loša stvar – većina kolumnista i gostujućih komentatora reagovala je na odmeren i pronicljiv način. Ali na dnu velikog broja članaka, gomila nemuslimana je ostavila komentare o tome kako bi muslimani trebalo da izađu na ulicu, da osude napade i preuzmu krivicu na sebe u ime islama.

„Zašto se takozvani 'umereni muslimani' ne oglašavaju?", pitaju oni.

„Kada možemo da očekujemo reakciju 'religije mira'?"

Izvinjavam se ako mi je nešto promaklo, ali stvarno ne shvatam ovakvo rezonovanje.

Ne moram da ističem da se neizmerno solidarišem i saosećam sa žrtvama i njihovim porodicama. Ali tražiti od mene da mi bude žao zbog postupaka ekstremista, zbog toga što sam pukim slučajem muslimanka, isto je kao tražiti da se izvinjavam zbog tuđih slovnih grešaka.

Varvarski teroristi koji sebe opisuju kao muslimane nemaju ništa sa mnom, mojim verovanjima, mojom dušom ili mojom ličnošću. Izvinjavanje zbog njihovih gnusnih zločina meni nema nimalo smisla, jer sa njima nemam apsolutno ništa zajedničko, i nemam nimalo razumevanja za njihovu grotesknu interpretaciju islama. Zašto bih preuzimala odgovornost za tuđe grehe? Grehe koje ne mogu ni da dokučim, ni da razumem?

Otići ću na marš solidarnosti, ne zbog toga što mi je dužnost da pokažem svetu da muslimani ne podržavaju ubice i teroriste, već zato što sam ljudsko biće i osećam emaptiju za postradale. Razgovaraću o svojoj veri i pokušaću da razvejem strepnje, ali osim toga, ja sam sa tim ekstremistima povezana isto toliko koliko i neki „patriota" iz UKIP-a (Partija za nezavisnost Ujedinjenog kraljevstva) koji sedi u svom bungalovu i ima problema da razlikuje islam od nasilnog islamizma.

Kada je Engleska Liga za Odbranu (EDL) održala demonstracije u mom gradu, nisam mislila da je dužnost belih Britanaca koji nisu rasisti da organizuju marš pokajanja. Nisu morali da kažu da se izvinjavaju zbog postupaka fanatika, jer sami nisu fanatici. Da li cenim kada aktivisti dignu svoj glas protiv rasizma? Naravno. Cenim sve humanitarne napore. Ali takođe prihvatam da to može da se postigne bez izvinjenja koja ne služe ničemu osim da umire one koji nisu shvatili suštinu.

Štaviše, ne želim da bilo ko povezuje moje razumevanje miroljubivog islama sa apsurdnim akcijama estremista. Izvinjenje u njihovo ime samo bi napravilo vezu između mene i njih, koliko god beznačajna bila. Ne želim ni na kakav način da budem povezana sa grupom nehumanih čudovišta, baš kao što ne želim da ručam sedeći pored sasušenog psećeg govna. Imam pravo i mogućnost da se distanciram, pa ću tačno to i uraditi. Izvinjenjem bih prihvatila odgovornost, prihvatila bih da islam, onakav kakvog ga ogromna većina shvata, ima nekakve veze sa ubistvom tih nedužnih novinara. Ja ne verujem da je tako, kao i svaki normalan musliman koji ceni vrednost ljudskog života i zadojen je miroljubivim učenjima proroka Muhameda.

Mnogo muslimana i islamskih grupa osuđuju ovaj napad. I ja ga osuđujem, ne samo kao muslimanka, već i kao sestra svakoga ko veruje u svetinju ljudskog života. I ako polazimo od te premise, čitava populacija Zemlje bi trebalo da se izvini zbog događaja u redakciji Šarli Ebdoa.

Mnogi muslimani su umorni od kajrona na vestima u kojima se svaki čin terorizma izjednačava sa islamom. Šačica psihopata je ocrnila većinu, i niko od nas ne želi da ima bilo šta sa otrovnom manjinom iz straha da se posredno ne ukalja. Muka mi je od toga kada normalni stariji muslimani, koji su proživeli živote isto kao i vi (verovatno se moleći malo više i, ako je verovati Benu Afleku, jedući mnogo više sendviča) moraju stalno da dokazuju drugima da su dobri ljudi.

Naravno, otvoreni dijalog je dobra stvar, i uvek ću zagovarati moć diskusije. Ali besmislena ideja da bi svi muslimani morali da se izvine zbog groznih nedela drugih me je zgranula. Radije ću provoditi vreme voleći ljude kojima sam okružena, biti ljubazna i fina prema komšijama i verovaću da se lepo vraća lepim.

Nedužni muslimani koji se ne izvinjavaju za zločine poremećenih islamista nisu ravnodušni prema zverstvima. I dalje izražavaju svoj stav u svojim domovima i zajednicama tako što manifestuju lepotu islama svojim delima i rečima. Muslimane uče da budu kule svetilje koje privlače druge svojom toplinom i sjajem učenja Kurana. Uče nas da budemo ljubazni, da praštamo, da budemo gostoljubivi i pošteni. Takođe nas uče da verujemo u moć miroljubive molitve, i možda zbog toga mnogi od nas deluju tiho.

Ali tiha voda breg roni, i velika većina muslimana na svetu, ljudi kao što su moji tihi, penzionisani roditelji i moja bogobojažljiva majka, mole se za sve žrtve, njihove porodice, i za budućnost.

 

http://www.vice.com/rs/read/internet-komentatori-zbog-ovoga-se-ja-i-drugi-muslimani-necemo-izvinjavati-zbog-napada-na-sarli-ebdo

[Shan Jan]

A toga kao nema? Dje nam se dede onaj iz Cikaga sto ga 'apsise federalci zbog silnih pronevera :D

Naravno da ima razlicitih nivoa prenosenja rodne grude bilo gde, samo htedoh reci da nisu svi imigranti fleksibilni i prilagodljivi drugacijoj kulturi. Na ovakvom i slicnim slucajevima se vide ekstremi toga ali ima toga koliko hoces. Meni padaju na pamet neki nasi imigranti koji konstantno kukaju na glas za rodnom grudom ali su tamo negde zbog prokletih para (da ne podsecam da ima i narodna pesma na tu temu ili vise njih), smeta im sve u drzavi zivljenja osim ekonomske dobiti, rado bi objasnili domacinima da to tako ne ide u njihovoj domovini itd. Naravno, vecina tih ljudi ne bi zapravo uradila nista ekstremno, no se zadrzavaju u domenu kukanja, ali iz te kofe povremeno ispadnu i neki ekstremi.

 

Ma naravno, to su samo manje ekstremni primeri ali princip je isti. Glupi rados ce cim bude mogao pobeci u Nemacku a onda ce uzivajuci u blagodetima tog drustva kenjati kako nema zemlje do Srbije. Pri tom nije ovde u pitanju samo kinta vec celokupan razvoj drustva, to sto se u tim zemljama postuje zakon i moral, sto je to drustvo odavno postiglo koncenzus da bude humano i tolerantno, sto politicari rade ponekad i za narod a narod ponekad i za bolje celog drustva... E onda dodje Rados i zapeva kako metar iz njegovog sela je bolji od svega toga. Pri tom da je taj isti Rados na mestu onog Hansa, Zaka ili Dzona i da mu ovako kenja neki imigrant pa zaklao bi ga na pragu njegove kuce. Ali ne mozes ocekivati od prosecnog stanovnika kugle da vidi malo dalje od svoje tupe glave. 

[wall]

Ide i u marketu.