Mustafa Kemal'in askerleri

[Skyhighatrist]

+1, samo mahni da si na slobodi!

[Frau Gabrijela]

da, samo da znamo da si ok.čitav dan zavirujem ovde da vidim da li se pojavio.

[harper lee]

Beowl sutra ima veliki dan i cenim da je danas sav ustreptao od srece ali i zauzet do guse.

[kobni zelaya]

Ženi se, delija?

[Muwan]

Selam braćo i sestre, dobro sam i zdravo ali preko glave u poslu i drugim obavezama. Ove nedelje radim iz "sigurne sobe" (samo intranet, nema pristupa spoljašnjim sadržajima) jer je to jedini način da budem 100% fokusiran na šljaku :) Ovde se u proteklih par dana situacija u velikoj meri smirila a tenzije prebacile u političku arenu gde im je i mesto. Nakon onog groznog vikenda, ljudi su prestali da organizovano idu na Taksim (marš sindikalaca je bio poslednja takva inicijativa) što je na kraju zamenjeno sada već čuvenim Duran adamlar performansom. U nekim četvrtima je do utorka potrajala večernja blokada saobraćaja, ja lično sam prošao kroz dve u alavitskim naseljima gde inače žive šljakeri sa kojima se čak i policija nerado kači.U Ankari i dalje ima manjih i većih napada policije na demonstrante, mada međunarodni mediji to uglavnom kuliraju jer im je izgleda od čitave Turske jedino Istanbul interesantan. U Mersinu je Erdoğan otvorio Mediteranske igre, pa su demonstranti noć uoči njegovog dolaska postavili šatore u centru grada ali je policija to razbila bez većih poteškoća i sada ne dozvoljavaju prilaz centralnom gradskom trgu. Istanbul se, pak, dovija na razne načine. Osim Duran adamlara, pojavila se još jedna fenomenalna forma okupljanja a to su politički forumi u parkovima. Koncept je jednostavan: u raznim delovima grada, tamo gde postoji neki lep parkić u kojem se ljudi mogu okupiti, svake večeri se održavaju politički forumi u znak podrške Gezi protestu. Nema skandiranja, nema velikih parola, skoro isključivo političke diskusije. Ovo je velika novina za tursko društvo koje za istu treba da zahvali mladoj generaciji koja je donela novi sistem vrednosti i nove kanale komunikacije kojima taj sistem promoviše. Društvena podela naravno ostaje tu gde je ali je za zemlju u celini dobro to što ona nenasilna polovina uporno pronalazi načine da se bori u situaciji kada je jasno nadjačana sveobuhvatnim nasiljem koje sprovodi druga polovina. Mislim da postoje solidne šanse da se nenasilne metode i koncept društvene solidarnosti malo po malo "uvuku u sistem", kako ova nova generacija bude zauzimala više prostora. 1 lep društveni i sociološki proces za posmatrati.Stvari doduše još uvek nisu 100% idilične, pa je sinoć u Yeniköy parku grupa batinaša napala ljude koji su se okupili na redovnom večernjem forumu. Nije bilo ozbiljno povređenih a batinaše je navodno predvodio predsednik opštine Yeniköy gde je na vlasti AKP. Tokom dana je jedna lokalna aktivistkinja™ (rođena u Nemačkoj doduše) izašla na Taksim u bikiniju. Ovo je bio prilično retardiran potez jer je odmah izazvao gnevnu reakciju konzervativista koji su se tu zatekli, a ujedno je dao Erdoğanu besplatnu džebanu koju on neće propustiti da obilato iskoristi u narednim danima i etiketira čitav Gezi protest kao leglo razvrata, promiskuiteta i dekadencije. Za ova IP hapšenja koja Historian pominje nisam čuo ali mi je par kolega koji žive u naseljima blizu Taksima potvrdilo da je prošlog vikenda bilo random odvođenja iz stanova. Ono, pokucaju pa te privedu ako otvoriš. To je jedan od razloga iz kojih je urbana ekipa odlučila da batali skandiranje na Taksimu. Doduše, bilo je dosta konfuznih situacija, npr. u utorak je u četvrti Osmanbey došlo do verbalnog sukoba između demonstranata i vlasnika prodavnica (šopkipera™) koji su vikali na njih da odu odatle. Bilo je otprilike: "Šta hoćete, da nas vratite u bedu? Ovo ovde je bio potpuni raspad, sada barem imamo neku perspektivu" (četvrt danas zaista sija i blješti u poređenju sa periodom od pre 5-6 godina).Na drugoj strani, gradonačelnik Istanbula (ne guverner) je najavio da će gradske vlasti ubuduće tražiti mišljenje javnosti "čak i kada odluče da pomere autobusko stajalište". Na prvi pogled mi je delovalo kao cinizam ali izgleda da je samo u pitanju prenaglašeno uvlačenje potencijalnim biračima na narednim lokalnim izborima. Čak je smenio (ili barem tvrdi da je to uradio) nekoliko opštinskih činovnika zbog umešanosti u paljenje šatora demonstranata u Gezi parku. Zanimljivo je da je tokom nedelje smenjen i načelnik policije u Istanbulu, verovatno zbog toga što tokom dvonedeljnih dešavanja od njega nije bilo ni traga ni glasa (u medijima) dok su se ostali utrkivali u pretnjama i upozorenjima tipa: "šta bismo sve mogli da vam uradimo, ali eto, ipak nećemo".Na međunarodnoj sceni EU se dvoumi da li da odloži otvaranje narednog poglavlja pregovora o članstvu Turske, koje je bilo zakazano za ovaj mesec. Kao po običaju, Švabo kao hoće da odloži a ostali ga kao ubeđuju da ipak ne odloži. Razmena packi između Turske i EU po ovom pitanju ne prestaje, a u okviru iste Turski ministar za EU integracije uporno nastoji da od sebe napravi kompletnog degenerika u poređenju sa kojim 1 Vuk Jeremić predstavlja svetskog velikana diplomatije i političkog umeća.Ukoliko ovaj vikend prođe mirno, stvari će definitivno krenuti u pravcu konačnog smirivanja. Ratoborne frakcije u AKP će verovatno izazvati nekoliko odvojenih incidenata u parkovima ali to ne bi trebalo da proizvede neke ozbiljne posledice. Fokus javnosti je već u dobroj meri prebačen na ulogu Turske u naoružavanju pobunjenika u Siriji, a sve se više diskutuje i na temu (kontra)produktivnosti eventualnog odlaganja otvaranja ovog EU poglavlja. Na domaćem terenu, vlast najavljuje "uređenje društvenih mreža". Prvo su naglašavali da to nikako ne znači zatvaranje istih, sada naglašavaju da se uređenje™ isključivo odnosi na suzbijanje "lažnih naloga". Kako planiraju to da izvedu, ostaje da vidimo.

