porucnik vasic Posted June 6, 2018 Share Posted June 6, 2018 19 hours ago, Moća said: Da nadjem ovo da me hladi umesto klime letos Знаш коме да се јавиш аплп ти је до таквих зима... Quote Link to comment
đorđe geprat Posted June 12, 2018 Share Posted June 12, 2018 maločas završih "ripli bogl". sjajna knjiga. četiri dana u londonu uz ispovest beskućnika. njegovo prisećanje na život u rodnom belfstu i pokušaj studiranja na kembridžu. velika preporuka. sutra načinjem "čoveka zvanog ove". preporučeno mi je, a vidim i da je film izgubio trku sa trgovačkim putnikom. Quote Link to comment
Ras Posted June 20, 2018 Share Posted June 20, 2018 (edited) Džon Čiver - Odabrane priče Privukle su me citirane pohvale Hemingveja i Nabokova Čiverovim pričama, a na naslovnici je i laskava odrednica američki Čehov XX veka, koju sam već nalazio uz ime jednog drugog majstora kratke forme: voljenog Karvera. Knjiga obuhvata priče od '46. do '78. i praktično pokriva čitav stvaralački vek, objavljena je u ediciji Amerikana uz zanimljive druge naslove, papir skoro beo, taman da čitanje ne ometa, a korice jednostavne, sa ilustracijom na kojoj su likovi o kojima Čiver najčešće piše, a možda baš Vestkotovi, Ajrin i Džim, koji su upravo krenuli na večeru u susedstvo. Čiver ne razočarava. Piše bez suvišnih ukrasa, jasno i precizno i potpuno opravdava laskava poređenja. Dok čitam, utisak je kao da posmatram reljef u nastajanju u rukama majstora: najpre je to prazna kamena ploča, alat reže, obrisi prizora postaju prepoznatljivi, a moje divljenje raste i baš kada se izrada bliži kraju, neposredno pre no što oblici postanu kristalno jasni i kada zadržavam dah, nešto krene po zlu i ploča sa reljefom prsne u komade! Onda, sa novom pričom, sve jednako prolazim. Iznenadni obrt, često i šok kojim Čiver završava priče, kao da je šok i samog autora i izraz pobune i nemirenja sa uobičajenim poretkom stvari. Kakogod, iz pripovedanja izbija toplina, jer Čiver nedvosmisleno voli ljude o kojima piše. Prekinuo sam prethodnog dana čitanje Sezone razvoda, a završio popodne uz kafu. Onda sam krenuo svojim poslom, najpre ka kolima parkiranim na prvom parking mestu u redu, baš gde se zgrada završava i gde stan iz prizemlja izbija na trotoar malom terasom, a uska betonska staza za pešake zaobilazi betonski kanal metar i po dubok pored samog zida. Spoiler Izlazim iza ugla i baš na tom ćošku je grupa ljudi - stoje u krug. Među njima ima i odraslih, par žena, ali ono što me uznemiri je prisustvo dece. Neko od njih sa loptom, ili drugim rekvizitom u rukama, ili ispod miške. Par automobila neprirodno stoje uz ivicu ulice. Dete leži na prostirci u sredini kruga, položeno je na bok i kao da se ne miče. Zaklonjeno je drugim osobama. Ne nalazim tragove kočenja, ne vidim kola hitne pomoći, nema krvi! Pogled mi se susreće sa pogledima okupljenih, uhvatim i pogled nekog deteta. Jedan odrasli me u pola glasa pita da li mogu da isparkiram? Sedam u kola. Žena iz stana u prizemlju dodaje peškire natopljene vodom, boce vode su okolo na tlu. Druga žena, uredno začešljane i šnalom uhvaćene plave kose kleči pored deteta i hladi mu čelo i ruke. Pokreti su joj uvežbani i izvodi ih gotovo u pravilnom ritmu. Mirna je. Klimam glavom da mogu. Otac preko telefona ponavlja: sada je sve u redu... temperatura... budi se.... ne nema potrebe... slušaj... budi se.... sada je sve u redu....sve je u redu, kažem ti da nema potrebe... ............................................... Par sati kasnije, poneo sam da izbacim neki lom sa terase. Kontejneru pre mene prilazi žena u sjajnoj, zelenoj majci. Odmerava odbačenu plastičnu kantu, vredi li je uzeti, ili ipak ne? Meni se obraća pomalo nerazgovetno, od čega razumem da pita imam li neku plastiku koju nameravam da