Naucna pitanja

[FranziskaKafka]

Dajte bar neki pouzdan link na ovu temu, pošto su informacije na ozbiljne teme dobijene sa neta često vrlo kontradiktorne. (Može i na nekom od svetskih (Pejs, obrati pažnju) jezika.Ako ima zainteresovanih i za diskusiju (i obaveštenih, naročito ako ima stručnjaka), onda me zanima osnovno.Koliko često se duševne bolesti javljaju kod lica sa posebnim potrebama i po čemu su specifične ako se uporede sa duševnim bolestima kod lica koja nemaju tzv. posebne potrebe? Koliko te posebne potrebe ometaju otkrivanje bolesti i obrnuto, a koliko ometaju lečenje (ili barem zalečenje)?Nisam nikakav stručnjak za psihologiju, ali imam utisak da je ovo prilično "skrajnuta" oblast.

Edited May 22, 2009 by FranziskaKafka

[BraveMargot]

psihologija ometenih u razvoju prilicno je razvijena oblast, i kod nas i u svetu. s obzirom da je kvalitet medicinske nege omogucio duzi zivot mladima s posebnim potrebama, velika sredstva ulazu se kako bi se osiguralo da im zivot bude sto kvalitetniji. nije mi jasno na sta tacno mislis kad kazes 'posebne potrebe'? da li mislis na sve moguce hendikepe - dakle, slepi, gluvi, sakati, mentalno retardirani, bez obzira na to da li je poremecaj nastao rano u razvoju ili je stecen kroz neku pretrpljenu nesrecu? to je isuvise siroko polje da bi se diskutovalo o bilo kakvim psihickim poremecajima koji bi mogli biti karakteristicni za celokupnu populaciju, zato bi bilo dobro da napises konkretno sta te zanima jer je diskusija na temu 'dusevne bolesti ometenih' ista kao kad bi na politici krenuli da pricamo o 'nacijonalizmu u srbalja': beskrajno plodonosna ali pritom beskrajno besmislena.

[FranziskaKafka]

Mislim na mentalno retardirane. I samo osnovno, ništa konkretno, tj. ne postoji neki poseban slučaj koji me zanima.

[BraveMargot]

tek sad sam se setila da je ovaj topik ostao bez odgovora, izvinjavam se. dakle, u slucaju mentalno retardiranih ne moze se govoriti o klasicnim dusevnim bolestima - dijagnostikovanje takvih bolesti naprosto podrazumeva relativno normalan razvoj (kod dece) ili stanje (kod odraslih) koje se usled bolesti destabilise. U odsustvu adekvatnog mentalnog aparata ne moze se govoriti o bolesti kao takvoj, vec samo o neprilagodjenom ponasanju kod tesko retardiranih ili neprilagodjenom ponasanju + emocionalnim teskocama kod malo pametnijih koji su u stanju da komuniciraju slozenije psihicke sadrzaje. Kod mentalne retardacije pretpostavljam da se paznja usmerava na zadovoljavanje osnovnih emocionalnih potreba, smanjivanje frustracija u sredini, a da se uglavnom operise sa nekim vrstama terapije ponasanja kako bi se ucvrstilo zeljeno ponasanje. Neka me neko ispravi ukoliko gresim posto ovo uglavnom pricam napamet, nije moja oblast.

[Nicol]