Edited June 21, 2013 by beowl

[Tinman]

Hvala ti jos jednom na sjajnom izvestaju i drago mi je da vidim da ti se nista nije desilo. :)

Edited June 21, 2013 by Tinman

[Muwan]

Financial Times o svrsishodnosti odlaganja novog poglavlja.

Global Insight: EU betrays cultural blind spot in handling TurkeyBy David Gardner in BeirutGermany’s resolute opposition to Turkish entry may be a nail in the coffin of a vital relationshipPlans to resurrect Turkey's moribund EU accession negotiations next week seem to have fallen victim to the way Recep Tayyip Erdogan has treated this month’s national outburst of anger against what his critics see as his authoritarian whims. His government has overreacted to protests triggered by its high-handed plans to bulldoze a rare bit of green space near Taksim Square in central Istanbul. Apart from an interlude while Mr Erdogan was out of the country, riot police have been given their head to put down predominantly peaceful demonstrations.The prime minister, the towering figure of modern Turkey who has won three straight elections with an increased share of a rising vote, detects an internationally orchestrated conspiracy to bring to power discredited secular elites that cannot beat him and his neo-Islamist Justice and Development party (AKP) at the polls. He is staging mass rallies to make the point, stridently and with more than a hint of menace. The EU has to tread a fine line: addressing Mr Erdogan’s paranoid and intolerant behaviour; but somehow engaging with this civic blossoming of urban Turkey, with its diverse vitality that is democratic and, well, European.But for all its vaunted claims to act as one in European and world affairs, the EU seems culturally incapable of dealing with Turkey. France had softened its opposition to Turkish entry into the EU, clearing the way, after a three-year hiatus, for negotiations to resume next week on regional policy, one of the 35 chapters of the acquis communautaire, the club rules prospective new members must adopt. Germany, however, remains resolutely opposed and on Thursday blocked opening this new chapter. Angela Merkel, Germany’s chancellor, appears especially angry that police attacked the German hospital and tear-gassed a hotel near Taksim where leaders of the German Greens were staying. But Ms Merkel has always rejected Turkish entry and her Christian Democrat party’s draft manifesto for this autumn’s general election says “the country does not meet the criteria for joining the EU”. The stage has been set for a collision between an inward-looking, German-led Europe and a wilful Turkish prime minister threatening to suspend relations with the EU, while boasting that he is still around while European leaders that blocked him – such as Nicolas Sarkozy, the former French president – have fallen by the wayside.There are other ways of looking at this, however. Without the EU, Mr Erdogan would most probably not have been able to take office a decade ago, such was the hostility of the secularist establishment. Without the shield of EU club rules, he could not have broken the power of the army, the final arbiter of Turkish politics before Europe entered the picture. Europe was transformative, for Mr Erdogan and Turkey. This engine of reform and renewal sputtered the moment preachy EU leaders started raising the bar to entry, and the democratic life of Turkey visibly coarsened. Mr Erdogan has started reaching for control of almost every social sphere, from food and drink to science and sport. Turks have become disillusioned with the idea of Europe, which has little leverage left.At the same time, Mr Erdogan and the AKP’s signal success in building a larger, more prosperous middle class has opened the way to greater democratic activism with which they seem unable so far to cope. They keep repeating they won 50 per cent of the vote, as though entitled to ignore the 50 per cent who did not vote for them. Marc Pierini, EU ambassador to Turkey until 2011 and now at the Carnegie Endowment in Brussels, says the latter “are the 50 per cent who understood what EU values are about and want to apply them in Turkey”. Heather Grabbe, formerly a senior EU official dealing with enlargement, in a Centre for European Reform paper this week urges the EU to “hug Turkey closer at this great moment in Turkey’s democratic journey”. Moment it certainly is. But after Germany’s firm opposition it is more likely to be remembered as a nail in the coffin of a vital relationship than proof of Europe’s soft power with countries such as Turkey that influence its neighbourhood.