bacim, pokazuje ka mestu gde stanuje (znam gde je to dvorište), a onda me pita za nešto novca, spomene i bolest i rukom krene da samo malo spusti majicu i pokaže na prazno tamo gde joj je bila desna sisa. ............................................... A danas, još ranije popodne, kada sam se vraćao sa posla i pre svega ostalog, silazio sam niz stepenište ka kojem je išla žena koja mi je privukla pogled. Nosila je belu lanenu košulju, koja je izložena jarkom dnevnom svetlu jedva skrivala divne male grudi sa okruglim, tamnim bradavicama. Mimoišli smo se, sišao sam sa stepeništa, a onda sam se i osvrnuo da joj pogledam guzu dok se pela i dok me ne vidi. Kako je malo odmakla, žena je spustila glavu i briznula u plač! Edited June 20, 2018 by Ras Quote Link to comment
beta Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 seleći neke knjige naletim na pekićevo besnilo. ponovo mi se dopada. čitam pred spavanje pa noću svašta sanjam. Quote Link to comment
SNARC Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 Juce saznao da je umro na moj rodjendan..upravo citamSent from my Lenovo P1ma40 using Tapatalk Quote Link to comment
Filozof manijak Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 Za mene je "Besnilo" jedno od remek dela jugoslovenske književnosti. Mislim da bi se na osnovu knjige mogao ekranizovati brutalan film Quote Link to comment
Moća Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 +1.000.000 Cudo da neko vec nije na zapadu dosao do ovoga. Quote Link to comment
Hella Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 besnilo je pisao za engleze i ovi ga otpiliše iz meni neznanih razloga* što se ekranizacije tiče baš i ne mora posle bojla Quote I remember my dad had all this cash. He thought maybe we could buy our way onto a plane, even though cash was completely useless. Ten thousand other people had the same idea. The crowd was surging. I lost my grip on my sister's hand. I remember the ground felt very soft, and I saw I was standing on people. People who had fallen. Like a carpet. There were infected in the crowd- it spread fast. You couldn't get away, you could only climb, climb over more people. So I did that. So I climbed, I climbed on top of more people. I got up on top of this kiosk. Looking down you couldn't tell which faces were infected and which weren't. Then I saw my dad. Not my mom or my sister. My dad. I saw his face... Selena's right. You should be grateful. * bio sam prepit da bih zapamtio ostatak ortakove trivije Quote Link to comment
ToniAdams Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 57 minutes ago, Moća said: +1.000.000 Cudo da neko vec nije na zapadu dosao do ovoga. jesi gleo 28 dana docnie Quote Link to comment
Filozof manijak Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 28 dana ne može ni da psrismrdi potencijalu koje Besnilo ima. Quote Link to comment
Marvin (Paranoid Android) Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 "Besnilo" da se ne pipa dok se ne omogući budžet blizu BDP-a Hondurasa i dok se ne da nekom proverenom ko neće praviti kompromise, već 3 dela od po 3 i po sata, a la Piter Džekson. Quote Link to comment
Filozof manijak Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 12 minutes ago, Marvin (Paranoid Android) said: "Besnilo" da se ne pipa dok se ne omogući budžet blizu BDP-a Hondurasa i dok se ne da nekom proverenom ko neće praviti kompromise, već 3 dela od po 3 i po sata, a la Piter Džekson. 1 minute ago, beta kentauri said: izbor glumaca? Ian Mekkelen kao arhangel Gavrilo Quote Link to comment
Filozof manijak Posted July 3, 2018 Share Posted July 3, 2018 Ilajdža, logično Glupiram se malo, ne zamerite Quote Link to comment
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.