u suvremenoj psihijatriji se mentalna retardacija (ili intellectual disability) ne smatra primarno psihijatrijskom bolešću, već stanjem, koje zahtjeva multidisciplinaran tretman. nakon dugog razdoblja ogavne diskriminacije osoba s MR, čini mi se da smo na pragu suprotnog ekstrema, u vidu (post)modernih tumačenja kako je mentalna retardacija u stvari blagoslov funkcioniranja na jednostavnijoj razini. kako bilo, istraživanja jasno pokazuju da osobe s MR imaju veći rizik za razvoj gotovo svih psihičkih i somatskih smetnji. načelno je prihvaćeno da osobe s MR mogu izraziti puni opseg psihopatologije kao i osobe bez MR, dakle da mogu imati smetnje u svim dijelovima psihičkog funkcioniranja (poremećaje raspoloženja, psihotične poremećaje...) pitanje dualne dijagnoze, tj. ovo o čemu je margot pisala, je u osnovi pitanje može li se posebna psihička bolest razviti kod osobe s mentalnom retardacijom (npr. depresija ili shizofrenija) ili se tu radi samo o simptomima u okviru osnovnog stanja- mentalne retardacije? na ovo pitanje nema jedinstvenog odgovora, iako prema aktualnom znanju više prihvaćamo tu mogućnost. tako obje postojeće klasifikacije psihičkih bolesti (DSM IV i ICD X) predviđaju mogućnost dualnog dijagnosticiranja mentalne retardacije i svih drugih psihičkh bolesti. u praksi se to i radi, ali uglavnom kod osoba s blažim oblicima intelektualnih oštećenja, kod kojih je moguće procijeniti neke psihopatološke fenomene. (iako postoje i neka istraživanja kojima se pokušava drugim parametrima procijeniti postojanje psihičkog poremećaja, npr. mjerenjem koncentracije serotonina iz trombocita kao mogućeg prediktora depresije i sl.). međutim, pitanje nepostojanja jedinstvene dijagnoze ne sprečava nas da liječimo određene smetnje (depresivno raspoloženje, psihotične simptome, agresivno ponašanje, poremećaje spavanja i sl.). terapija je psihofarmakološka (koriste se sve skupine psihofarmaka), psihoterapijska (tehnike očito moraju biti modificirane) i naravno rehabilitacija, koja bi praktično trebala trajati cijelog života.

[BraveMargot]

znanje na ovu temu mi je ocigledno zaostalo u razvoju, hvala nikol na objasnjenju.

[yolo]

Da li ima neki biohemicar ovde koji moze iz sledeceg teksta (wiki)Myrosinase (or thioglucoside glucohydrolase) is a family of enzymes involved in plant defense against herbivores. Their structure has been elucidated and is available.[1][edit]Myrosinase activityMyrosinase is regarded as a defense-related enzyme and is capable of hydrolyzing glucosinolates into various compounds, some of which are toxic.[2]In the presence of water, myrosinase cleaves off the glucose group from a glucosinolate. The remaining molecule then quickly converts to a thiocyanate, an isothiocyanate or a nitrile; these are the active substances that serve as defense for the plant.The glucosinolate-myrosinase defensive system is packaged in the plant in a unique manner. The degradative myrosinase enzymes, which catalyze the hydrolysis of glucosinolate molecules, are largely stored within myrosin grains in myrosin cells, but have also been reported in protein bodies/vacuoles, and as cytosolic enzymes which tend to bind to membranes (Luthy and Matile 1984). When the mechanism isolating the two compounds breaks down, such as by the destruction of plant matter by an herbivore, the myrosinase hydrolization of available glucosinolate substrate occurs.da mi kaze da li je ovaj enzim dobar za dijabeticare ili ne. vidim da se gluconesto pominje, pa je pitanje da li pospesuje brzu ili sporiju razgradnju secera u krvihvala!

[Kelt]

enzimi sami po sebi su vrlo nezgodni za primenu kao lekovi pošto se denaturišu u želucu i razlažu u crevima, pošto su po sastavu proteini i deluju samo u lumenu creva (ovi koji nisu podložni razlaganju), pošto ne mogu da pređu u krv (osim ako se ne unesu intravenski)A ovde, kao potencijalna lekovita primena, nije bitan enzim nego njegov proizvod. Kada je biljka napadnuta, ona unutar svoje ćeije od supstance A (koja ima vezan molekul glukoze) pomoću mirozinaze od ostatka molekula napravi supstance B, C i D i tako se štiti od napada, i raspravlja se o tome koliko su te supstance korisne pri antioksidativnim mogućnostima, kanceru, dijabetesu... svega što mogu da istraže. Priča se o mnogim fito supstancama (zeleni čaj, brokoli, cvekla...) i postoji neka korelacija, ali.. correlation is not causation, sve je to na nivou maglovitih preporuka u pogledu doza. Većina fito suptanci nema svoje preporučene ni dnevne doze, ni maksimalni dnevni unos, a samim tim ni terapijske preporuke.

Edited January 2, 2011 by Kelt