[nera]

Beowl, jos jednom hvala na iscrpnom izvestavanju :)Ja sam jos pre desetak dana primetila da je nestao sa FB poznanik iz Istanbula. Prvih dana je kacio slike iz Gezi parka, aktivno ucestvovao u protestima, i onda odjednom nista. Profila kao da je izbrisan, ime stoji jos uvek ali nema nicega...

[Anduril]

Financial Times o svrsishodnosti odlaganja novog poglavlja.obal Insight: EU betrays cultural blind spot in handling Turkey

Ocigledno je da i sama EU ne zna tacno sta su joj osnovne "vrednosti" tako da bi ulazak autoritarne Turske mogao znaciti ne toliko dolazak evropskih "vrednosti" u Tursku nego obrnuto.Ovo je posebno vazno ako se ima u vidu rastuca populacija u EU sa autoritarnim islamskim kulturnim bekgraundom dok se Erdogan sistematski pokusava postaviti na celo umerenog politickog pan-islamizma.Neo-osmanizovana Turska bi veoma lako mogla da pocne sa instrumentalizacijom turske a mozda i muslimanske manjine sirom Evrope koja trenutno nema odgovorajucu reprezentaciju i tako stvori jos vece dodatne unutrasnje probleme u ionako komplikovanim EU odnosima.Prilicno sam siguran da sve to nije tako lose iz perspektive SAD.Najbolja politika prema Turskoj od strane EU je puna podrska (finansijska, organizaciona, ideoloska) pokretu za demokratizaciju sa jedne strane i rigorozno uslovljavanje da se ispune standardi od strane vlade sa druge. Edited June 21, 2013 by Anduril

[Frau Gabrijela]

Selam braćo i sestre, dobro sam i zdravo

Osim Duran adamlara, pojavila se još jedna fenomenalna forma okupljanja a to su politički forumi u parkovima. Koncept je jednostavan: u raznim delovima grada, tamo gde postoji neki lep parkić u kojem se ljudi mogu okupiti, svake večeri se održavaju politički forumi u znak podrške Gezi protestu. Nema skandiranja, nema velikih parola, skoro isključivo političke diskusije. Ovo je velika novina za tursko društvo koje za istu treba da zahvali mladoj generaciji koja je donela novi sistem vrednosti i nove kanale komunikacije kojima taj sistem promoviše. Društvena podela naravno ostaje tu gde je ali je za zemlju u celini dobro to što ona nenasilna polovina uporno pronalazi načine da se bori u situaciji kada je jasno nadjačana sveobuhvatnim nasiljem koje sprovodi druga polovina. Mislim da postoje solidne šanse da se nenasilne metode i koncept društvene solidarnosti malo po malo "uvuku u sistem", kako ova nova generacija bude zauzimala više prostora. 1 lep društveni i sociološki proces za posmatrati.

ovo mi se sviđa. eh, kada bi i kod nas u celom svetu takve mlade, nenasilne i misleće snage preuzele primat u sistemu.hvala ti još jednom za izveštaje i obajašnjenje konteksta dešavanja i svih njegovih nijansi. evo, recimo, ovo o političkim forumima nisam nigde pročitala. za mene je ekskluziva.

[Frank Pembleton]

Beowl svaka cast!Samo se cuvaj!Zaista je potpuno spektakularno ono sto si ucinio ovde!

[vinska musica]

Beowl, hvala što si se javio, da ne brinemo.Pozdrav i ogromno poštovanje za ono što činiš.

[Anonymous]

Bio bi red da se pohvale InvisibleLight i Historian za doprinos ovom topiku, verovatno sam još nekog zaboravio.

[aram]

koga si zaboravio, nek se oseti pohvaljenim takodje :)

[Skyhighatrist]

Opet šorka na Taksimu...