Da dodam prekid diplomatskih odnosa je bio 1967 a Hruscov sklonjen jos 1964

Vrlo lepa prica o nerazumevanja pozicija Srba u "pogranicnim" oblastima sa onima u "centru" oko politike. O tome je pisao jos Crnjanski.

Bilo nekada, tako je i sada. Precani su se oduvek cudili nivomm politickog sukoba unutar Srbije, da je u Sumadiji i Beogradu vaznije "parohijalni sukob" na nivou mesne zajednice, opstine, sreza dok se krupne stvari desavaju na granicama.

Posledica je etnicke homogenosti centra. U Sumadiji i BG nema etnickog pritiska neke druge strane. Nije tako bilo uvek, dok se borilo sa Osmanlijama za slobodu odnos je bio slican Precanskom.

Shvatanje ugorzenosti koji imaju npr. Srbi u BiH je nerazumljiv nekome iz Sumadije i obrnuto. To se desavalo devedesetih bas jasno. Cak je Milosevic bio zacudjen zaguljescu i "zatucanoscu" Precana. Sa druge strane, Precani uopste nisu shvatali politiku u BG, gde vide da je vazniji obracun na "na noz" oko neke opstine ili vlasti u BG od njihove pozicije.

Ovo danas vazi i za Srbe na Kosovu, koji istorijski nisu Precani, ali su, danas, politicki dosli u poziciju Precana zagranicno. Oni bukvalno mole kroz pesme da neko na njih obrati paznju dok se po centru vodi druge borbe.

Edited Monday at 20:023 days by Emerald

Koliko je to sve bilo pogrešno, na mnogo nivoa, politickom, nacionalnom, drzavnom. Kralj je protežirao francuski tip nacije i drzave, sto je bilo osudeno na propast, nemoguće je bilo fuzionisati ono sto je nekompatibilno.

I svi su tragicno zavrsili, i Kralj, i Kraljevina, i Srbi precani....

Iz danasnje vizure, da. Ali nakon stvaranja drzave je jugoslovenski integralizam i te kako imao pristalice, pogotovo medju elitom, a u Dalmaciji i medju obicnim svetom. Sad je to sve domen alternativne istorije, ali da je Split proglasen za prestonicu, ko zna sta bi bilo. Osim sto im je i istorijski tajming isao na ruku, Savoje su igrale i mudrije od Petra i Ace. Iako Rim nije bio oslobodjen jos par godina, cim se Italija ujedinila, oni su prestonicu maknuli u Firencu (na cudjenje samih Firentinaca). Jer su kapirali da ako Torino ostane glavni grad da projekat Italije moze u ostatku zemlje da bude percepiran kao velikosavojski imperijalisticki projekat, takoreci Savojoslavija.

@Kampokei

Karađorđevići nikad nisu bili skloni kompromisu, uvek ih je karakterisao krutost u stavovima. Kralj Aleksandar je pored toga dosta povukao na đeda kralja Nikolu, koji je takođe bio rigidan čovek. Mislim da bi se kralj Petar mnogo bolje snašao na tronu Jugoslavije od sina Aleksandra, u predratnom (ww1) periodu je dobro plivao u uvek mutnim političkim vodama.

Ali to je sve samo jedan psihološki faktor koji ne mora da bude presudan. Presudni su interesi naroda koji su se udružili u zajedničku državu, a oni nisu bili kompatibilni, u najmanju ruku. Jugoslaviju je uništila nacionalna i verska podela, koju nikad nismo uspeli da je prevaziđemo.

Darko Hudelist je to lepo rekao:

Da, ali Jugoslavija ne bi bila to što je bila, da nije imala (i) tu komponentu – srpsko-hrvatskog (kako se na kraju ispostavilo: nerješivog) konflikta. Dva najbrojnija naroda u njoj – Srbi i Hrvati – bili su narodi koji su, uz ostalo, pripadali dvama različitim religijama (pravoslavlje i katolištvo), dvama različitim kulturno-civilizacijskim cjelinama ili kategorijama, ali koji su istodobno – ovo posebno ističem – imali i dvije sasvim različite, odnosno dijametralno oprečne koncepcije (nacionalne) povijesti. Jednako kao i dvije dijametralno oprečne koncepcije odnosa prema svjetskoj povijesti.

.......

U svakom slučaju, s međunarodnoga motrišta, SFR Jugoslavija je imala svoj dublji razlog postojanja samo unutar bipolarne strukture Europe i svijeta, odnosno njegove (njezine) podijeljenosti na socijalistički (komunistički) Istok i kapitalistički Zapad (onako kao što je to bilo uspostavljeno sporazumom na Jalti 1945). Ali sva „bolnost“ raspada Jugoslavije, u smislu njegova ratnog scenarija i ratnoga tijeka, može se razumjeti (ponajprije) kroz dimenziju srpsko-hrvatskoga sukoba.

Edited yesterday at 13:141 day by Lord Protector

Ko je bio najbolji vladar od svih Obrenovića i Karađorđevića?

3 minutes ago, Milošica said:

Ko je bio najbolji vladar od svih Obrenovića i Karađorđevića?

Dodaj tu i Petroviće, i oni su srpska dinastija, tako su sebe i smatrali.

Knjaz Miloš, Knez Mihailo (možda najbolji), i kralj Petar su trojica favorita

Edited yesterday at 13:201 day by Lord Protector

Gas. Hvala.

Nas u školi ništa nisu učili istoriju, pa sada na svoju ruku nadograđujem. Pomaže mi onaj historycast koji je Mos preporučio, taman se mogu čuti različiti stavovi...

Edited yesterday at 13:241 day by Milošica

Jedna zanimljivost: Svi vladari evropskih kraljevskih porodica od 19. veka (osim Karađorđevića, Obrenovića i Petrovića) imali su nemačko dinastičko poreklo ili su bili povezani brakovima s nemačkim dinastijama. I Rusija, i Bugarska, i Grčka su imali vladare nemačkog porekla.

Karađorđevići, Obrenovići i Petrovići su izvorno slovenskog porekla, bez nemačkog korena.

Edited yesterday at 13:301 day by Lord Protector

Po postignutom - Kralj Milan.

5 hours ago, Lord Protector said:

Karađorđevići, Obrenovići i Petrovići su izvorno slovenskog porekla, bez nemačkog korena.

Cemu se izmedju ostalog pripisuje i broj buna protiv recimo Milosa, sto su ga ljudi koji su sa njim godinama radili gledali kako postaje knez, pa nisu imali distancu nego - mogao bih i ja.

Dva "najbitnija" naroda za opstanak Jugoslavije su bili Srbi i Slovenci. Slovenci su bili ogranicavajuci faktor Hrvatima na zapadu. Uvek se za vreme kraljevine vise davalao Slovencima. Propast SFRJ je krenuo sukobom Beograda i Ljubljane sredinom osamdesetih, dok je u Hrvatskoj bio na vlasti Suvar i "hrvatska sutnja".

SKJ se raspao na XIV Kongresu u Sava centru 1990 sukobom srpskih i slovenackih aparatcika, Racan je samo bio posmatrac koji je pratio Slovence.

Zanimljivo je kako su Precani bili veci srpski unitaristi od politicara iz Kraljevine Srbije u Kraljevini SHS. Kralj Aleksandar, pa i Pasic, su bili spremni da popuste HSS-u i Radicu. Na kraju je Aleksandar odustao od "Vidovdanskog unitarizma", sto je dovelo do sukoba sa Pribicevicem. Razlozi su ono sto sam napisao iznad, drugacije shvatanje, iskustvo, istorija na "granici" i u centru.

Petar i Mihailo su znacajni vladari Srbije pre 1914.

Ali knez Aleksandar Karadjordjevic je odigrao znacajnu ulogu u brojim reformama. Njega smatraju slabim vladarom jer su Ustavobranitelji vodili glavnu rec ali su brojne reforme odradjene za vreme njegove vlasti. Od privrede, tipa prva teska industrija u Srbiji, livnica "Zastava Kragujevac", do prvog Gradjanskog zakonika u Srbiji, uredjivanje prezimena, Narodni muzej, skolstvo...

Milan Obrenovic svakako jedan od losijih vladara. Autokratija unutra, spolja podilazenje("Tajna konvencija") da bi se ocuvala autokratija unutra, sa sve gradjanskim ratom, Timocka buna,

Pozitiva je gradnja pruge ali uz ogromnu korupciju, povezanu sa Francuzima, ako se dobro secam.

Nepotrebni rat sa Bugarima zbog unutarpolitickih odnosa, koji je izgubljen, mada ga slabo ko i zeleo, ljudi mislili da idu da se bore sa Osmanlijama. Posledica tog rata je bila znacajno veca Bugarska, sto je strasno kostalo Srbiju u Prvom sv. ratu.

Prosirena Srbija kroz srpsko(rusko)-turski rat ali tako sto su razmenjen teritorije na teritoriji Raske sa onima na istoku Srbije, tokom Berlinskog kongresa.

U Evropi su ga smatrali za budalu i kockara po Becu, sa kojim se lako manipulise

Edited 11 hours ago11 hr by Emerald

Zbog politike Kralja Milana Obrenovica prema Austrougarskoj, pre svega, najvecu korist je imala Srbija kroz trgovinu.

Da ne pricamo o obaveznoj osnovnoj skoli, uredjenoj vojsci naspram "narodne" vojske, zeleznici, rudarstvu, prvim stvarnim politickim partijama, nezavisnost Knezevine, a kasnije i Kraljevine Srbije na Berlinskom kongresu i dr.

I to sve za veoma kratki rok do njegove abdikacije u 35. godini.

Nezavisne partije su bile takve da je izbio rat sa Bugarima zbog velike demokratije i Timocka buna.

Trgovina je bila takva da Srbija nije imala neke stope rasta koje bi smanjila jaz za najrazvijenim zemljama Evrope. Ali je napravljena ogromna zavisnost, pa se mislilo da vise Srbija ne moze nista uraditi zbog te zavisnosti, ipak tokom "Carinskog rata" se pokazalo da moze sa novim trzistima i veci ekonomski rast da ostvari.

Nezavisnost bi svakako dosla jer je Srbija bila nezavisna sustinski i pre toga. Pitanje Kraljevine je vec zanimljivije. Ono je dosla kao pomoc Milanu da odrzi autokratski stil vlast unutar Srbije od strane Beca.

Abdicirao jer je bio dobar vladar.

Sto se tice gradnje pruge, to je bila samo takva korupcija, koja je ukljucivala i "ljutu opoziciju".

Slobodan Jovanovic kao najvecu zaslugu Milanu daje to sto Bec nije napao Srbiju. Ja mislim da je Bec bio u ocajnom polozaju nakon Prusko-Austrijskog rata 1866, izgubili Bec. Madjarske pobune i stvaranja Austro-Ugarske 1867, poraz Beca. I na kraju stvaranja ujedinjene Nemacke 1871, bez uticaja Beca. Ulazak u BiH na Berlinskkom kongresu je produzilo vlast Habzburgovaca.